پیام مدیر کل هنرهای نمایشی به چهارمین جشن اردیبهشت تئاتر ایران

به مناسبت برگزاری چهارمین جشن اردیبهشت تئاتر ایران، "حسین مسافر آستانه" رئیس مرکز هنرهای نمایشی به این جشن پیام داد.
به گزارش سایت ایران تئاتر متن پیام مدیر کل هنرهای نمایشی به شرح زیر است:
دگربار در پس یک سال کوشیدن هنرمندان، اندیشمندان و باشندگان خانواده تئاتر ایران اینک در بهاری دوباره، رستن تئاتر را در اردیبهشت ایران به نظاره مینشینیم. یک ماه نکوداشت هنر تئاتر در ایران! تئاتر، هنری که از پرتو خلقت نور میگیرد و هنرمند با سحر کلام و سماع جسمش، انسان را به نمایش مینهد، زندگی را باز میسراید و اینک هم زمانیاش با فصل رویش، جشن دیگری است به شکرانه زیستن در پیشگاه آفرینندۀ نمودهای الهامدهندۀ نمایش همۀ اعصار؛ هستی!
سرآمد این سال که جمعی چنان محترم و تلاشگر در تفاخر هنر تئاتر کوشیدند باری دیگر به اردیبهشتماه رسید.
طراوت اردیبهشت امسال، همچون کاروانی پر از کولهبارهای مشک و عبیر ، از رشته کوهها میگذرد و میخزد لای گندمزارهای تازه روییده، از شمیم گلاب آکنده میکند دشت را ،از کنار منارهها و کهن شهرهای آجری، از کنار مخمل هنر مردمیاش، پاورچین قدم برمیدارد و زمزمه میکند. نوایش شبیه آوازهای ماندگار کوچه و برزنهای گذشتۀ تاریخ است که تحریر میکند آواز هَزاره را، رایحۀ مشک و نازکی قلم و گستردگی بوم به هم میآمیزد و نقش میزند بر آیینۀ زلال ذوق آفریننده،چون نقشِ اناریِ گلیمهای آویخته بر صحنه؛ صحنه نه، پرده؛ پردۀ قلمکارِ صحنه که شرحی از فراق دارد همچون پردههایِ قلمکارانِ اصفهان.
چهارمین دورۀ اردیبهشت تئاتر ایران پیش روی ماست و کاروان پاسداشت تئاتر، سفر میآغازد. کارگردان و بازیگر و طراح صحنه و خلاصه همۀ اهالی صحنه میآیند تا بر پردههایی که آراستهاند اعجاز کنند، با قهرمانان آرزوهای مردمان ،با آیینه، به نشان روشنایی و نم بارانی که قرار است بر روی پنجرۀ کنار صحنه ببارد، با ترمه و ترانه و مخمل و ابریشم. در سرزمینی که قصهها دارد از سوگها و سورها، نغمهها و متلها که نه یک ماه، بلکه تا همارۀ تاریخ، میتوان بر سکوی صحنه ایستاد و همه را نقالی کرد.
بزرگان و کهنهکاران تئاتر گوشه گوشۀ این سرزمین در این رویداد ارزشمند فرهنگی، همراهمان هستند به پاس جهدشان در هیمهای که بر اجاق این هنر نهادهاند تا روشن بماند. تجربههای خاک خورده صحنهها در کنار نهالهای ذوق و بازآرایی رهروان تازه، شکوفندگی و بالندگی را به بهارهای دیگر و اردیبهشتگان تئاتر آینده هدیه خواهد نمود.
گردهمایی مدیران و هنرمندان و برپادارندگان این جشن که هماره ستون پایندگی واستمرار تئاتر بوده، زمینۀ حضور جوانترها را هموار میکند تا شوق قدوم نوتری را بیانگیزد.
در گسترۀ پهناور ایران زمین، نسیمِ بهار آورده، از میان بلور نمکش تا سبزستان البرز؛ تا سنگ نگارههای زاگرس همچنان در گذر است تا نهالهای دیگری در باغ فرهنگ این بوم و مرز به بار بنشاند که بار و برگشان در یاد آیندۀ تئاتر ایران بماند.
این غایت سترگ بی زمین هموار و یاری باغبان میسر نخواهد بود که رسیدن به بهارهای دوباره و گذر از انجماد زمستان، همدلی و همراهی و همنوایی دستان یاریگر صاحبنظران و مدیران این وادی را میطلبد تا نو روییدهها ریشههای محکم در خاک بگسترند و بر دهند.
آغاز میکنیم نگارش چهارمین برگ دفتر اردیبهشت تئاتر ایران را با سرلوحۀ ایمان و امید داریم که با وحدت و همراهی جان دوباره در کالبد نهالهای پناه گرفته در سایهسار توجه تصمیمگیرندگان دمیده شود و با هم به سحرگاه اعتلای باغ هنرهایی که اندوختههای ملیاند ره بپیماییم.