نمایش ”زار” حاصل تلفیق دو آئین زار جنوب و پری خوانی سیستان و بلوچستان است

به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی پانزدهمین جشنواره بین المللی جشنواره آئینی سنتی حاتمی با بیان این که داستان نمایش برگرفته از "لیرشاه" شکسپیر است، افزود:« نمایش گوشه‌ای از جهان گسترده متن شکسپیر است که به لحاظ مفهومی تم جنون را از آن نمایش نامه گرفته ام.»
وی درباره شکل گیری متن خاطرنشان کرد:«چند سال پیش درباره این آئین‌ها پژوهش‌هایی انجام دادم. با افرادی آشنا شدم که به این آئین‌ها باور داشتند و می‌توان گفت به نوعی با آنها زندگی کردم. دریافتم این آئین‌ها چقدر جنبه نمایشی دارند و همین‌ها باعث شد تا متن نمایش «زار» را بر اساس همین‌ها تنظیم کردم. این آئین‌ها بر اساس یک سری باور است و منابع مکتوب در این زمینه چندان کارگشا نخواهد بود؛ بنابراین بیشترین تمرکز من بر این تجربیات دیداری و عملی است تا منابع مکتوب و نوشتاری.»
حاتمی اضافه کرد:« نمایش "زار" بی کلام است اما موسیقی دارد و آهنگساز نمایش بر اساس خوانده‌های بدوی کسانی که این آئین‌ها را انجام می‌دهند، برای این کار موسیقی ساخته است.»
وی در توضیح بیشتر آئین "زار" گفت:« اصولا زار مانند نوعی پسوند است همچون بنفشه زار، علفزار و...ولی طبق تعریف دهخدا یعنی ناله شیر، ناله ‌اندوه زدگان و...پساوندی است در پایان کلمه به معنای خشمناک، ناراضی و... زار نوعی باد است، سیال در هوا که دارنده آن شاید در زمره بیماران روانی قلمداد شود. شاید زار گونه‌ای نیاز است و مراسمی برای پر کردن خلاهای عاطفی و...»
حاتمی همچنین درباره آئین پری خوانی نیز تصریح کرد: «در مراسم پری خوانی و پری زدگی نوعی سایکو درام وجود دارد. می توان گفت اولین شکل قصه و درام مونو است با این تفاوت که پری خوانی نمایشی بدون کلام است و به جز موسیقی تنها زبانی که از آن بهره می‌گیریم، زبان بدن است.»