به زبان موجز و طنزپرداز ”دیوید آیوز” علاقه دارم

 به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر، مائده طهماسبی، بازیگر و کارگردان تئاتر و تلویزیون، در گفت وگو با روابط عمومی و امور بین‌الملل مجموعه تماشاخانه ایرانشهر درباره کارگردانی نمایش "کلمه، سکوت، کلمه" و انتخاب نمایشنامه‌ هایی از دیوید آیوز گفت: دیوید آیوز را سال هاست که می شناسم و علت اهمیت دادن به نوشته هایش و همچنین علاقه ام به اجرای آثار او در زبان موجز و نگاه نکته بین او است.
وی ادامه داد: تقریبا 10 سال پیش یک مجلد 13 بخشی از آثار آیوز به دستم رسید که پس از خواندنش متوجه شدم از بین نمایشنامه نویسان معاصر، او جزء معدود نویسندگانی است که با زبانی موجز مسائل زمانه ما را ظریف و طنازانه بیان می کند. آن زمان ترجمه این آثار به فارسی و یا هر زبان دیگری بسیار مشکل بود، زیرا بخشی از بازی نویسنده با ساختار کلمه و زبان تعریف شده است.
طهماسبی در ادامه تصریح کرد: در واقع یک انگلیسی زبان بهترین درک را از متون آیوز دارد، اما دقیق ترین ترجمه‌ها هم نمی تواند گویای کنه اثر باشد با وجود این، از آنجا که من بسیار به آثار این نویسنده علاقه مند شدم از سال ها پیش ترجمه شش نمایشنامه از مجموعه مذکور را شروع کردم و از آن میان نیز سه اثر را برای اجرای صحنه ای انتخاب کردم.
کارگردان نمایش "گزارشی به آکادمی" درباره شیوه اجرایی نمایش "کلمه، سکوت، کلمه" تشریح کرد: وقتی تمرینات این نمایش جدی تر شد، تصمیم گرفتم برای جذاب تر کردن اجرا، این سه اثر را، که نشئت گرفته از ذهن یک نویسنده است، به‌طور همزمان به صحنه ببرم. ایجاد این همزمانی برایم جذاب و مهم بود. ایده ام را با فرهاد آئیش در میان گذاشتم، وی نیز پذیرفت و به نحوی سه متن را در هم تلفیق کردکه گویی یک نمایش است. البته من یک صحنه دیگر نیز با محوریت اجرای موسیقی زنده به نمایش اضافه کرده ام که فقط برای فضاسازی یا وصل صحنه ها نیست، بلکه بخشی مستقل در راستای تفکر آیوز است.
طهماسبی درباره علت انتخاب سالن استاد سمندریان مجموعه تماشاخانه ایرانشهر گفت: طی سال های گذشته شرایط مناسبی برای اجرایی که مد نظر داشتم مهیا نبود، اما متن را چندین بار به مراکز مختلف نمایشی فرستاده بودم که پذیرفته نشد تا اینکه سال گذشته مجید سرسنگی، رئیس مجموعه تماشاخانه ایرانشهر، با اجرای آن موافقت کرد.
بازیگر نمایش "پنجره ها" افزود: من در همان دیدارهای اولیه برای اجرا در سالن استاد سمندریان درخواست دادم چون به نظرم سالن بلک باکس برای اجرای ایده هایم مناسب تر بود و در کل برای اجرا در این سالن استاد سمندریان هشت هفته تمرین کردیم.
طهماسبی در پایان خاطرنشان کرد: این سالن از نظر اجرایی مناسب نمایش "کلمه، سکوت، کلمه" است، اما از نظر سبک و مکتب منتقدان می توانند اثر را متعلق به شیوه خاصی بدانند. یکی از دلایل بازی نکردنم در نمایش هم این بود که می خواستم در ساختن پی و اساس آن دقت و تمرکز بیشتری داشته باشم و باید اعتراف کنم که "کلمه، سکوت، کلمه" نمایشی قائم به ذات متن است و من آن را بیشتر به لحاظ زیبایی شناسی و حس درونی اما تکمیل کردم.