پیام مدیرکل هنرهای نمایشی به جشنواره بین‌المللی نمایش‌های آئینی سنتی
در عرصه نمایش های آئینی و سنتی هنرمندان فعال در شهرستان‌ها سهمی بسیار گسترده‌تر از سایرین دارند؛ چه، ایشان با آن منابع فرهنگی عجین‌ترند.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی پانزدهمین جشنواره بین المللی نمایش های آئینی سنتی "حسین مسافر آستانه" مدیرکل هنرهای نمایشی در این پیام تاکید کرد: البته ناگفته پیداست که مسوولان امر نیز باید برای پاسداشت هنر اصیل و سنت‌ها و آیین‌های این مرز و بوم، کمال هم و سعی خویش را نموده و حرمت هنرمندان و خانواده تئاتر را در این راه ارج وافر نهند.
متن کامل پیام مسافر به این شرح آمده است:
"همای اوج سعادت به دام ما افتد/ اگر تو را گذری بر مقام ما افتد
حباب وار براندازم از نشاط کلاه / اگر ز روی تو عکسی به جام ما افتد
شبی که ماه مراد از افق شود طالع / بود که پرتو نوری به بام ما افتد
یکی از نظریه‌های مقوم پیدایی تئاتر، آنگونه که آراء اندیشمندان پیشرو قرن بیستم موید آن بوده؛ آیین است. شرق و حوزه خاورمیانه ریشه بسیاری از این آیین‌های بشری دانسته شده و در این بین جغرافیای فرهنگی مرز و بومی کهن چون ایران، سهمی کلان داشته است. از دشت مغان تا ترکمن صحرا و دشت‌های سیستان و زاگرس، از کران رود هیرمند تا کارون، آیین‌ها به مدد حضور مردمش زنده نگاه داشته شده‌اند. قصه‌ها و متل‌ها و فسانه‌ها در قلب مردمی که سالیان است به کار و کوشش و حصول رزق پاک مشغولند، مردمی که تمنای باران و شکرانه رویش کشتزارهایشان را در آواز دسته‌جمعی و حرکات همگون می‌سرایند و شوقی سحرانگیز را در روح آیینی متبلور می‌کنند که تا همیشه با اعتقادشان عجین می‌ماند. بدینسان است که ساحل‌نشین جنوب که در قایق می‌نشیند و دل می‌سپارد به آب‌های نیلگون خلیج‌فارس تا دریا رزقش برساند، لطف این روزی را با اجرای آیینی، دوچندان می‌کند. وه که از تنوع و ذوق مردم دیرپای این دیار هر چه گفتنی شود کم است. خلاصه این سخن؛ افزون از هزاران سال است که آیین در این سرزمین ریشه داشته و دارد. امروز نیز هنر تئاتر که نمودی موجز از این آیین‌هاست و کرانش تا بی‌نهایت وسعت دارد، با سحر روایتش و عمق کلامش اینچنین معجزه‌آسا همه چیز را در بر می‌گیرد. باشد تا قدر این هنر، که راوی قلب‌های مردمان است را بدانیم و حالیا تا دست از کوشش و پژوهش و فعالیت نکشیم و حق مطلب ادا کنیم. در این امر هنرمندان فعال در شهرستان‌ها سهمی بسیار گسترده‌تر از سایرین دارند؛ چه، ایشان با آن منابع و ذخایر فرهنگی عجین‌ترند. و البته ناگفته پیداست که مسوولان امر نیز باید برای پاسداشت هنر اصیل و سنت‌ها و آیین‌های این مرز و بوم، کمال هم و سعی خویش را نموده و حرمت هنرمندان و خانواده تئاتر را در این راه ارج وافر نهند."