”برزو ارجمند”: هرگز ارتباطم با تئاتر قطع نمی‌شود
بازیگر نمایش «آمدیم...» گفت: هیچ‌گاه ارتباطم با تئاتر قطع نشده و طی ۱۰ سال گذشته در چهار نمایش از گروه تئاتر "سایه"و در دو نمایش به کارگردانی سیامک احصایی و همچنین یک اثر به کارگردانی شبنم قلی‌خانی بازی کردم.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر، برزو ارجمند بازیگر نمایش «آمدیم نبودید رفتیم» در گفت‌وگو با روابط عمومی و امور بین‌الملل مجموعه تماشاخانه ایرانشهر گفت: در انتخاب نقش‌هایی که بازی می‌کنم مدت زمان و عرض نقش برایم اهمیتی ندارد، بلکه مساله مهم این است که نقش را دوست داشته باشم.
وی در ارتباط با حضورش در صحنه تئاتر با توجه به مشغولیت در کارهای تصویری بیان کرد: 10 سال پیش زمانی که گروه تئاتر «سایه» را با رضا حداد، سیامک انصاری، پانته‌آ پناهی‌ها، لیلی رشیدی و امیدرضا صنعی تشکیل دادیم، یکی از مسائل مهم در این گروه، حفظ و همکاری اعضا بود، زیرا حداد همواره تاکید داشت؛ اگر قرار است یک اثر نمایشی دو ماه تمرین شود باید با هماهنگی بین تمام اعضای گروه شکل گیرد تا همه بتوانند در آن اثر شرکت داشته باشند؛ بنابراین گام نخست این گروه با حضور و همکاری تمامی اعضا برداشته شد و در ادامه در نمایش‌های «کسی نیست قصه‌ها را...»، «مکاشفه در باب...» و نمایش حاضر «آمدیم...» این روند شکل جدی‌تری به خود گرفت و ادامه یافت.
ارجمند در ارتباط با نقش‌های کوتاه برخی از بازیگران در نمایش «آمدیم...» گفت: اصولا در مورد اینگونه نقش‌ها که تعدادشان نیز برایم کم نبوده، همیشه عرض نقش برایم مهم‌تر از طول نقش بوده است. نقش من در نمایش «آمدیم...» عرض درستی دارد و بسیار موجز، به یاد ماندنی و تاثیرگذار است.
این بازیگر در پاسخ به پرسشی مبنی بر استفاده کوتاه از برخی بازیگران به پشتوانه درخشش آنها در تصویر تاکید کرد: اصولا به نظرات آدم‌های که به تئاتر، سینما، تلویزیون و اساسا هنر به این شکل نگاه می‌کنند، توجه نمی‌کنم و برایم آدم‌های مهمی نیستند.در مجموعه «ساعت شنی» بهرام بهرامیان مجموعا در 15 سکانس بازی داشتم، حال باید بگویم به پشتوانه کارم این بازی را داشتم!؟ به نظرم این صحبت‌ها کمی با حب و بغض است. به اینگونه حرف‌ها توجه نمی‌کنم. برای پذیرفتن یک نقش باید آن را برای بازی دوست داشته باشم که این نقش را دوست دارم و به پشتوانه همین علاقه در این نمایش بازی کردم.
وی ادامه داد: پیش از بازی در نقش حاضر از سوی کارگردان نمایش برای بازی در نقش «پلیس» انتخاب شدم اما با وجود اینکه نقش «پلیس» طول بیشتری در نمایش داشت آن را نپذیرفتم. عرض این نقش برایم اهمیت بیشتری داشت.
وی در ارتباط با استفاده از تکنولوژی‌های مختلف در نمایش «آمدیم...» و تجربه‌های نو تصویری در این نمایش گفت: از بدو پیدایش گروه تئاتر «سایه» فرض بر این گذاشته شد که ما کار تئاتر را در گونه‌های مختلف تجربه کنیم و نمایش‌های گروه ما کارگاهی کار شود. طبیعتا زمانی که این کار را شروع می‌کردیم با مشکلاتی نیز همراه بودیم همیشه اولین‌های یک کار سخت است.تصور کنید در تلویزیون برای اولین‌بار یک مجموعه 90 شبی پخش شود بی‌یشک گروه سازنده درگیر مشکلات فراوانی برای ساخت آن و پخش آن می‌شود.
وی ادامه داد: در نمایش «کسی نیست»، «مکاشفه» و «آمدیم...» همواره اتفاقات جدیدی در اجرا افتاد، خیلی سخت بود؛ اما سرانجام اتفاق افتاد.
وی اجرای نمایش «آمدیم...» در سالن شماره سه تماشاخانه ایرانشهر را تاثیرگذار دانست و افزود: اگر این نمایش در سالن سه اجرا می‌شد تاثیرگذاری بیشتری نسبت به زمان حاضر داشت.گروه تئاتر «سایه» در اجرای نمایش «مکاشفه...» با سالن استاد سمندریان آشنا شد. مجموعه ایرانشهر فضا و محیط مناسبی برای اجرای تئاتر است زیرا تعریف درستی از یک مجموعه تئاتری و فضای هنری در آن تعریف شده است، اما اجرای نمایش «آمدیم...» به دلیل فضا و نوع اجرا در سالن شماره سه مناسبتر بود.زیرا نمایش «آمدیم...» برای اجرا در یک سالن بزرگ‌تر طراحی شده است. امید وارم این نمایش در سالن شماره سه ادامه اجرای خود را داشته باشد.
این بازیگر در ارتباط با استفاده از تکنولوژی‌های متنوع و تاثیر آن برروی بازی بازیگران بیان کرد: اینکه تکنولوژی موجود در این نمایش کار من را سخت یا آسان کرده است، دقیقا برایم مشخص نیست. پیوند با این تکنیک در ابتدا برای من سخت بود اما در ادامه این مشکلات از بین رفت و اتفاق لازم افتاد.
وی ترکیب هنرها و تکنیک‌های مختلف در نمایش «آمدیم...» را دوست داشتنی و درست ارزیابی کرد و افزود: هنر این نمایش چیدمان عناصر مختلف در کنار هم است. بی شک این چیدمان با ضعف‌های همراه است که دلیل آن تجربه نخست آنها در تئاتر است در کارهای بعدی مسلما ضعف‌ها برطرف می‌شود.
برزو ارجمند در ارتباط با همکاری با گروه تئاتر «سایه» در 90 اجرای نمایش «آمدیم...» با توجه به فعالیت او در مجموعه‌های تصویری گفت: گروه تئاتر «سایه» گروه من است.ممکن است اگر گروه دیگری برای همکاری از من دعوت می‌کرد قبول نمی‌کردم اما «سایه» گروه خود من است. تفاوت این گروه با سایر گروه‌های تئاتری تعلق داشتن آن به من است.
وی ادامه داد: اگر برای بازی در گروه تئاتر خودم وقت نگذارم برای کدام گروه باید وقت بگذارم؟! در طول روزهای تمرین و اجرای این نمایش همواره به تمام کارهای که برای بازی پیشنهاد می‌شد اطلاع می‌دادم که اجرای تئاتر دارم و این مهم را در قراردادم نیز تاکید می‌کردم. اگر حضور در یک کار امکان ادامه فعالیتم در این نمایش را کم می‌کرد، پیشنهاد بازی در آن را رد می‌کردم.