آثار منتخب جشنواره ویژگی‌های بیانی خوبی داشتند
"کیانوش غریب‌پور"داور بخش مسلبقه پوستر تئاتر آثار رسیده به سی امین جشنواره تئاتر فجر را قابل قبول توصیف کرد.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر، غریب‌پور در گفت‌وگو با پایگاه رسمی اطلاع رسانی سی امین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر گفت: «به نسبت سایر پوسترهای فرهنگی کشور، هنرمندان گرافیست تئاتر موفق تر عمل کرده اند. این در حالی است که طراحی برای تئاتر همیشه عرصه کم ارج و مزدی بوده و هنرمندان به خاطر علاقه شخصی در این زمینه سفارش قبول می‌کنند. آثار منتخب این دوره از ویژگی های بیانی خوبی برخوردار هستند.»
او در تشریح نظرش گفت: «برگزاری مسابقه بخش طراحی پوستر در جشنواره‌ای با این حجم بدون شک در توجه ویژه گرافیست‌ها بی تاثیر نیست. به هرحال وقتی پای رقابت به میان می‌آید طراحان می‌بینند که آثارشان رصد می‌شود. خوشحالم که در چند سال اخیر علاقه به این هنر بیشتر شده است.»
وی ادامه داد: «البته جشنواره خوب و مشوق است، اما همه مشکلات با برپایی مسابقه حل نمی‌شود. تعرفه طراحی پوستر باید در نهادهای رسمی تصویب شود و هنرمندان این عرصه به صورت جدی مورد حمایت اصناف تئاتری قرار گیرند.»
غریب‌پور گفت: «البته بسیاری از آثار رسیده به جشنواره ایده‌های خوبی داشتند، ولی در پرداخت ضعیف عمل کرده بودند. در واقع این دسته از پوسترها دارای پختگی لازم برای قرار گرفتن در جایگاه حرفه‌ای نبودند.»
وی افزود: «البته از این نکته نیز نباید غافل بود که برخی از آثار رسیده حتی تطابق موضوعی نداشتند. یک پوستر تئاتر باید دارای ویژگی‌های دراماتیک باشد تا مخاطب را برای دیدن آن نمایش فرا بخواند. متاسفانه در برخی آثار نیز دیدیم که پوستر به جای پوشش هدف خود محل خودنمایی طراح بود و به سختی می شد اثری از تئاتر در آن یافت.»
غریب‌پور توضیح داد: «پوستر تئاتر نیز مانند خود آن یک اتفاق تصویری است. همان طور که تئاتر یک درونمایه ویژه دارد انتظار می رود پوستر آن نیز آن موضوع یا درونمایه خاص را به راحتی دریافت کند. این اثر هنری باید به مخاطب انتقال دهد که کار تراژیک، کمدی و یا هر ژانر دیگری است.»
این گرافیست در ادامه به تفاوت پوستر سینما و تئاتر اشاره کرد و گفت: «در سینما عمده کار طراح بازتاب چهره ستاره‌های آن فیلم در پوستر است، ولی از آن جا که ما در تئاتر با چهره‌ها سر و کار نداریم؛ لازم است به دنبال طرح‌هایی باشیم که تخیلی و انتزاعی نیست و می‌تواند سخن کلی تئاتر را در یک نگاه به مخاطب نشان دهند.»
او در ادامه تصریح کرد: «چند سال قبل جریان عمومی در طراحی کشور از لحاظ فرم شکل گرفت که تاثیر آن را امروز در جشنواره و پوسترهای آن می بینیم. این جریان رواج تایپوگرافی در طراحی بود. البته این به آن معنا نیست که بگویم همه پوسترها از لحاظ زیبایی شناسی موفق عمل کرده بودند.»
کیانوش غریب پور در پایان پوستر را آئینه تمام نمای تئاتر کشور دانست و گفت: «نگاه نو به تئاتر در واقع نگاه نو به هنر گرافیک و طراحی پوستر تئاتر است. هر چه قدر که هنر تئاتر ایران به سوی استفاده از اندیشه‌های نو آورانه در این زمینه باشد پوستر نیز با آن همنوایی خواهد کرد. هر دوی این هنرها البته بدون پیشرفت سطح عمومی فرهنگ و نگاه حرفه‌ای به تئاتر امکان‌پذیر نیستند.»