در حال بارگذاری ...
...

هنرمندان شرکت کننده جشن اردیبهشت تئاتر ایران سخن گفتند

هنرمندان شرکت کننده جشن اردیبهشت تئاتر ایران سخن گفتند

 نشست دکتر حمید شاه آبادی، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و قادر آشنا، مدیرکل هنرهای نمایشی با پیش کسوتان و هنرمندان تئاتر کشور به همت امور هماهنگی تئاتر استان های اداره کل هنرهای نمایشی با هدف بیان مسائل تئاتر استان‌ها و تقدیر از هنرمندان شرکت‌کننده در جشن اردی‌بهشت تئاتر ایران در سالن کنفرانس معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.

به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، در ابتدای این نشست قادر آشنا، مدیرکل هنرهای نمایشی، ضمن خوشامد گویی به حاضران از هنرمندان پیش کسوت و فعال حوزه تئاتر کشور خواست که نقطه نظرات و مسائل کلی تئاتر شهرستان را از دیدگاه خود بازگو کنند.
اسماعیل خلج که به عنوان اولین هنرمندی که نقطه‌نظرات خود را پیرامون جشن اردی‌بهشت تئاتر ایران، ضمن پرشور معرفی کردن جلسات فرهنگی عنوان کرد: طی سفری که به جیرفت داشتم، متوجه شدم استان کرمان به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده که کرمان جنوبی شامل 7 یا 8  شهر می شود و 18 درصد از بودجه استان کرمان به این چند شهر اختصاص دارد که به همین نسبت هم بودجه تئاتر این شهر را باید در نظر گرفت.
وی تشریح کرد: از هر یک از هنرمندان تئاتر هفت شهر کرمان جنوبی، در این جشن حضور داشتند و به اجرای تئاتر خیابانی و صحنه ای پرداختند، اما آن‌چه مورد توجه قرار گرفت، تعداد بازیگران با استعداد و خوب شهرستانی بود. بسیار تعجب کردم که در جای دور افتاده ای که تحت آموزش هیچ یک از مراکز هنری قرار ندارد، نمایش‌هایی غیر تقلیدی به اجرا در می‌آمد.
این هنرمند پیش کسوت در پایان صحبت های خود افزود: امیدوارم طرح استقرار گروه های تئاتری ادامه پیدا کند؛ زیرا هنرمندان شهرستانی به این ترتیب می توانند استعدادهای خود را با پشتوانه مرکز هنرهای نمایشی، شکوفا کنند.
سپس داریوش مودبیان در ادامه‌ی این نشست گفت: هر آن‌چه که تاکنون به‌دست آوردیم همواره از استان ها بوده است، گرچه برای اولین بار نبود که یکایک ما به این سفرها می رفتیم؛ زیرا برخی از ما، فرزندان شهرستان هستیم و هنوز نگرانی هایی درباره‌ی زادگاه‌مان و شهرستان های‌مان وجود دارد.
مودبیان که سال هاست در حوزه نگارش و چاپ نمایشنامه فعالیت دارد، در ادامه بیان کرد: شهرستان ها بهترین نیرو را برای کار آماده می کنند و تهران آن را جذب می‌کند، تا جایی که اگر نیروی کارآمد در عرصه هایی قرار گیرد که توان و استعداد خود را نشان دهد به خاطر برخی از ناپایداری ها کنار می رود.
وی تاکید کرد: در تهران اردیبهشت تئاتر باید زمانی صورت گیرد که گروه ها تشکیل شده باشند و به صورت منسجم به فعالیت بپردازند.برنامه ریزی تئاتر تهران و شهرستان ها باید به گروهها سپرده شود و شوراهای گوناگون تئاتری را باید کسانی تشکیل دهند که اهل تئاتر باشند.
مودبیان تصریح کرد: واژه گروه را باید تعریف کنیم، گروه صاحب نگرش و جهان بینی است و بر حسب آن نگرش افراد دور هم گرد می آیند و در تاریخ تئاتر دارای بیوگرافی هستند.
وی اظهار کرد: باید به گروه های شهرستانی بگوییم که فراتراز دید منتقدان به مسائل نگاه کنند، زیرا این جسارت از آن ها گرفته شده است.
مودبیان عنوان کرد: تا گروه های نمایشی در تالارها استقرار پیدا نکنند، سازماندهی برای تئاترها وجود ندارد. در برخی از شهرستان ها تالارهای چند منظوره ای وجود دارد که شاید در طول سال یک اثر نمایشی هم در آنجا اجرا نشود، در صورتی که این امکان و فرصت می توانست برای تئاتر به شکل چند سالن کوچک و استقرار چند گروه نمایش، مهیا شود.
این هنرمند پیشنهاد داد: بهتر است افرادی که برای سفر به استان های کشور اعزام می شوند، پیش از برپایی جشنواره و پس از برگزاری جشنواره جلسات و نشست های این چنینی داشته باشند تا مشخص شود که قصد داریم چگونه به گروه های نمایشی نگاه و حمایت کنیم. مرکز هنرهای نمایشی چقدر ابزارهای حمایتی در اختیار ما قرار می دهد و ما هر چه بیشتر از بدون هدف حرکت کردن، پرهیز کنیم.
این هنرمند مجرب تئاتر تصریح کرد: در اردیبهشت تئاتر که من به سه شهر از  استان های کشور سفر کردم، فرصت کمی در اختیار داشتم ولی اگر این امر در ایام جشنواره فراهم شود، هم با گروه های نمایشی و هم با آثارشان آشنایی بیشتری پیدا خواهد شد؛ زیرا این افراد در خصوص مسائل و جلسه هاشان با ما صحبت های زیادی انجام می دهند بنابراین پیش و پس از جشنواره بهترین زمان برای جمع آوری نقطه نظرات است.
مودبیان عنوان کرد: امیدوارم امسال، سال گشایش کارگروه های تهرانی باشد و گروه های مستقر با برنامه های بلند مدت و کوتاه مدت به فعالیت خود به شکل گسترده تری ادامه دهند.
وی ادامه داد: من دوست دارم نماینده‌ی یک استان در تهران باشم و با شما به عنوان یک واسطه فعالیت کنم تا صحبت های گروه هایی شهرستانی را به مدیران هنری کشور منتقل کنم. من معتقدم بهتر است هر یک از حاظران در این جلسه نماینده‌ی گروه‌ه‌های تئاتر شهرستان‌ها شویم و در هنگام جشنواره ها و سایر زمان ها برای آموزش به استان هایی سفر کنیم.
مودبیان تشریح کرد: رابطه‌ی گروه ها با مردم کم‌ است و حتی گروه های تهرانی در انزوا به سر می برند و هنرمندان کشور حاشیه نشین هستند و این شرایط در استان های کشور بسیار شدیدتر است. شاید بخشی از این مساله به خود گروه ها و بخشی به تامین نشدن  ارتباط از سوی مرکز هنرهای نمایشی و وزارت ارشاد باز گردد، که برای حل این معضل باید از مراکز صنفی و کارخانجات بزرگ کمک گرفته شود.
دکتر قطب‌الدین صادقی دیگر هنرمند این نشست درخصوص حضورش در تئاتر استان‌ها و جشن اردی‌بهشت تئاتر ایران گفت: من در سال گذشته 50 روز در ایلام بودم و توانستم ارتباط تنگاتنگی با هنرمندان و گروه های شهرستانی برقرار کنم. بودجه و اعتبار مالی، یکی از مواردی است که نبود آن موجبات نارضایتی هنرمندان را فراهم می کند و تئاتر استان ها به شدت فقیر است.
صادقی خاطر نشان کرد: در شهر کرمانشاه گروه سی نفره ای به فعالیت می پرداخت که 500 هزار تومان هزینه دریافت می کرد و در نهایت با پول فروش بلیت دستمزد ناچیز هنرمندان گروه پرداخت می‌شد.
وی بیان کرد: ما می دانیم عشق، شور و شیدایی هنرمند و اینکه وی حرفی برای گفتن دارد، باعث می شود که به تولید تئاتر روی آورد، ولی باید توجه داشته باشیم که این میزان پاداش و دستمزد برای هنرمند، بسیار ناچیز است. دستمزد هنرمندان در تئاتر با هیچ حرفه ای قابل قیاس نیست و من فکر می کنم هنرمندان یا کار اصلی در جای دیگری دارند و یا بعد از مدتی از اجرای تئاتر، دل سرد می شوند.
این هنرمند پیش کسوت تئاتر تصریح کرد: هنرمندان پیر یا جوان شهرستانی نیازمند آموزش هستند. این افراد اسیر کلیشه ها، تمرینات گذشته و خودآموزی بومی هستند و تنها راه نجات و آگاهی آنها مهیا کردن شرایط آموزش است.
وی ادامه داد: هنرمندان شهرستان‌ آموزش عملی ندیده اند. در خصوص فن بیان اطلاعات زیادی ندارند. با بدن آشنایی ندارند و حتی تربیت حس ندارند؛ بنابراین باید کسانی با عشق و شور به این استان ها سفر کنند و به تعلیم آنها بپردازند که تجربه‌ی کافی در این امر داشته باشند. هم‌چنین ما باید ذهن هنرمندان شهرستانی را از تعاریف غلط پاک کنیم.
این هنرمند تئاتر تاکید کرد: هنرمندان شهرستانی تشنه‌ی شناخته شدن و معرفی هستند. این افراد دوست دارند آثارشان را در چند شهر دیگر به جز استان خود نیز اجرا کنند که این امر بیانگر رشد و تعالی آنهاست. هنرمندان شهرستانی در ملاقات با مسوولان هنری احساس اعتبار می کنند و به عقیده من احترام به آن ها و القاء حس دیده شدن از مسائلی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
سپس انوشیروان ارجمند عنوان کرد: سیاست گذاران فرهنگی نقش بسیار مهمی در عرصه‌ی هنر کشور دارند..
وقتی اجرای نمایش و سیاست گذاری درست باشد، مشکلات قابل رفع است. بها دادن به گروه هایی که تشنه دیده شدن هستند و فقر مالی دارند بایستی مورد توجه قرار گیرد. ضمن آن‌که نبود مدیران فرهنگی در تئاتر استان‌ها وجود دارد که این مسئله نیاز به تحلیل و بررسی زیادی دارد.
وی تشریح کرد: منظور از مدیران فرهنگی، مدیران آموزشی دانشگاهی نیستند. برای اینکه چنین فردی باید در آخر سال نتیجه کار را به لحاظ آماری ارائه دهد، ولی مدیر فرهنگی کارش پاشیدن بذر و صبر کردن است تا نهال کاشته شده، بارور شود. مدیر فرهنگی که بضاعت و توانایی گروه و هنرمند شهرستانی را کشف کرده، با مهیا کردن زمینه‌ی رشد و ارائه آموزش، منتظر به ثمر نشستن می شود.
انوشیروان ارجمند یادآور شد: در زمان گذشته نیز افرادی چون عزت اله انتظامی، محمدعلی کشاورز و ایرج راد در طول سال 3 تا 4 بار به استان های کشور سفر می کردند؛ در واقع وقتی سفرای وزارت فرهنگ اسلامی و فرهیختگان و بزرگان با هنرمندان شهرستانی ملاقات می کردند، نیمی از شخصیت را به آنها اعطا می کردند.
وی ادامه داد: این ارتباط، رابطه ای صوری نیست و در آن آموزش نهفته است و شکل گیری ارتباط و این که خود را از مرکز نشینان جدا ندانند، بسیار حائز اهمیت است. این که هنرمندان بدانند در صورتی که استعداد داشته باشند، به کار دعوت می شوند، باعث خرسندی آنان است.
وی با بیان خاطراتی از گذشته خود اظهار کرد: فکر می کنم نگاه به گذشته و سیاست گذاری های پیشین می تواند راه حلی برای آینده تئاتر کشور باشد.
ارجمند افزود: نکته‌ی بعدی این است که در شهرستان ها ارتباط مدیران کل عمدتاً با بچه های تئاتری بسیار ضعیف است. من با موقعیت، ضریب هوشی و استعدادهای گروه های شهرستانی آشنا هستم. اگر سیاست گذاری درست باشد و ما موظف شویم که در طول سال 2 یا 3 بار به استان های کشور سفر کنیم به نفع تئاتر کشور است؛ زیرا حضور و اشتیاق هنرجویان استان ها باعث عرضه شدن اطلاعات از سوی کارشناسان و پیش کسوتان تئاتر کشور می شود.
 وی با بیان این که تئاتر شهرستان باید به لحاظ مالی تقویت شود، عنوان کرد: باید به لحاظ ارتباطی تعامل خوبی برقرار شود و حتی برای چند شب سالن های نمایش کشور به اجرای آثار فاخر هنرمندان شهرستانی اختصاص یابد.
در ادامه سیاوش طهمورث عنوان کرد: فکر نکنید که این مسائل فقط در شهرستان ها است. ما باید ببینیم که خودمان در کجا قرار داریم و به کجا می رویم و بعد برای شهرستانی ها چاره جویی کنیم.
وی ادامه داد: ما نیاز به برنامه ریزی داریم. می توانیم هنرمندان شهرستانی را در اولویت قرار دهیم، ولی در آغاز باید مشخص کنیم که وضعیت خود ما چگونه است.
سپس هادی مرزبان اظهار کرد: حدود 2 یا 3 سال پیش برای حضور در بزرگداشتی به سبزوار دعوت شدم و به دنبال این حضور، هنرمندان سبزواری از من خواستنداز یکی از مدیران و مسئولان کشور دعوت کنم که به این شهرستان بیاید؛ اما متاسفانه علی رغم قولی که داده بودم هر چه تلاش کردم موفق نشدم این تعامل را برقرارکنم.
وی تاکید کرد: هنرمندان شهرستانی الگو ندارند و در حال حاضر سریال ها و فیلم های آرتیستی برای هنرجویان جوان، تبدیل به الگو شده است.
مرزبان پیشنهاد داد: بهتر است وقتی قراردادی با من بسته می شود، در قرارداد لحاظ شود که با به پایان رسیدن اجرا در تهران این اثر 15 روز در شهرستان‌ها اجرا شود. این امر و این تصمیم از سوی ما هنرمندان قابل قبول است و با آغوش باز آن را خواهیم پذیرفت.
سپس کریم اکبری مبارکه دیگر هنرمند شرکت‌کننده، تصریح کرد: در زمان های گذشته ما در عین نیازمندی بی نیاز بودیم و هنرمندان تئاتر تمامی هزینه های زندگی، قرض ها و دیگر مشکلات خود را برطرف می کردند، ولی امروزه هنر نمایش پاسخگوی نیازهای زندگی شهری نیست.
وی با بیان اینکه کار ما فعالیتی فرهنگی است، عنوان کرد: با وجود فارغ التحصیلانی که هر روز از دانشگاه ها برای فعالیت مراجعه می کنند و مشکلات مالی این حوزه، مسائل هنرمندان تهرانی کمتر از شهرستان ها نیست.
اکبری مبارکه بیان کرد: قانون گذاری مساله مهمی است که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
داود رشیدی که یکی دیگر از حاضران در این نشست بود، تاکید کرد: با مهربانی، اتحاد، زیاده خواهی نکردن و منطقی بودن می توان بسیاری از مسائل را رفع کرد. ما باید سعی کنیم که انتظار زیاده از حد از مسئولان و امکانات نداشته باشیم؛ زیرا ما خود قادر هستیم مشکلات را با کمک هم برطرف کنیم.
رضا فیاضی نیز در ادامه اعلام کرد: حضور پیش کسوتان به عنوان نماینده در شهرستان ها پیشنهاد بسیار خوبی است و من نیز دوست دارم به عنوان نماینده شهر خودم(اهواز) از هنرمندان این استان دفاع کنم و در خصوص مشکلات آن ها با مسوولان هنری چاره اندیشی داشته باشم.
ایرج راد نیز در این گردهمایی گفت: ما می دانیم که در تئاتر افراد فرهیخته، باسواد و تکنسین فراوانی داریم که سال هاست به فعالیت می پردازند، اما این مشکلات را بارها به گوش مسوولانی که جلساتی برگزار کرده اند رسانده ایم، ولی توجه داشته باشید که خود مسوولان در یک حیطه و محدوده مشخص می توانند کار کنند و شاید خیلی از مسائل را نتوان از طریق آن ها گره گشایی کرد.ما نیازمند حمایت های معنوی مسئولان فرهنگی و هنری هستیم، چون به دنبال حمایت معنوی، حمایت مادی هم خواهد آمد.
مدیرعامل خانه تئاتر تاکید کرد: چرا با این که هنر تئاتر به عنوان یکی از اساسی ترین هنر و به عنوان یک شغل شناخته شده، هنرمندان از حقوق و امنیت شغلی برخوردار نیستند.
این هنرمند تئاتر خطاب به حاضران انتقاد کرد: چرا افراد برای انجام امور عام المنفعه تنها به ساختن مدرسه و یا بیمارستان بسنده می کنند؟ مگر این نیست که تئاتر، مدرسه‌ی تربیت انسان ها است و این هنر با اندیشه انسان سر و کار دارد پس چرا عموم مردم، سرمایه موقوفه خود را صرف ساختن سالن برای هنرمند که کالای ارائه کردنی اش فرهنگ و هنر است، نمی کنند.
پرویز پورحسینی نیز با اشاره به لزوم برنامه ریزی بلند مدت و کوتاه مدت در شهرستان ها تشریح کرد: بخشی از آموزش گروه های تئاتر توسط استادان و بخشی دیگر از طریق اجرای عمومی، کامل می شود.
در ادامه هنرمندانی چون علی پویان به بیان دیدگاه های خود و مشکلات تئاتر استان ها پرداختند.
سپس حمید شاه آبادی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: این جلسات و نقطه نظراتی که توسط هنرمندان فعال مطرح شد، تکلیف جدیدی را برای ما روشن می کند که توسط اداره کل هنرهای نمایشی و حضور مجدانه قادر آشنا انجام خواهد شد.
وی ادامه داد: مطالبی که طی چند ساعت مطرح شد، مربوط به کل عرصه تئاتر کشور می شد که بخشی درست بود و بخشی اشتباه و نیاز به توضیح و تشریح بیشتر دارد. بخش دیگر نیز نتیجه توجه نکردن به چیزهایی است  که باید مورد توجه، صحبت و تحلیل قرار گیرد.
وی تشریح کرد: عزم و تلاش معاونت فرهنگی و هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر این بود که اگر طرحی را دنبال می کنیم، پس از پایان طرح، پروژه رها نشده و با سیاست گذاری مناسب تر به کار خود ادامه دهد.
معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عنوان کرد: سانسور، پول و بی‌توجهی ه به حوزه نمایش از جمله موضوعاتی بود که طی این جلسه بدان ها پرداخته شد.
وی بیان کرد: از ابتدای آمدن آقای آشنا تاکید کردم که باید جلسات کارشناسی برای رسیدن به یک یک موضوعات، مثل آموزش برگزار شود و مثلاً  قرار است تا سال آینده در حوزه‌ی آموزش نسبت به امسال پیشرفت دست پیدا کنیم و ببینیم در کجا خواهیم ایستاد.
شاه آبادی افزود: طی دو سالی که از حضورم من در این سمت می گذرد، بودجه 7 میلیاردی به 18 میلیارد ارتقاء پیدا کرده؛ اما این بدین معنی نیست که حمایت بیشتر باید انجام شود، بلکه ممکن است گستره حمایت با افزایش بودجه گسترده شده باشد.
وی تاکید کرد: این جلسه برای استفاده مدیران از توان و تخصص و سابقه شما درباره اردیبهشت تئاتر استان ها است که با این گردهمایی ماحصل آن به عنوان نتیجه مشخص شود و پیشنهادات هر یک از شما مسائل را یک به یک حل می کند. ضمنا مباحث فردی که مطرح شد و مسائل کلی که مربوط به تئاتر و مسائل بیرون در وزارت که مربوط به تخلفات شورا است، نیازمند رسیدگی است.
وی تشریح کرد: روش ما این است که مدیران و مسولان تئاترهای سال 90 را که در تئاتر شهر آثار نمایشی اجرا کردند،را دعوت کنیم و مسائل این حوزه را درباره شورای نظارت و حمایت مورد بررسی قرار دهیم.
وی با بیان این که اطمینان داشته باشید که مباحثی که امروز مطرح شد، مورد پیگیری قرار خواهد گرفت، تصریح کرد: سال گذشته طرح استقرار اجرایی شد و با بودجه 2 میلیاردی و یک تیم فعال، 670 گروه سازماندهی شدند و این گروه ها آثار نمایشی را اجرا کردند که با برنامه ریزی در کتاب طرح استقرار نیز ثبت شد.
معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یادآور شد: در حالی که گروه ها با 200 هزار تومان پشت در اتاق مسوولان هنری استان ها معطل می شدند، الان در شرایطی قرار داریم که به هر تئاتر شهرستان به طور متوسط 4 میلیون تومان بودجه تعلق می گیرد و این امر باعث انرژی هر چه بیشتر گروه ها می شود. با اجرایی شدن این طرح 4000 عنوان نمایش با 60 هزار اجرا در سراسر کشور را شاهد بودیم.
شاه آبادی ادامه داد: این نشست باید بگوید که نقاط ضعف یا قوت این فعالیت ها در حوزه استان های کشور به چه صورت است. شاید تا زمانی که تئاتر تهران درست نشود، تئاتر شهرستان نیز نتواند به خوبی به کار خود ادامه دهد.
وی خاطرنشان کرد: گروه محوری یک اندیشه بود که در همین نشست ها باید مورد نقادی قرار گیرد. همان طور که گفته شد در سال 91 گروه های شهرستانی به نسبت اعضای خود دارای مجوز سه گانه می شوند.
وی افزود: ما درسال جاری تلاش می کنیم که در هر استان یک سالن تجهیز کنیم. مساله اول بهره برداری از سالن های موجود است که باید با این بودجه، یک سالن در هر استان مخصوص تئاتر راه اندازی شود.
شاه آبادی تاکید کرد: این طرح نیازمند باز تعریف است که سالی یک بار در قالب جشن اردیبهشت تئاتر از پیش کسوتان تجلیل شود و یا مسائل مهم تئاتر مورد تحلیل قرار گیرد.
وی یادآور شد: اردبهشت تئاتر که بخشی از موضوع استان ها است، مجموعه نقطه نظراتی را نشان می دهد که توسط مدیرکل هنرهای نمایشی پی‌گیری خواهد شد.
شاه آبادی عنوان کرد: وظیفه مدیران بهره وری از امکانات موجود است. ما نیاز به جلساتی داریم که بدانیم چرا تئاتر در شرایطی نیست که مردم سهم بیشتری از هزینه های خانوارشان را به آن اختصاص دهند. شاید طی سال های گذشته ارتباط بیشتر تئاتر با مردم و یا کم بودن هزینه زندگی، عامل اصلی روی آوردن مردم به این هنر بوده باشد.
وی تشریح کرد: باید شرایط را به گونه ای فراهم کنیم که سال بعد افراد بیشتری به استان ها بروند. البته این امر در صورتی اجرایی می شود که شما فکرکنید این طرح، بازدهی خوبی دارد.
معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: با دستور کار و تایید اجرایی شدن برنامه، این طرح برای سال آینده برنامه ریزی می شود؛ همان طور که با سرمایه معنوی برای تحقق اردیبهشت سال 91 برنامه‌ریزی  شده است. در سال آینده نیز با دو طرح دیگر آن را تکمیل خواهیم کرد.
گفتنی است این نشست توسط دفتر امور هماهنگی تئاتر استان های  اداره کل هنرهای نمایشی و دبیر اجرایی اردیبهشت تئاتر ایران – وحید لک – برگزار شد و در آن محمد مهدی خاتمی– مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی کشور – حسین مسافر آستانه، اتابک نادری، داود رشیدی، اسماعیل خلج، هادی مرزبان، مریم معترف، داریوش مودبیان، سیاوش طهمورث، پرویز پورحسینی، رحمت امینی، قطب الدین صادقی، رضا فیاضی، ایرج راد، علی پویان و بهزاد صدیقی حضور داشتند.