نسیم ادبی: تمام نقش هایم را با احساس دین بازی می کنم
نسیم ادبی بازیگر نمایش"این تابستان فراموشت کردم" گفت: تمام نقش هایم نیمی از وجودم هستند و نسبت به آن ها احساس دین می کنم.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر، نسیم ادبی بازیگر نمایش"این تابستان فراموشت کردم" در گفت وگو با روابط عمومی و اموربین الملل مجموعه تماشاخانه ایرانشهر گفت: زمانی که از سوی بهاره رهنما پیشنهاد بازی در نمایش" این تابستان فراموشت کردم" به من داده شد، خیلی تمایل به بازی در آن نداشتم زیرا همزمان در دو نمایش"خیال های جاده جاجرود تهران" و"خون رقصه " نیز حضور داشتم، اما از آنجاکه شخصا دلم می خواهد با پرهیز از تکرار، نقش های مختلف را در قالب های متفاوت، تجربه کنم، بازی در نمایش رهنما که یک مونولوگ خوب نیز است را پذیرفتم.
این بازیگر افزود: در مونولوگ، ارتباط بازیگر با تماشاگر زیاد و نیازمند تمرکز بالایی است زیرا باید به شکلی تک نفره در صحنه، تمام تماشاگران را حفظ و در مدت زمان اجرا، لایه های گوناگون و پیچیدگی های درون شخصیت را کشف و به گونه ای جذاب به تماشاگر ارائه کرد.
این بازیگر ادامه داد: بازی در نقش"شیرین"، انتخاب مشترک من و بهاره رهنما بود. رهنما نیز دوست داشت، بازیگری را انتخاب کند که پیش تر این نقش را بازی نکرده باشد و من هم با توجه به متفاوت بودن نقش از آن استقبال کردم.
ادبی داستان این نمایش را قصه ی عشق دانست و افزود: قصه، روایت عشق است. داستان"شیرین" می توانست برای یک مرد هم اتفاق بیافتد. "شیرین" شخصیتی است پر از زنانگی، عشق و فداکاری، و با توجه به اینکه در عشق تحقیر شده، تمام سختی ها و حقارت ها را تحمل و به زندگی خود ادامه می دهد.
ادبی حضور همزمان در سه اجرای نمایشی را کار سختی دانست و بیان کرد: این همزمانی ناشی از سیستم نابسمان موجود و عدم برنامه ریزی صحیح و اصولی تئاتر است که امیدوارم در آینده این روند بهبود یابد زیرا وضعیت امروز تئاتر خیلی مناسب نیست، و بازیگران از امنیت شغلی مناسبی برخوردار نیستند.
این بازیگر با اشاره به حضور و جذب بازیگران تئاتر به کارهای تصویری خاطرنشان کرد: تمامی مسائل مطرح شده باعث شده تا افراد فعال تئاتری جذب کارهای تصویر شوند زیرا در کارهای تلویزیونی، تله تئاترها و ... پول و امنیت بیشتری، در مدت زمان اندکی حاصل می شود و حتی اگر تصویر آنها پخش هم نشود باز دستمزد خود را می گیرند، در صورتی که این مساله در تئاتر وجود ندارد و علاقمندان تئاتر و گروه های نمایشی تنها با اتکا به عشق خود و از جان و دل به امید آینده ای بهتر کار می کنند.
ادبی در پایان یادآور شد: با تمام مسائلی که گفته شد باید بگویم که بازیگران تئاتر سراسر جهان، عاشق هنر بازیگری هستند بنابراین تمام مشکلات موجود را با عشق می پذیریم و به امید آینده ای بهتر صبوری و ایستادگی خواهیم کرد.