در مورد تئاتر باید بیوفا بود
وقتی این متن را خواندم متوجه شدم این کار نمایشی است که میتوان آن را به گونههای مختلفی اجرا کرد چرا که معتقدم در مورد تئاتر و به صورت کلی هنر باید بیوفا بود و این چارت را داشته باشیم که بتوانیم تغییراتی در شیوه اجرایی آن صورت دهیم اما در مورد این متن تا اندازهای تغییر به وجود آوردهایم که به مفهوم و متن نمایش صدمه نزند.
نشست مطبوعاتی نمایش”زن مستقل، مرد و غرورش” به کارگردانی حسین احمدینسب با حضور کارگردان نمایش و جمعی از خبرنگاران و روزنامهنگاران در روابط عمومی اداره تئاتر برگزار شد.
به گزارش سایت ایران تئاتر، سعید زینالعابدینی، مسئول روابط عمومی اداره تئاتر در ابتدای جلسه ضمن خوشامدگویی به حاضران جلسه گفت:«حسین احمدینسب از کارگردانان فعال تئاتر در دو دهه گذشته است که بر شیوه اجرایی آیینهای نمایش جنوب مسلط و متمرکز بود اما بنا به دلایلی حدود هفت سال از فعالیت مستمر نمایش فاصله گرفته است.»
حسین احمدینسب کارگردان نمایش”زن مستقل، مرد و غرورش” در خصوص فاصله چند سالهاش با مقوله تئاتر اظهار کرد:«همواره در فکر تئاتر و فعالیت در مورد آن بودهام اما به دلیل عدم تخصیص بودجه و سایر مشکلات نتوانستم به فعالیت تئاتریام بپردازم و طی این سالها بیشتر در زمینه نقاشی فعالیت داشتم.»
کارگردان نمایش”زن مستقل، مرد و غرورش” در ادامه این مطلب افزود:«حدود پنج سال قبل، نمایش ”دن کیشوت” را برای اجرا در نظر گرفته بودم، اما به دلیل عدم تعلق بودجه کافی نتوانستم آن را اجرا کنم. پس از آن نمایش”افسانه سریدا” را در نظر گرفته بودم اما به دلیل کاستیهای موجود تصمیم گرفتم که آن را کنار بگذارم و در آخر تصمیم گرفتم نمایش”باد ما را خواهد برد” را اجرا کنم. این نمایش به مقوله”زار” میپردازد. به اعتقاد اهالی جنوبی کشور حدود 70 نوع باد وجود دارد که آدمهای فقیر و سیاه پوست و کسانی که با دریا در ارتباط هستند را مبتلا میکند اما متاسفانه این نمایش نیز اجرا نشد.»
احمدینسب در مورد انتخاب خانه نمایش برای اجرای نمایشش گفت:«اصولاً من به خانه نمایش علاقه زیادی دارم چرا که سالنی گرم و صمیمی است، مضاف بر این که حدود 28 سال زندگی هنری خود را در آن گذراندهام و حدود چهار اجرا نیز در این سالن داشتهام، که عبارتند از نمایشهای”گندم درو در فصل جنگ”، ”زار”، ”پریون” و”پوست شیر یا سایه یک مبارز” که در سال 69 اجرا شده است.»
وی دلیل انتخاب نمایش”زن مستقل و مرده و غرورش” را آزادی عمل خود در این نمایش دانست و افزود:«وقتی این متن را خواندم متوجه شدم این کار نمایشی است که میتوان آن را به گونههای مختلفی اجرا کرد چرا که معتقدم در مورد تئاتر و به صورت کلی هنر باید بیوفا بود به این معنی که باید بتوانیم تغییراتی در شیوه اجرایی آن صورت دهیم اما در مورد این متن تا اندازهای تغییر به وجود آوردهایم که به مفهوم و متن نمایش صدمه نزند.»
این کارگردان که سالها در عرصه آیینهای نمایشی خطه جنوب فعالیت داشته با اشاره به مشکلات عدیده گروههای نمایشی گفت:«همواره هنر با دشواری مواجه بوده و این درگیری با مشکلات مختص به هنر نمایش نیست بلکه موسیقی، نقاشی و ... نیز با این دشواریها مواجه هستند.»
احمدینسب در پاسخ به خبرنگار سایت ایران تئاتر مبنی بر این که با توجه به تمرکز بر آیینهای نمایشی جنوب چطور متن خارجی را انتخاب کرده اظهار کرد:«قبل از این که این نمایش را شروع کنم نمایش”باد ما را خواهد برد” را ارائه داده بودم چرا که دوست داشتم متنی با آن شلوغی که گرمای جنوب را داشته باشد ارائه دهم اما مورد قبول واقع نشد. در خصوص این نمایش احساس کردم که دست و پای من برای کار کردن آن باز است و میتوانم تجربهای در این مورد داشته باشم.»