علی نصیریان:آئیش کارگردانی است که عمق را به سطح می‌آورد
مطبوعات نباید بر این مسئله تمرکز داشته باشد که افراد گروه نمایشی از هنرمندان تلویزیون و سینما انتخاب شده‌اند چرا که هیچ گونه منظور تبلیغاتی در انتخاب بازیگران ما وجود نداشته است.
نشست خبری نمایش”پنجره‌ها” در اتاق مدیریت تئاترشهر برگزار شد.این نمایش که قرار بود از ٢۵ مردادماه در سالن اصلی به روی صحنه برود،بنابرگفته فرهاد آییش از ششم شهریورماه اجرا خواهد شد. آییش تلاش کرده تا در انتخاب بازیگران نمایشش دقت زیادی به خرج بدهد. او انتخاب بازیگران را به عهده مائده طهماسبی گذاشته است . در مورد علت آن نیز در نشست مطبوعاتی گفت:«خانم مائده طهماسبی اشراف زیادی روی این مقوله دارد. افرادی که انتخاب کرده‌ایم، مهمترین کاندیداهای این نقش‌ها بوده‌اند، چرا که با توانایی‌های آنان آشنا هستم و مهمترین مسئله این است که من برای تشکیل گروه به شخصیت، اخلاق و منش افراد گروه اهمیت زیادی می‌دهم.»
آئیش تصریح کرد:«من دوست دارم گروه طی فعالیت خود دارای آزادی باشد تا بتواند خلاقیت‌های خود را نشان دهد و این نیاز به عشق و علاقه دارد .در قرارداد نیز بر این نکته تاکید شده است . از نظر من مفهوم گروه به این صورت نیست که تعدادی هنرمند کنار یکدیگر قرار گیرند و به فعالیت بپردازند ،بلکه باید قلب مشترک داشته باشند.»
این روزها حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاترهای روی صحنه به یکی از مهم ترین موضوعات مورد بحث تبدیل شده است.بهاره رهنما و سروش صحت در نمایش پنجره ها دو بازیگری هستند که قبل از این بیشتر به عنوان بازیگران سینما و تلویزیون مطرح بوده اند. آئیش در پاسخ به این پرسش گفت:«مطبوعات نباید بر این مسئله تمرکز داشته باشد که افراد گروه نمایشی از هنرمندان تلویزیون و سینما انتخاب شده‌اند چرا که هیچ گونه منظور تبلیغاتی در انتخاب بازیگران ما وجود نداشته است، گو این که منکر این مسئله نیستم که افراد شاخصی در این نمایش وجود دارند، اما از افتادگی خاصی برخوردارند و با حفظ احترام زیاد و تقدس صحنه به آن پا گذاشته‌اند و این در حالی است که هفت یا هشت تن از آنان کارگردان و شش تن آن‌ها نیز نویسنده هستند.»
آئیش در خصوص زمان و تعداد اجرای نمایش”پنجره‌ها” اظهار کرد:«اجرای نمایش از پنجم یا ششم شهریور ماه آغاز می‌شود اما در مورد تعداد اجرا باید بگویم که در ابتدا بر این عقیده بودم که چنان چه قرار بر این باشد که قرارداد ما بر پایه گیشه باشد باید 45 اجرا داشته باشیم اما به ما گفتند که گروه‌های دیگر نیز در انتظار نوبت اجرا هستند بنابراین شاید نمایش دو اجرا در هر روز داشته باشد، شاید هم روزهای شنبه اجرا داشته باشیم یا احتمال دارد که 45 اجرا نیز به ما بدهند.»
وی از حضور نمایش”پنجره‌ها” در جشنواره بین‌المللی فجر امسال اظهار بی‌اطلاعی کرد و گفت:«احتمال دارد که این نمایش را برای حضور در جشنواره فجر انتخاب کنند اما این که با این دکور اجرا شود یا نه، را نمی‌دانم.»
آئیش در پاسخ به این که این نمایش تا چه اندازه از موسیقی بهره گرفته است گفت:«موسیقی بخش بزرگی از این کار را در برمی‌گیرد و البته در تمام کارهای من نیز حضور قدرتمند موسیقی ملموس است و جزء لاینفک نمایش است چرا که به نظر من موسیقی مادر تمام هنرهاست تا جایی که یکی از شخصیت‌های این نمایش موسیقیدان است و به زندگی او نیز پرداخته می‌شود که در این جا باید به تلاش‌های بی‌وقفه سعید ذهنی اشاره کنم. تکه تکه این نمایش نیاز به المان‌های موسیقی داشت که او با زیرکی تمام این کار را انجام داده است.»
علی نصیریان پس از سال ها بار دیگر با بازی در پنجره ها باز می گردد. او به عنوان یکی از اعضا گروه آییش در نشست مطبوعاتی شرکت کرد و به پرسش های خبرنگاران پاسخ داد. نصیریان در پاسخ به پرسش خبرنگاران مبنی بر این که تفاوت بازیگران جوان فعلی با دهه 30 و 40 در چیست گفت:«یکی از مشکلاتی که همیشه مطرح می‌شود، مقایسه‌هایی است که صورت می‌گیرد چرا که هر زمانه‌ای اقتضاء خود را دارد. در زمان جوانی من، حتی جای تمرین برای تئاتر نیز وجود نداشت و ما مجبور بودیم در پارک شهر که به تازگی ساخته شده بود تمرین کنیم. به طور کلی ما در بدترین امکانات اما با عشق زیاد فعالیت می‌کردیم.آن زمان دانشگاهی برای فعالیت هنری ما وجود نداشت و تنها یک مدرسه بازیگری بود که با مدرک سیکل یک دوره سه ساله بازیگری برگزار می‌کرد و در نهایت دیپلم بازیگری به افراد اعطا می‌شد. حتی تا سال 1330 یک کتاب در زمینه تئاتر نبود، تا این که در آن سال مرحوم نوشین در زندان، کتاب”هنر تئاتر” را نوشت و عرضه کرد.ما در آن زمان برای دیدن تئاتر باید شش تومان می‌پرداختیم که برایمان گران بود به همین دلیل به تماشای فیلم در سینما می‌رفتیم که شش ریال بود. با این حساب امکان تماشای تئاتر برای ما خیلی سخت بود. جوانان امروز امکانات مختلفی مثل فیلم، کتاب، دانشکده‌‌های مختلف و .... در اختیار دارند اما در برخی مواقع احساس می‌شود که قدری تنبلی به خرج می‌دهند، هر چند استعدادهای فراوانی نیز وجود دارد. اما تئاتر نیاز به تمرین زیاد و مستمر دارد، حتی دنیرو، داستین هافمن و ... نیز در اوقات بی‌کاری خود در ورک شاپ‌های مختلف به تمرین می‌پردازند چرا که بازیگر همواره نیاز به تمرین مستمر دارد. در حال حاضر احساس می‌شود که ممارست و تمرین جوانان قدری کم شده است و از همه مهمتر این که افرادی که به صورت صحیح اطلاعات و دانش تئاتر را در اختیار جوانان بگذارند کم هستند، در حالی که در زمان ما افرادی مثل فریدون رهنما، فرخ غفاری، جهانگیر انور، دکتر فروغ و... حضور داشتند.»
نصیریان در خصوص نقش خود در نمایش”پنجره‌ها” اظهار کرد:«این نقش مردی به سن و سال خودم را به نمایش می‌گذارد که با همسایه‌های مختلف ارتباط برقرار می‌کند. او در عوالم شعر و شاعری به سر می‌برد و در کل نقش زیاد پیچیده‌ای نیست و شخصیت ساده‌ای دارد.»
نصیریان تصریح کرد:« انتخاب بازیگر این نقش بسیار به جا بوده اما این بدین معنی نیست که مرا انتخاب کرده‌اند بلکه از نظر شرایط و سابقه‌ای که در نمایش دارم می‌توانست این نقش به هنرمندانی مثل مشایخی، انتظامی و ... محول شود چرا که ما نسبت به هنرمندان جوان تئاتر حس پدر و فرزندی داریم و این در تمرینات نمایش”پنجره‌ها” نیز مشهود است و احساس پدر و فرزندی بین من و هنرمندان جوان این نمایش مشهود است.»
وی در پایان گفت:«در کل نمایش‌های آئیش را دوست دارم چرا که عمق‌پردازی نمی‌کند بلکه عمق را به سطح می‌آورد.»