با ضعف تکنیک مواجه هستیم

نشست مطبوعاتی نمایش”کودکی من” با حضور رضا سرور نویسنده و علیرضا اولیایی و داریوش فائزی کارگردانان نمایش در روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی برگزار شد.
به گزارش سایت ایران تئاتر، در ابتدای جلسه علیرضا اولیایی گفت:«در ابتدا تالار مولوی مورد نظر ما نبود، هر چند در سالن‌های دیگر نمی‌توانستیم این نورپردازی را داشته باشیم اما به صورت کلی مجبور شدیم در تالار مولوی اجرا کنیم.»
رضا سرور نیز در خصوص این نمایش اظهار کرد:«نمایش”کودکی من” از دو اپیزود به نام‌های”سایه روشن” و”کودکی من”تشکیل شده و به جنگ ایران و عراق مربوط است. اما به پیشنهاد اداره کل هنرهای نمایشی متن به صورتی تغییر پیدا کرد که این مطلب به صورت آشکار نباشد. اما در مورد دو اپیزودی بودن آن که از دو داستان جدا متشکل است، باید بگویم که این کار جدید نیست.»
سرور در ادامه گفت:«داستان نمایش ما در ایران اتفاق می‌افتد، اما در مراحل تولید نمایش، آقای قنواتی اصرار داشتند که اسامی و تا حدودی دیالوگ‌های نمایش تغییر پیدا کند و این تغییر اسامی موجب شد که یک سری روابط در نمایش از بین برود.»
داریوش فائزی کارگردان نمایش”کودکی من” در پاسخ به این پرسش خبرنگار سایت ایران تئاتر که با توجه به این که قرار بود این نمایش را به تنهایی کارگردانی کند چرا با علیرضا اولیایی همکاری کرده است؟ گفت:«من، علیرضا اولیایی، مشهید ابراهیمی و شبنم مقدمی همگی اعضای گروه تئاتر مهر هستیم و طبیعی است که در کنار یکدیگر به فعالیت هنریمان بپردازیم، اما در مورد حضور علیرضا اولیایی به عنوان کارگردان باید بگویم که برای حضور در جشنواره فجر، هر کدام از ما یک متن برای فعالیت ارائه دادیم و با پذیرفته شدن متن”کودکی من” با توجه به اشرافی که علیرضا اولیایی به متن داشت متوجه شدیم که چنان چه به صورت گروهی فعالیت کنیم موفق‌تر هستیم. از همه مهمتر این که اولیایی هم پای من کار کرده و زحمت کشیده و حق طبیعی او بود که به عنوان کارگردان معرفی شود.»
اولیایی در ادامه جلسه در خصوص نمایش”کودکی من” تصریح کرد:«در ابتدای کار به اتفاق داریوش فائزی حدود 20 جلسه به تحلیل نوع بازیگری، پوشش، انتخاب لحن و ... پرداختیم و در حقیقت بدون حضور بازیگر تمرین کردیم، به همین دلیل زمانی که تمرینات گروه را آغاز کردیم بسیاری از مسائل برایمان روشن شده بود چرا که به خیلی از جزئیات کار رسیده بودیم.»
داریوش فائزی نیز در خصوص همکاری خود با علیرضا اولیایی اظهار کرد:«حس بسیار خوبی است که مطمئن باشید کسی در کنار شماست که به همان اندازه که تئاتر برای شما جدی است برای او نیز مهم است و خوشبختانه علیرضا اولیایی این ویژگی را دارد.»
علیرضا سرور در پاسخ به یکی از خبرنگاران حاضر در جلسه که معتقد بود سرور برای نگارش این نمایشنامه وسواس زیادی به خرج داده گفت:«به طور کلی در بهترین شکل‌های نمایشی باید یک همبستگی عینی در صحنه وجود داشته باشد و از آن جایی که قبل از این که تراژدی مدرن روی صحنه اتفاق بیفتد، در درون آدم‌ها رخ می‌دهد، به طور کلی فوکوس بر جزئیات می‌تواند به نمایش زندگی ببخشد.»
در ادامه جلسه اولیایی در خصوص طراحی صحنه نمایش گفت:«طراحی صحنه این نمایش، به پیشنهاد قراردادی متن نبوده و طی تمرینات و اجرا توسط من و داریوش فائزی به دست آمده است. در متن خیلی چیزها به گونه‌ای نوشته شده که مجبور هستیم طبق آن عمل کنیم اما در مورد طراحی صحنه این نمایش اجبار خاصی وجود نداشته و تمامی آن را خودمان انتخاب کردیم.»
داریوش فائزی در ادامه این مطلب افزود:«ما با ضعف تکنیک مواجه هستیم، به همین دلیل نتوانستیم به انبوهی از ایده‌های خوبی که برای نمایش داشتیم جامه عمل بپوشانیم. به طور مثال برای بهتر ارائه دادن کارمان به یک سیستم پروژکشن نیاز داشتیم اما امکان اجاره آن برایمان وجود نداشت.»
علیرضا اولیایی در پاسخ به خبرنگار خبرگزاری شبستان که پرسید چرا موضوع جنگ را انتخاب کردید اظهار کرد:«به اعتقاد من جنگ یک بیماری محسوب می‌شود که برخلاف بیماری‌های دیگر، در زمان وقوع خود را نشان نمی‌دهد، بلکه سال‌ها بعد خود را نمایان می‌کند. بسا که اثرات جنگ را روی خودمان می‌بینیم و مسائل ناشی از جنگ نمایان شده است.»
اولیایی در پایان حمایت بیشتر مطبوعات از تئاتر را خواستار شد و افزود:«اگر تالاری مثل مولوی از تماشاگر کمی برخوردار است، به دلیل عدم حمایت خبرنگاران چنین اتفاقی رخ داده است.»