”محمد حسین ناصربخت”:نمایش‌های آئینی سنتی به پژوهشکده و تماشاخانه دائمی نیاز دارد
"محمدحسین ناصربخت"، نویسنده و کارگردان تئاتر گفت:«جشنواره نمایش های آیینی سنتی، در دوره پس از انقلاب، یکی از جاهایی بوده که گروه‌های نمایش آیینی توانستند تلاش هایشان را به عرصه ظهور برسانند.»
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی پانزدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی، این ÷یش کسوت تئاتر با اشاره به اینکه داشتن یک پژوهشکده و تماشاخانه دائمی اجرا برای نمایش های سنتی یک آرمان است، اضافه کرد: «جشنواره در نبود تماشاخانه و بنیادی برای نمایش‌های سنتی، سعی کرده وظایف آن دو را انجام دهد؛ هرچند که این کار ایده آل نیست، اما حداقل این مناسبت باعث شده برخی از این گروه ها امید داشته باشند که هر سال یا هر دو سال، توجهی به آنها می‌شود.»
ناصربخت اجرای عمومی در طول سال نمایش‌های آیینی را آرمان برگزارکنندگان جشنواره برشمرد و توضیح داد: «باید به سمتی برویم که نمایش‌ها فقط به زمان برگزاری جشنواره محدود نشود و در تمام طول سال هم اجرا شود؛ هرچند که این اتفاق در سال‌های اخیر افتاد و به آثار بخش صحنه ای اجرای عمومی داده شد.»
وی بر وجود سالنی ویژه نمایش های آیینی سنتی تاکید کرد و افزود: «ما باید سالن ویژه نمایش‌های آیینی سنتی داشته باشیم که معماری آن با این قبیل نمایش‌ها هم خوانی داشته باشد تا فرصتی برای گروه‌ها به وجود آید و آنان بتوانند برای اجرای عموم تولید مستمر داشته باشند.»
دبیر سابق جشنواره نمایش های آیینی سنتی، نقش جشنواره در جلوگیری از فراموش شدن برخی نمایش‌های ایرانی را موثر دانست و گفت: «جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی به طور نسبی و در نبود بنیاد و پژوهشکده مربوطه، کارهایی را انجام داده و به خصوص در مورد برخی اشکال مثل تعزیه مثمرثمر بوده؛ اما در مورد برخی اشکال هم مثل نمایش‌های شادی آور کمتر توانسته تاثیرگذار باشد؛ زیرا شرایط طبیعی حضور آن نمایش‌ها فراهم نبوده است.»
وی با بیان اینکه جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی به تنهایی نمی‌تواند در حفظ نمایش های ایرانی تاثیرگذار باشد، اظهار کرد: «باید حتما بنیاد نمایش های آیینی سنتی و پژوهشکده آن تشکیل شود و همواره گروه های نمایشی که در این زمینه فعال هستند، این امکان را داشته باشند تا کارهایشان را عرضه کنند.»