”حسین مسافر آستانه”:ما ظرفیت‌های تئاتر را در ایران به کار نگرفته‌ایم
رئیس مرکز هنرهای نمایشی درباره ضرورت وجود تئاتر در جامعه گفت: «تئاتر نخستین تشکل اجتماعی بشری است که در کنار انسان وجود داشته و حتی عده‌ای آن را همزاد انسان می‌دانند.»
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر، رئیس مرکز هنرهای نمایشی در گفت‌وگو با روابط عمومی مجموعه تئاترشهر، تئاتر یک ضرورت لاینقطع از آدمی است که انسان به صورت فطری و با ویژگی‌های اجتماعی که دارد، ناخودآگاه به سوی آن گرایش پیدا کرده و بعدها به صورت خودآگاه آن را پرورش داده است.
وی با اشاره به تاثیر تئاتر در جامعه گفت: «از چند زاویه می‌توان به تئاتر نگریست: از دید روانی، تئاتر نقش تعدیل روانی جامعه را دارد و با طرح مسائل انسان و جامعه سعی می‌کند که جامعه و افرادش را به سوی یک تعادل روانی سوق دهد تا روح انسان را از استرس‌ها و فشارهایی که با آن درگیر است دور کرده و بشر را به آرامش نزدیک کند.»
آستانه ادامه داد: «از دید تعلیمی و تربیتی نیز تئاتر عنصری تاثیرگذار است و نقشی به سزا در تعیین هنجارها و ناهنجاری‌های اجتماعی دارد و درست به همین دلیل است که تئاتر را عامل ارتقا فرهنگ جامعه می‌دانند زیرا تئاتر بر مخاطب محدود خود تاثیری گسترده می‌گذارد و نقش آن در تعلیم افراد اجتماع به گونه‌های مختلف در دنیای امروز به کار می‌رود.»
وی خاطر نشان کرد: «ما ظرفیت‌های تئاتر را در ایران به کار نگرفته‌ایم و به آن بیشتر به عنوان کاری غیرضروری و فوق برنامه نگاه شده که متعلق به برخی افراد خاص است. تئاتر ایران بعد از انقلاب توانسته نقش بهتری ایفا کند، ولی هرگز نتوانسته به آن جایگاه واقعی و متعالی خود در جامعه برسد و نقش و وظیفه خود را ایفا کند، چون نگاه به آن نگاه جدی نبوده است.»
حسین مسافر آستانه، با تاکید بر نقش‌آفرینی تئاتر در بخش‌ها و لایه‌های جامعه یادآور شد: «در دنیا گونه‌های مختلف تئاتر همچون تئاتردرمانی، تئاتر تعلیمی، تربیتی، تئاتر کارگاهی، پیشرو و ... با برقراری ارتباط با اقشار مختلف جامعه درگیر بوده و نقش آفرینی کرده است و برای این که در کشور ما نیز این ظرفیت‌ها دیده شود، نیاز به تعامل و همفکری داریم و بدین منظور تمامی آحاد و افراد جامعه به خصوص اهالی فلسفه و جامعه‌شناسان باید به این امر کمک کنند، چون همانگونه که می‌گویند برای شناخت یک جامعه و فرهنگ آن به سالن های تئاتر آن باید مراجعه کرد.»
وی همچنین بیان کرد: «متخصصان علوم انسانی باید با تئاتر ارتباط بیشتری بگیرند به ویژه جامعه شناسان باید در این میان نقش پررنگ‌تری داشته باشند، چون تئاتر یک اتفاق مهم اجتماعی است. هر چند گردهمایی و سمینارهایی در این باره برگزار شده ولی آنطور که باید موثر نبوده و به یک برنامه جامع و کاربردی تبدیل نشده است.»
مسافرآستانه در پایان با توجه به برنامه‌های شورای عالی تئاتر برای ارتقاء سطح کیفی و کمی تئاتر یادآور شد: «شورای عالی تئاتر، علاوه بر برنامه‌های اجرایی که خواهد داشت یکی از وظایفش ایجاد تعامل بین نهادهای مختلف و بهره گرفتن از ظرفیت‌های موجود در نهادها خواهد بود. ما باید نقش علوم مختلف را پررنگ‌تر کنیم و در دانشگاه و خارج از دانشگاه با برنامه‌ریزی‌های دقیق و مدون و برپایی ورک‌شاپ‌های مختلف کارگردانی و بازیگری در کنار کارگاه‌های جامعه شناسی، فلسفه و ... پاسخگوی نیاز هنرجویان و هنرمندان باشیم.»