نمایشنامه ”مرگ تاریخ” منتشر شد

به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر، این کتاب دومین اثر قصری با محوریت فلسفه انسان‌ها و بازی با  عکس و عکاسی است.
در گوشه یکی از صفحات کتاب می خوانیم:
زن-  این دوست خونوادگی کیه؟چرا ما نمی بینیمش؟
مرد- برای اینکه پشت دوربینه!
زن- همیشه پشت دوربینه،یعنی نباید یه بارم ببینیمش،یه بارم وجودشو توی یکی از این عکسا دیده بشه،یعنی اون چه دوستیه که تو هیچکدوم از این عکسا نیست؟
مرد- شایدم اونا یه عکاس اختصاصی داشتن و طبیعتا عکاسا خودشونو توی عکس نشون نمی دن و هنرشون رو پشت پرده اجرا می کنن و همیشه توی تاریکی و گمنامی می مونن.
زن  ] رو به دوست خانوادگی [ تاریکی، اونا همیشه تاریک تاریک هستن و این ما هستیم، ما قسمتای روشن، که خودمونو نمایان می کنیم. این مبهم بودن،این دیده نشدن منو آزار می ده. انگار همیشه یه دوست، یه دوست خونوادگی هست، دوستی که سکوت می کنه و خودشو به نشنیدن و ندیدن و نفهمیدن می زنه، در حالی که همه چیزو می بینه و چشاشو به هر طرف می چرخونه.