علی رفیعی: ساخت «رومئو و ژولیت» نوعی ادای دین به تئاتر است... این تغییر حوزه، از تئاتر به سینما برای من یک تغییر عجیب و نابهنگام نبوده است. هر نمایشی که از من بر روی صحنه آمده است سعی کردم با نمایش قبلی کاملا متفاوت باشد. ساخت این فیلم هم انگار یک نمایش کاملا متفاوت است منتهی از آن فیلمبرداری می‌شود و از طریق فیلم به تماشاگر ارائه می‌شود.
علی رفیعی: ساخت «رومئو و ژولیت» نوعی ادای دین به تئاتر است... این تغییر حوزه، از تئاتر به سینما برای من یک تغییر عجیب و نابهنگام نبوده است. هر نمایشی که از من بر روی صحنه آمده است سعی کردم با نمایش قبلی کاملا متفاوت باشد. ساخت این فیلم هم انگار یک نمایش کاملا متفاوت است منتهی از آن فیلمبرداری می‌شود و از طریق فیلم به تماشاگر ارائه می‌شود.
ایسنا: دکتر علی رفیعی کارگردان سرشناس تئاتر که با ساخت «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» به عنوان اولین تجربه‌ی سینمایی از سال گذشته فعالیت خود را در عرصه‌ی سینما آغاز کرده است هم اکنون اولین تجربه‌ی کارگردانی سینمایی‌اش در سینماها در حال نمایش است . وی همزمان مسئول نگارش فیلمنامه دومین فیلم سینمایی‌اش «رومئو و ژولیت» است .
رفیعی در این باره گفت: برای این فیلمنامه از یک داستان که چندی قبل در اطراف زادگاهم اصفهان رخ داده است، استفاده می‌کنم. البته چند سکانس آن با قصه «رومئو و ژولیت» که سالها قبل بصورت فیلمنامه نوشته بودم ربط پیدا می‌کند.
وی در ادامه تصریح کرد: داستان دو خواهر است که هر دو در یک شب ازدواج می‌کنند. یکی از خواهران با طیب‌خاطر و دیگری به دلیل اینکه همسرش را دوست ندارد، این تحمیل را دوست ندارد و به تهران می‌آید این دختر سر تا پا زندگی است و می‌خواهد درس بخواند و به علاقه‌اش تئاتر برسد.
علی رفیعی که هم اکنون مشغول نگارش این فیلمنامه است در ادامه می‌گوید: دختر این قصه، دختری است که به تنهایی در این شهر خشن زندگی می‌کند اما با شخصیت و سلامت زندگی می‌کند و پیگیر علاقه‌اش تئاتر است.
این کارگردان برای تکمیل فیلمنامه‌اش هم اکنون به دنبال تجربیات دخترانی است که چنین زندگی مشابهی را دارند. وی علاقه‌مند استفاده از تجربیات این دختران است در حد اینکه آنها چند ورق درباره‌ی زندگی‌شان برای او بنویسند.
رفیعی ساخت «رومئو و ژولیت» را نوعی ادای دین به تئاتر که سالها در آن فعالیت داشته است دانسته و به ایسنا گفت: حدود یک ماه دیگر فرصت لازم دارم تا فیلمنامه، شکل نهایی بگیرد و بلافاصله با تهیه‌کننده‌ای وارد مذاکره شوم و اگر بخواهم به جشنواره برسد، مهر ماه کلید خواهم زد. به هر حال نکته‌ی مثبت این فیلم آن است که در تهران اتفاق می‌افتد و بازیگر زیادی ندارد.
دکتر علی رفیعی در ادامه ی این گفت وگو درباره‌ی آخرین ساخته‌اش «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» به عنوان کسی که
که سالها در عرصه‌ی تئاتر فعالیت داشته اظهار داشت: این تغییر حوزه، از تئاتر به سینما برای من یک تغییر عجیب و نابهنگام نبوده است. هر نمایشی که از من بر روی صحنه آمده است سعی کردم با نمایش قبلی کاملا متفاوت باشد. ساخت این فیلم هم انگار یک نمایش کاملا متفاوت است منتهی از آن فیلمبرداری می‌شود و از طریق فیلم به تماشاگر ارائه می‌شود.
وی در ادامه به یکی از دلایل خود مبنی بر اینکه تجربه‌ی سینما برایش عجیب نیست اشاره کرد و گفت: نوع تئاتری که در این سالها به آن علاقه‌مند بودم، نوع تئاتری است که بر تصویر مبتنی است و به همین دلیل، سالها قبل اعلام کردم تئاتر برای دیدن است و همیشه از تکنیک‌های سینمایی در حدی که ممکن بود استفاده کردم، از جمله پلان‌های درشت، کلوزآپ با وجود اینکه قاب صحنه در تئاتر فیکس است اما از طریق متجلی ساختن بازی بازیگران این امکان را فراهم آوردم.
رفیعی در ادامه افزود: از سالها قبل تصمیم داشتم کار سینما انجام دهم و در هرشرایطی موانعی بوجود می‌آمد. به هر حال من از جمله افرادی هستم که با سینما زندگی کردم و بزرگ شدم. من از شاگردان سینما تک هستم و به نوعی از طریق بازیگری در فیلم سینمایی پیوند خود را با سینما حفظ کردم و حتی می‌توانم بگوییم اگر سینما و بازی در یک فیلم سینمایی نبود من به تئاتر روی نمی‌آوردم، شاید به سینما هم نمی‌آمدم.
وی در پاسخ به اینکه آیا «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» نخستین قصه ای بوده که می خواسته در سینما بر روی آن کار کند گفت: اولین قصه «خاک بکر» بود و با وجود اینکه در سال 75 ، خیلی تلاش‌ها برای ساخت آن انجام شد اما به دلیل اینکه در یک محیط روستایی می‌گذشت و تهیه‌کنندگان در سینمای ایران از ساخت فیلم‌هایی در محیط روستایی پرهیز می‌کنند و امکاناتش فراهم نبود از ساخت آن پرهیز کردم. به هر حال چندین فیلمنامه‌ی دیگر بعد از آن نوشتم و فیلمنامه «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» پنجمین فیلمنامه ای بود که نوشتم و چندین ورسیون نوشته شد تا به فیلمنامه فعلی رسید.
در ادامه، دکتر علی رفیعی درباره‌ی امکاناتی که برای ساخت این فیلم با توجه به رنگ و ویژگی های آن در اختیار داشت توضیح داد. وی به ایسنا گفت: از بهترین دوربینی که در ایران وجود داشت استفاده کردیم اما از امکانات جانبی به هیچ وجه خبری نبود از جمله فیلمرو، دستگاه‌های باران‌ساز و ...
من خیلی علاقه‌مند بودم که در مرحله‌ی صدابرداری و صداگذاری فیلم دالبی باشد . چون صدای طبیعت و آشپزخانه
در این فیلم برای من ارکستر سمفونیکی بود که با پخش منو از بین می‌رود اما در هنگام شروع فیلمبرداری به این موضوع فکر نکرده بودم و این اتفاق به دلایلی افتاد چون در «ماهی‌ها » من همزمان چند مسئولیت داشتم و نمی‌توانستم همزمان به همه‌ی موارد فکر کنم. به هر حال معتقدم اگر قرار باشد «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» دوباره با همین فیلمنامه ساخته شود شاید 40 درصد از آنچه هم اکنون هست بهتر ساخته شود. اما در اینکه تهیه کنندگان و تمام عوامل فیلم سعی کردند این فیلم به خوبی و درستی ساخته شود شکی نیست.
رفیعی از محمود کلاری که در مقام مدیر فیلمبرداری در این پروژه با وی همکاری کرد یاد می‌کند و می‌گوید: همیشه مدیران فیلمبرداری انتظار دارند کارگردان از شب قبل فیلمبرداری توسط دستیارش دکوپاژ را به فیلمبردار بدهد. چند روز ابتدایی فیلمبرداری «ماهی‌ها» بود که من به آقای کلاری گفتم من دوست ندارم دکوپاژ بدهم و او نیز به راحتی گفت: مشکلی نیست. چون هیچ وقت در تئاتر از قبل فکر نکردم که ابتدا چه کار می‌کنم بلکه سر تمرین همه مسائل را بدست می‌آورم و آقای کلاری نیز قبول کردند و معتقد بودند زیباترین شکل است. از فردا آن روز آزاد و رها سر فیلمبرداری کار کردم چون دوست داشتم همزمان بازیگر و فضا را ببینم و بعد تصمیم بگیرم چگونه کار کنم و به مکانیکی کار کردن علاقه‌مند نبودم . اتفاقا همین روند باعث شد فیلمبرداری هشت روز زودتر از موعد مقرر تمام شود.
دکتر رفیعی در پایان، ساخت «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» را مدیون حضور علیرضا رضاداد مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی دانست و افزود: بدون حضور محمدرضا تخت‌کشیان هم شاید به این مرحله نمی‌رسید و از محمود کلاری به عنوان همدل و همراهش در این پروژه یاد کرد.
لازم به ذکر است «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» به نویسندگی کارگردانی و طراح صحنه و لباس علی رفیعی که در آن رضا کیانیان، رویا نونهالی، گلشیفته فراهانی، مریم سعادت، مائده طهماسبی، سیامک صفری، فرخ نعمتی به ایفا نقش می‌پردازند درباره‌ی مردی به نام عزیز است که برای تملک و فروش باقیمانده مایملک پدری که 25 سال قبل ناخواسته به جا گذاشته و رفته برمی‌گردد، اما هنگام ورود آتیه را در مقابل خود می‌بیند... .