”محمود عزیزی”: صداقت شخصیت‌ها باعث ایجاد موقعیت خنده می‌شود
چهارمین نشست اتاق تئاتر فرهنگسرای رسانه با موضوع نقد نمایش "می‌خواهم میوسوو را ملاقات کنم" به کارگردانی محمد عزیزی، ۱۸تیرماه برگزار شد.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی فرهنگسرای رسانه؛ محمود عزیزی (کارگردان)، مسعود دلخواه و مهشاد مخبری (بازیگر)، رامتین شهبازی و امین عظیمی (منتقد) مهمان این نشست بودند.
در این نشست، ابتدا محمود عزیزی ضمن تشکر از برگزاری جلسه‌های نقد توسط فرهنگسرای رسانه، این برنامه‌ها را باعث افزایش مشارکت و تقویت ارتباط شفاهی دانست و گفت: «نقش مسئولان شهری در عرصه هنر بسیار مهم است و باید این رابطه نزدیک‌تر شود.»
وی افزود: «یکی از مشکلات جامعه ما سوء تفاهم است که با عدم اطلاع‌رسانی درست رخ می‌دهد. این نشست می‌تواند رابطه هنرمندان را با اصحاب رسانه نزدیک‌تر کند و از بروز این سوء تفاهم در عرصه اطلاع‌رسانی جلوگیری کند.»
عزیزی درباره متن نمایش توضیح داد: «در یکی از سفرهایم که به دریای مانچ می‌رفتم، در یک جمعه بازار نمایشنامه‌ای را خریدم و تصمیم گرفتم آن را بسازم. این نمایش کمدی تنها با 20 جلسه تمرین به صحنه رفت.»
این کارگردان ادامه داد: «آن چیزی که در این متن زیباست، دشواری‌های عدیده‌ای است که برای گروه‌های مختلف اجتماعی رخ می‌دهد و ما شاهدیم که این در چارچوب رفاقت و برادری یک عنوان گنجانده شده است.»
عزیزی با اشاره به اینکه اگر فرستنده درست مخاطب‌شناسی کند، گیرنده هم ارتباط برقرار می‌کند بیان کرد: «این نمایش بیان موقعیت‌هایی است که آدم‌ها را درگیر می‌کند و علت آن هم به سوء تفاهم‌ها برمی‌گردد.»
این کارگردان علت انتخاب این نمایش را اینگونه توضیح داد: «آن چیزی که من را به انتخاب این نمایش نزدیک کرد؛ روح پنهان میان انسان‌هایی است که فکر می‌کنند درگیری ندارند و فکر می‌کنند می‌فهمند و می‌توانند بفهمانند.»
وی تاکید کرد: «معنای ذهنی کلمات است که باعث سوء تفاهم می‌شود و کسی با معنای واقعی مسئله‌ای ندارد. وقتی خودمان را مطرح می‌کنیم مشکلات‌مان شروع می‌شود. این رابطه و درک سوء تفاهم من را راغب به ساخت این نمایش کرد.»
عزیزی با اشاره به این نکته که اساس این نمایش کمدی موقعیت است، توضیح داد: «زمانی که بازیگر کلید خنده را به مخاطب می‌دهد، نمایش از حالت کمدی به لودگی می‌رسد. خندیدن مخاطب به علت خنداندن بازیگر نیست بلکه صداقت شخصیت‌هاست که باعث ایجاد موقعیت خنده می‌شود.»
رامتین شهبازی، منتقد نشست نیز گفت: «نمایش "می‌خواهم میوسوو را ملاقات کنم" ارتباط راحتی با مخاطب دارد. این نمایش مجرای ارتباط با مخاطب را گم نمی‌کند و داستان طوری چیده شده که مخاطب ارتباط خوبی با آن برقرار می‌کند.»
وی درباره داستان اثر افزود: «داستان درباره آدم‌های مختلفی است که به آسایشگاه می‌آیند تا با یک شخص به نام میوسو ملاقات داشته باشند و در این ارتباط افراد دچار سوء‌تفاهم می‌شوند. ما در این نمایش با یک اثر کمدی رو به رو هستیم.»
شهبای اضافه کرد: «مقدمه طولانی این نمایش مقداری خسته کننده است؛ اما بعد از آن به سرعت پیش می‌رود. بعضی بازیگرها کنترل شده بازی می‌کنند، اما رها شدگی را در بازی برخی بازیگرها می‌توان دید.»
این منتقد تاکید کرد: «قضاوت و سوء تفاهم که از جمله مقوله‌های مهم جامعه ما هستند در این نمایش به خوبی به آن پرداخته شده است.»
مسعود دلخواه بازیگر نمایش "می‌خواهم میوسوو را ملاقات کنم" علت پذیرفتن این کار را توضیح داد و گفت: «متن نمایش را که خواندم دیدم می‌تواند با مخاطب عمده‌ای ارتباط برقرار کند. نقش من در این نمایش یک چالش بود. چون با نقش‌های قبلی‌‌ام متفاوت بود اما جو صمیمانه این گروه و کارگردانی دکتر عزیزی برایم اهمیت داشت.»
وی افزود: «من دو دلیل مهم برای پذیرش این نقش داشتم؛ یکی کارگردانی حرفه‌ای نمایش و دیگری نفش جذابی که داشتم. ما مثل یک خانواده پیشنهاداتمان را به هم می‌دادم و توانستیم در طول 20 روز دو ساعت نمایش را تمرین کنیم.»
دلخواه با بیان اینکه هر شب نمایش ما کامل‌تر می‌شود، ادامه داد: «در ایران کمتر نمایشی را داریم که 90 درصد بازی‌ها یکدست باشد. جای تاسف است که آموزش یکدست در سیستم تئاتر وجود ندارد.»
وی تصریح کرد: «مردم ما گرفتاری‌های مختلفی دارند اما دیدن اینکه در یک جمع 200، 300 نفری با هم می‌خندند و به هم نمی‌خندند لذت خاصی دارد. مردم ما سلیقه‌های مختلفی دارند و نیاز به چنین کارهایی که به سلیقه‌های مختلف اهمیت دهد نیز در تئاتر کشور ما وجود دارد.»
مهشاد مخبری بازیگر نمایش نیز در ادامه افزود: «زمانی در قدیم افراد از افکار هم آگاه می‌شدند و خیلی بیشتر ارتباط برقرار می‌کردند. اما الان با وجود امکانات زیاد خیلی از هم دوریم و تحمل افکار یکدیگر را نداریم.»
وی اضافه کرد: «موضوع این نمایش را خیلی دوست دارم. در این نمایش موضوع توهم خیانت مطرح شده که برای من خیلی جذاب است. همچنین اجرای این نمایش در فرانسه خیلی باب است.»
مخبری تاکید کرد: «تماشاگر ما به سریال و تلویزیون و لقمه‌ای راحت عادت کرده و یک کم سخت شده بیرون بیاید و دو ساعت متمرکز باشد و تئاتر ببیند. از سال‌ها پیش تئاتر رفتن نوعی فرهنگ‌سازی بوده تا آدم‌ها را آموزش دهند که ذهنشان را روی یک چیز متمرکز کنند.»
وی توضیح داد: «خوب است که به سمت تعادل برویم و تماشاگر یک نمایش دو ساعته برایش طولانی نباشد. من موافق نیستم تماشاچی را به سمت تنبلی سوق دهیم. بلکه او باید به جایگاه خودش برگردد.»
این نشست با اهداء تندیس از سوی مدیریت فرهنگسرای رسانه به عوامل نمایش پایان یافت.