یادداشت محمدرضا جوزی یکی از کارگردانان نمایش”الو تریا” به مناسبت اجرای این نمایش در کارگاه نمایش مجموعه تئاترشهر

محمدرضا جوزی: سال گذشته دوست خوبم وحید رهبانی که با هم در دو نمایش”در انتظار گودو”و”کرگدن” همکاری داشتیم(او در مقام کارگردان و من به عنوان بازیگر)، گفت که قصد دارد نمایشنامه‌ای از بکت را ترجمه کند به اسم”الو تریا”. تا آن زمان چیزی در مورد این نمایشنامه نشنیده بودم، چون خودِ این نمایشنامه به زبان اصلی در سال 1995 برای اولین بار به طور کامل چاپ شده بود.
در حین ترجمه قسمت‌هایی از آن را برایم خواند، مجذوبش شدم.
در آخرین روز قبولی متون جشنواره سال گذشته آن را به دفتر جشنواره ارائه کردیم. قبول شد و تمرینات را شروع کردیم. بعد داستان‌های جشنواره و رد و قبول نمایش‌ها و ... قرار شد، اجرای تمرین(try out) ”الوتریا” در کارگاه نمایش به نمایش در آید. وحید عازم سفری طولانی بود و کارگردانی نمایش به من واگذار شد.
کارم سخت بود. بازی در دو نقش و حالا هم مسئولیت گروه. اما آسان بود. چرا که اعضای قدیمی گروه تئاتر نقشینه و دوستان جدید پرانرژی در کنارم بودند. اجرای تمرین عالی بود و تجربه‌ای بی‌نظیر. استقبال تماشاگران مبهوتمان کرد.
نوبت به اجرای اصلی رسید. اجرای کامل بیش از سه ساعت بود و اجرای کامل با ماهیت کارگاه نمایش همخوان نبود. باید ورژن دیگری برای اجرا در کارگاه آماده می‌کردیم. ضمن این که عده‌ای از همکارانم به خاطر تعهداتشان در کنارمان نبودند. عده جدیدی آمدند و سخت کوشانه کاری کرند که کمبودی احساس نکنم. و حالا اجرا ....
بعد از تجربه اجرای”در انتظار گود”،”کردگدن”و”مرد اتفاقی”، امیدوارم”الو تریا” تجربه مفیدی برای گروه تئاتر نقشینه باشد.