یادداشت بهرام بیضایى در جشن نامه اکبر رادی

دهم مهرماه، سربلند است که زادروز اکبر رادى باشد؛ و من زندگى این جهانى نویسنده اى چون او را، به نمایش امروز ایران شادباش مى گویم. قلم وامدار وى است؛ و زبان امروز بى آزمون هاى او چالشى سترگ را کم داشت. در قحط نمایش _ چه خواندنى، چه دیدنى، چه آموختنى _ آغاز کرد، و بیش از چهار دهه بى چشمداشت، با خویش باورى گسست ناپذیر، و یقینش به فرهنگ و نمایش، بر پاى خود، در برابر آینده اى بى چشم انداز، استوار ایستاد. نرمى و سختى، بردبارى و بى تابى، باریک بینى و تیزنگرى، در او با هم یکى شدند تا با زبانى هر بار پیراسته تر و پرتوان تر، دریچه هاى بسته نمایش امروزى را یکى یکى به روى ما بگشاید. آرزو مى کردم به جاى هر شادباش، در این زادروز فرخنده، نمایشى از او بر صحنه بود. مدیران خوابند!