بازیگران با استفاده از حرکات فیزیکی سخت چون بالا رفتن از ارتفاع و یا حرکات آکروباتیک و نمایشی حضور موفقی در نمایش دارند.

در ابتدای سال اجرای نمایش "مسافر کوچولو" نوشته و کار علی نوریان و این روزها اجرای نمایش "نقطه سر خط" به کارگردانی "امیرحسین شفیعی" به عنوان آثار تجربی و متفاوت توجه زیادی را به خود جلب کرده است.
نمایش "نقطه سر خط" از آثار برگزیده جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر از عناصری چون موسیقی و حرکت و با استفاده محدود از گفت‌وگو سعی دارد با تصویرسازی متنوع مخاطب را به هیجان برساند. شکل و شیوه اجرا در تئاتر خیابانی بسیار متفاوت با اجرای صحنه‌ای است. تئاتر خیابانی هیچ وقت محدود به تعیین شرایط اجرا و محیط نیست؛ اما شناخت ویژگی این گونه نمایش برای موفقیت اجرا بسیار ضروری است. یکی از ویژگی‌های قابل توجه نمایش "نقطه سر خط" شناخت کارگردان و گروه نمایش از تئاتر خیابانی است که باعث شده اثری تجربی شکل بگیرد.
نمایش به شکل برش‌های مختلف از وقایع متفاوت در سه نقطه از محوطه تئاترشهر اجرا می‌شود و تماشاگران به شکل متحرک با هدایت گروه در حرکت هستند. کنترل مخاطب و هدایت آنها به عنوان ویژگی نمایش در تمام طول اجرا به خوبی رعایت می‌شود. مضمون نمایش درباره انسان و پلیدی و هجوم گروهی سیاهپوش است که از خصلت‌های انسانی دور شده‌اند. دختری سرگردان به دنبال حفظ زمین از چنگال انسان‌های زیاده خواه است. [:sotitr1:]انسان‌هایی که ماهیت خود را از دست داده و با کنار گذاشتن صفات انسانی به حیوان تبدیل شده‌اند. دختر در پایان تماشاگران را دعوت می‌کند تا در برابر انسان‌هایی که زمین را خراب کرده‌اند، مبارزه کنند. نشانه‌هایی چون سیب و زنجیر کاربردی مفهومی و نمادین در نمایش دارند. مفاهیمی چون آب و باد و خاک و آتش در بخش دوم نمایش با ساختن تصاویر نمایش به شکل بصری شکل می‌گیرد. نوعی گروتسک در شکل نمایش جاری است که هدف آن ایجاد هیجان در تماشاگر است. بازیگری که تا کله در خاک فرو رفته و شخصیت دیگر که در وآن پر آب فرو می‌رود و یا پریدن سیاهپوشان از روی آتش که همه این اعمال نوعی هیجان برای مخاطب ایجاد می‌کند.
تصویرسازی در نمایش نقطه سر خط مهمترین ویژگی نمایش است. تاکید بر جنبه بصری نمایش جزء ذات تئاتر خیابانی بوده که گروه نمایش در این جهت به خوبی هدایت شده‌اند. یکی از زیباترین قسمت‌های نمایش در بخش دوم شکل می‌گیرد. جایی که عناصری چون آب و خاک و باد و آتش به شکل تصویری تجسم می‌شوند، می‌تواند یک جزء مستقل از نمایش باشد.     
از عناصر موثر نمایش، کاربرد موسیقی است. در تمام طول اثر صدای بلند موسیقی نقش موثری در ایجاد هیجان ذر مخاطب دارد. حرکات فرم به بازیگران همراه موسیقی شکل می‌گیرد. در بخش سوم که اشخاص نمایش در یک محوطه حصارکشی شده جمع می‌شوند، مخاطب صدای گفت‌وگوی اشخاص را می‌شنود. اما یکی از نقاط ضعف نمایش استفاده از دیالوگ است. جنبه‌های بصری کار به آن اندازه نمایشی و قابل درک است که حرف زدن شخصیت‌ها جنبه شعاری به نمایش داده و هیچ ضرورتی برای استفاده از گفت‌وگو و کلام در نمایش احساس نمی‌شود. کارگردان تصویر و حرکت را به خوبی می‌شناسد و استفاده از کلام نوعی تضاد با کلیت نمایش دارد. بازیگران با استفاده از حرکات فیزیکی سخت چون بالا رفتن از ارتفاع و یا حرکات آکروباتیک و نمایشی حضور موفقی در نمایش دارند. روح‌الله سنایی، میترا شیرکوند، آرش مومنی، لیلا جنیدی و محمد خوشابی حضور موثری در موقعیت‌های نمایشی دارند. هماهنگی بازیگران و طراحی حرکات آنها نیز به عنوان یک نکته مثبت در کارگردانی به خوبی مشهود است.
اما یکی از مشکلات اجرایی نمایش شرایط محیطی آن است. در شکل فعلی بسیاری از تماشاگران از دیدن بخش‌های مهم نمایش به دلیل محدودیت محیط اجرا محروم می‌شوند. محیط اجرای نمایش به شکل فضای باز و تخت شرایطی را ندارد که تماشاگر بتواند به راحتی به دیدن کار بایستد. این تلقی که تئاتر خیابانی در هر شرایط امکان اجرا دارد، در نمایش نقطه سر خط مصداق ندارد. برای اجرای هر اثری استفاده مناسب از محیط و یا طراحی فضا اهمیت زیادی دارد. این واقعیت را باید طرح کرد که برای اجرای گروه‌های نمایشی خیابانی ضرورت دارد که محوطه به شکل مناسب بازسازی و آماده شود. به نحوی که تماشاگر بتوانند به خوبی بر همه بخش‌های اجرای نمایش اشراف داشته باشند.  
"امیرحسین شفیعی" پس از چند تجربه موفق در تئاتر خیابانی هیجان‌گرایی را به عنوان مهمترین ویژگی در نمایش‌ خود استفاده می‌کند. در تئاتر خیابانی به عنوان هنری محیطی جذب تماشاگر اهمیت زیادی دارد و گروه نمایش "نقطه سر خط" با اجرای این نمایش تجربه موفقی را شکل داده است.