یادداشت کارگردان نمایش" سرود صد هزار افلیای عاشق"

به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر، در یادداشت احسان فاضلی آمده است: بستر واقعی این نمایشنامه ، که باعث مرگ هزاران غیر نظامی کرد عراقی شد فاجعه " انفال " است. انفال، نام عملیاتی نظامی است ، که در طی هشت مرحله در سال های 1987 و 1988 در کردستان عراق، توسط رژیم صدام حسین، برای نسل کشی کرد ها در ابعاد وسیع و هولناک صورت گرفت.
صدام حسین که پس از تصرف جبهه شمال، بسیار خشمگین بود رسما اعلام کرد: " این منطقه را که به آن مظنونم از هر موجودی اعم از انسان یا حیوان پاک می کنم و مرز های آن را می بندم ". به دستور او و به نشانه انتقام، ارتش بعث به یاری سازمان اطلاعات و امنیت عراق و جماعتی مزدور (چاش)، در طی هشت مرحله تعداد 182 هزار زن و مرد غیر نظامی را در شهر ها و روستاها دستگیر می کنند و پس از فرستادن به اردوگاه های نظامی، آنها را با توجه به جنسیت و سن و سالشان جدا و تقسیم بندی می کنند و کمی بعد بی هیچ دادگاه و محاکمه ای پس از گرفتن اموال و دارایی شان، آنها را در بیابان های مرکز و جنوب عراق انتقال می دهند و بر لب گودال هایی بزرگ به طور دسته جمعی تیرباران و در همان جا دفن می کنند.
براساس گزارش دیده بان حقوق بشر در مه سال 1995 با عنوان  " جنایت نسل کشی در عراق ". بسیاری از زنان و دختران کرد، به خاطر هوسرانی افسران بعث زنده ماندند و آن ها را نه تنها در عراق بلکه در کویت و عربستان سعودی به کنیزی فروختند و شماری کثیر از آنان نیز به حرمسراها و کلوپ های شبانه مصر فرستادند ! در این عملیات همچنین بیش از 1200 دهکده کرد نشین با همه احشام و باغ ها و کشتزار ها نابود شدند. به روشنی چشم مجامع بین المللی ، تعداد گور های دسته جمعی پیدا شده ی انفال ، تا کنون 284 قطعه است. این نمایشنامه، سرگذشت زن بازیگری است که خود، همسر و گروه تئاتر اش قربانی انفال شدند. آخرین نمایشی که آنها تمرین می کردند هملت بود.