نوشتن آثار تک نفره نسبت به هر نوع نمایشنامه دیگر دشواری‌‌های خاص خود را دارد
جشنواره تئاتر تک نفره از جمله جشنواره‌های مورد علاقه بسیاری از هنرمندان به ویژه هنرمندان جوان است.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر، "رحمت امینی" از بازخوانان جشنواره تئاتر تک نفره در گفت‌وگویی با بیان این مطلب گفت: «جوانانی که در عرصه تئاتر علاقمند به فعالیت هستند و برای بسترسازی‌های لازم از جمله انتخاب و در اختیار داشتن بازیگر و همچنین یافتن مکانی برای تمرین و اجرا دچار نارسایی و مشکلند می‌توانند با تئاتر تک نفره، توانایی‌های خود را به منصه ظهور برسانند.»
وی با اشاره به آثار ارسالی به دبیرخانه دومین جشنواره تئاتر تک نفره گفت: «به نظرم آثار ارسالی را باید به دو دسته تقسیم کرد، دسته اول آثاری است که به هنرمندان مطرح و بنام تئاتر مربوط است که عمدتا کارهای خوب و قابل ستایشی است، مثل آثار آقای محمد چرم‌شیر که همیشه از غنا و کیفیت خوبی برخوردار بوده است. دسته دوم مربوط آثار نویسندگان جوان، کم‌نام و گمنامی است که البته می‌شود بارقه‌هایی در آنها دید؛ اما در مجموع می‌توان گفت تعداد آثار خوب نویسندگان قدیمی و با سابقه به مراتب بیشتر از آثار نویسندگان جوان و تازه‌کار بوده است.»
امینی در تشریح این مهم گفت: «این نکته را نیز نباید از نظر دور بداریم که نوشتن آثار تک نفره و به اصطلاح مونولوگ نسبت به هر نوع نمایشنامه دیگر، دشواری‌‌های خاص خود را دارد. چنانچه نگاهی به تئاتر در دنیا بیندازیم در می‌یابیم تعداد نمایشنامه‌های مونولوگ قابل قبول و قابل تأمل شاید به عدد انگشتان دست باشد.»
وی همچنین به آثار ارسالی از سوی هنرمندان غیرتهرانی اشاره کرد و گفت: «به طور خاص به این موضوع توجه نکردم؛ اما کاملا مشخص بود تعدادی از کارها به دلیل کم‌نام بودنشان متعلق به هنرمندانی است که در حیطه شهرستان خود کار می‌کنند و قابلیت پرورش استعدادهایشان وجود دارد.»
امینی تاکید کرد: «هنرمندان شهرستانی را نیز می‌شناسم که دارای استعدادهای بالقوه‌ای هستند. آنان در شهرستان محل اقامت خود به دلیل کمبود امکانات و یا عدم رشد واقعی هنر تئاتر در حال هجرت به تهران هستند تا استعدادهای خود را بالفعل کنند و این مسئله در جای خود معضل بزرگی است که جای بررسی دارد.»
وی در پایان در خصوص تاثیرگذاری برگزاری جشنواره تئاتر تک نفره در جلب مخاطب به هنر تئاتر گفت: «فکر می‌کنم این نوع جشنواره می‌تواند مورد استقبال هنرمندان تئاتر در وهله اول قرار گیرد و چنانچه پس از آن در زمینه تئاتر تک نفره کارهای خوبی صورت گیرد مورد اقبال عمومی نیز واقع شود. فراموش نکنیم اگر تئاتر تک نفره و اصولا کارهای مونولوگ از همه نظر تقویت شوند می‌‌توانیم این نوع تئاتر را با کمترین امکانات در همه جای کشور رواج دهیم.»
امینی تصریح کرد: «کار تک نفره در حوزه اجرا هم کار سختی است و تماشاگران به راحتی مجذوب کار تک نفره نمی‌شوند؛ بنابراین کارگردانی، بازیگری، موسیقی و طراحی صحنه باید به گونه‌ای باشد که تماشاگر مجذوب آن شود.»