نباید با انتقادات بی اساس جلوی یک جریان تئاتری گرفته شود

به گزارش سایت ایران تئاتر ، عباس غفاری در ابتدا با اشاره به شکل‌گیری شورای تئاتر محیطی گفت: بهار امسال موفق به اجرای نمایش "لارنس راهب" در کافه تالار چهارسو شدم، اوایل یکسری مشکلات وجود داشت؛ چرا که برخی دوستان نمی‌دانستند که چه برخوردی با این مقوله داشته باشند.
وی افزود: در ادامه راه با حمایت "سیدصادق موسوی" رئیس مجموعه تئاترشهر و "حسین مسافر آ‌ستانه" رئیس آن زمان مرکز هنرهای نمایشی، توانستم "لارنس راهب" را در کافه چهارسو به اجرا ببرم. پس از اجرای این اثر برای ادامه روند اینگونه اجراها با کمک آرش عباسی طرح اولیه‌ای را به نگارش در آوردیم و آن را به شورای مجموعه تئاتر شهر ارائه کردیم و پس از آن با کمی تغییرات توانستیم یک آیین‌نامه ابتدایی را برای تئاتر محیطی بنویسیم که همان موقع هم شورای مجموعه تئاتر شهر پشنهاد ایجاد یک شورای جداگانه برای تئاتر محیطی را ارائه دادند.
غفاری با بیان اینکه بسیاری از هنرمندان پیش از ارائه متن نمایشی خود، آیین‌نامه شورای تئاتر محیطی را نمی‌خوانند اظهار کرد: دوستان براساس تعاریف خودشان متنی را ارائه می‌دهند. بنابراین از تمام کسانی که می‌خواهند در تئاتر محیطی فعالیت داشته باشند می‌خواهم که مفاد این آیین‌نامه را قرائت کنند.
وی یادآور شد: این طرح در واقع برای محیط‌های مرده تئاتر شهر یعنی لابی سالن‌اصلی، کافه تالار چهارسو و اصلی، کارگاه دکور و پشت بام مجموعه تئاترشهر برنامه‌ریزی شده و از هنرمندان می‌خواهم که آثار خود را براساس اجرا در این مکان‌ها ارائه دهند.
افروز فروزند یکی از اعضای شورای تئاتر محیطی با اشاره به اینکه تاکنون بیش از 70 نمایشنامه را در شورا بررسی کرده‌اند، عنوان کرد: از میان آثار رسیده شاید تنها حدود 10 اثر را بتوانیم برای اجرا در این محیط‌ها تایید کنیم. متاسفانه 90 درصد نمایشنامه هایی که به دستمان رسیده از قبل نوشته شده و خیلی مواقع هم برای اجرای صحنه‌ای بوده و با مکان‌های مورد نظرمان منطبق نیستند.
وی با اشاره به یکی از مهمترین اهداف شورا خاطرنشان کرد: از مهمترین اهداف ما حمایت از هنرمندان جوان است تا این استعدادهای جوان هم بتوانند فرصت تجربه داشته باشند.
غفاری در ادامه با بیان اینکه طرح اجرای تئاتر محیطی پیش از این نیز توسط افراد دیگری مطرح شده، تصریح کرد: جسارت آقای موسوی و شورای انتخاب آثار بوده که اجازه دادند تئاتر محیطی راه خود را آغاز کند. همچنین با وجود این طرح به بسیاری از جوانان با استعدادی که پشت در سالن‌ها مانده‌اند و شناخته نشده‌اند، فرصت تازه‌ای داده می‌شود.
وی تاکید کرد: بیشتر این دانشجویان بسیار بااستعداد هستند و ایده‌های بسیار خوبی برای اجرا دارند. بچه‌های تئاتر محیطی دستمزدی نمی‌گیرند و تنها منبع درآمدشان 80 درصد از فروش گیشه است.
غفاری با بیان اینکه شورای تئاتر محیطی یک شورای اولیه است، گفت: بعد از اینکه ما متنی را تایید کردیم، باید آن متن به تایید شورای ارزشیابی و نظارت هم برسد و آثار را بررسی شوند تا ببینیم چقدر آن نمایشنامه منطبق با تئاتر محیطی است.
سپس حمید پورآذری با بیان اینکه تئاتر محیطی پدیده جدیدی نیست که توسط ما کشف شده باشد اظهار کرد: در دنیا تئاتر محیطی کاملاً‌ شناخته شده است، در ابتدا سوالی که وجود داشت این بود که می‌خواهیم تئاتر محیطی داشته باشیم یا تئاتر در محیط؟
وی ادامه داد: ما می‌خواستیم تئاتر محیطی داشته باشیم، بنابراین یکسری معیار برای خودمان گذاشتیم و بر این اساس آثار باید دلیل و ضرورت خودشان را برای اجرا در یک محیط خاص داشته باشند.
پورآذری یادآور شد: شاید تا به امروز آثاری که اجرا شدند خیلی با معیارهای تئاتر محیطی سنخیت نداشته‌اند ولی ما  تمام تلاش‌مان را می‌کنیم تا آثار متناسب با  فضایی باشد که قرار است در آنجا اجرا شوند.
غفاری نیز در ادامه صحبت‌های پورآذری خاطرنشان کرد: ما خودمان اعتراف می‌کنیم که در ابتدای راه خطا داشتیم، ولی به هر حال اینگونه تئاتر در ایران، تازه راه خود را یافته و مدتی طول می‌کشد تا مرحله آزمون خود را طی کند.
وی تصریح کرد: از سال جدید با توجه به تجربیاتی که کسب کردیم آثاری را انتخاب خواهیم کرد که بتوانیم از آنها دفاع کنیم. در این راستا فتحعلی بیگی پیشنهادات بسیار خوبی داشتند که قرار است در سال 91 با همکاری ایشان با مسوولان درباره برخی از مکان‌ها گفت‌وگو کنیم.
این عضو شورای تئاتر محیطی با بیان اینکه تاکنون پیشنهادی از سوی دیگر مسوولان تالارها داده نشده، عنوان کرد: در صورتی که پیشنهادی داده نشود قطعاً‌ تجربیات خودمان را در اختیارشان قرار خواهیم داد تا آنها هم بتوانند تئاتر محیطی را اجرا کنند.
وی با بیان اینکه استقبال مخاطبان از آثار تئاتر محیطی بسیار قابل توجه است، ‌بیان کرد: از جمله اینکه کار آقای حسن جودکی در 40 اجرا 24 میلیون تومان فروش داشت که این رقم برای گونه تئاتری که در کشورمان نوپاست، آمار بسیار خوبی است. این نشان می دهد که تماشاگران علاقه مند دیدن آثاری خارج از محیط های تعریف شده تئاتری هستند و می خواهند خرق عادت کنند.
پورآذری تصریح کرد: در هر مکانی می توانیم تئاتر داشته باشیم و تماشاچی هم در این بین گونه ای دیگر از دیدن را تجربه می کند، در این میان باید تصمیم گیران فرهنگی اعتماد کنند.
غفاری در ادامه عنوان کرد: خوشبختانه آرام آرام اعتماد دارد به وجود می آید و در سال 91 با اجراهایی در تئاتر محیطی روبرو می شوید که هم تماشاگران و هم جامعه تئاتری شگفت زده خواهند شد.
وی افزود: از مسوولان و تصمیم گیران فرهنگی می خواهم که به جوانان که تازه فارغ التحصیل شده اند، اعتماد کنند و مطمئن باشند آثار شگفت انیگزی را از این جوانان، شاهد خواهند بود.
در ادامه افروز فروزند با بیان اینکه در ابتدا تعداد متن‌های رسیده بسیار کم بود، اظهار کرد: تصمیم گرفتیم خیلی به کیفیت آثار نگاه نکنیم و قضاوت را به عهده مخاطب بگذاریم که متاسفانه عموم مردم و نه جامعه تئاتری این اتفاق را قبول نداشتند، بنابراین تصمیم گرفتیم در انتخاب آثار سخت گیری بیشتری به خرج دهیم.
وی ادامه داد: ما طرح و ایده اولیه را نیز می پذیریم و در صورتی که ایده مورد قبول مان باشد از نویسنده می خواهیم که متن را برای اجرا به نگارش درآورد، چرا که ما باید نمایشنامه کامل را به شورای نظارت و ارزشیابی ارائه دهیم.
غفاری عنوان کرد: خوشبختانه ما محل تمرین در اختیار گروه ها قرار می دهیم و هر گروه در وهله اول 18 اجرا خواهد داشت و در صورتی که پرتماشاگر باشد، کارش یک هفته تمدید می شود و تا سقف 40 اجرا هم قابل تمدید است.
وی با بیان اینکه بیشتر آثار رسیده برای کافه تریاها نوشته شده، اظهار کرد: متاسفانه آثار ارائه شده برای دیگر مکان های تئاتر شهر بسیار کمتر است. علاوه بر این اتاق تشریفات مجموعه تئاتر شهر مکان جدیدی است که برای اجرای آثار محیطی اضافه شده است.
غفاری با اشاره به برگزاری کارگاه آموزشی تئاتر محیطی، عنوان کرد: با یکی از اساتید آلمانی صحبت کرده ایم و در صورتی که منابع مالی تامین شود، یک کارگاه آموزشی را در این راستا برگزار خواهیم کرد که حاصل این کارگاه آموزشی هم، اجرای یک اثر خواهد بود.
وی در پایان تصریح کرد: از برخی دوستان هنرمند می خواهم که با انتقادات خودشان جلوی یک جریان تئاتری را نگیرند، با همین انتقادات بی اساس بود که جلوی تئاتر دانشگاهی گرفته شد و ضربه و ضرر اصلی آن هم به دانشجویان و تئاتر ما وارد شد. بنابراین به جای اینکه سدی برای ادامه این جریان و این راه باشیم، باید کمک کرده و با انتقادات بی اساس مانعی برای ادامه راه ایجاد نکنیم.