تلاش کردیم تعزیه را به شکل سنتی معرفی کنیم
تئاتر ایران و شیوه نمایش ایرانی برخلاف تئاتر فرانسه، و انگلستان در اسپانیا چندان شناخته شده نیست. ولی وقتی آنان دیدند که تکنیکهای شیوههای نمایش ایرانی چه امکاناتی در اختیار تئاتر قرار میدهد، این شیوهها بر ایشان خیلی جذاب شده بود.
گروه اجرای نمایش”دن کیشوت” به کارگردانی”علی اصغر دشتی” که در فستیوال آسیا ٢٠٠۵ در اسپانیا، حضور داشت، روز گذشته بعد از دو اجرا در شهرهای مادرید و بارسلون به ایران بازگشتند.
علی اصغر دشتی در گفتگو با سایت ایران تئاتر درباره این سفر گفت: دو اجرا یکی در شهر مادرید و یکی در شهر بارسلونا داشتیم که اجرای شهر مادرید به علت تأخیری که در تاریخ پرواز ما شکل گرفته بود، خارج از برنامه از پیش تعیین شده و در یک سالن دیگر اجرا رفت. به همین خاطر اجرای غیر همانگی بود. ولی اجرای بارسلونا اجرای خوبی بود.
وی افزود: بسیاری از ایرانیان مقیم اسپانیا کار را دیدند. همچنین هنرمندان اسپانیایی هم باور نداشتند که در ایران تئاتر مدرن وجود دارد.”دن کیشوت” تنها تئاتری بود که به شکل مدرن در این فستیوال اجرا میشد، چرا که ١۴ کشور شرکت کننده دیگر، نمایشهای سنتی کشورهای خود را آورده بودند. به طور مثال گیوکن و نمایش”نو” از ژاپن اجرا شد، و یا برنامههای موسیقی از کشور ویتنام، هند، پاکستان، نیز روی صحنه رفت. بعضی از کشورها مثل تاجیکستان هم بازیهای محلی آورده بودند.
وی افزود: عدم هماهنگی دقیق در صدور بلیت باعث شد که ما با دو روز تأخیر وارد اسپانیا بشویم و در آن جا به عنوان یک کشور و گروه بی نظم شناخته شویم. چون این تأخیر تمام برنامهریزی برگزار کنندگان و تماشاگران را به هم ریخته بود. در آن جا خیلی تلاش کردیم که به آنها بفهمانیم که مشکل از سوی گروه نبوده ولی تا روزهای آخر هم این تأخیر به رخمان کشیده میشد. تأخیری که خودمان هیچ نقشی در آن نداشتیم.
دشتی تصریح کرد: در چند گفتگویی که آن جا انجام شد، تلاش کردیم تعزیه را هم به شکل سنتی معرفی کنیم و هم به شکلی که خودمان آن را تجربه میکنیم.
دشتی در ادامه گفت: تئاتر ایران و شیوه نمایش ایرانی برخلاف تئاتر فرانسه، و انگلستان در اسپانیا چندان شناخته شده نیست.
ولی وقتی آنان دیدند که تکنیکهای شیوههای نمایش ایرانی چه امکاناتی در اختیار تئاتر قرار میدهد، این شیوهها بر ایشان خیلی جذاب شده بود. حتی یک هنرمند برزیلی قرار شد که یکی از فصلهای رساله دکترای خود را به این موضوع اختصاص دهد. موضوع رساله او ارتباط کارگردان و بازیگر در جریان تولید تئاتر بود و از آن جا که در اجرای”دن کیشوت” شاهد نوع خاصی از ارتباط میان کارگردان و بازیگر هستیم و کارگردان در جریان اجرا حضور دارد، این نکته برای او خیلی جذاب بود. ساعتها با او گفتگو کردیم و حتی قرار شد از طریق ایمیل مطالب تازهتری نیز در اختیارش قرار دهیم.
وی در پایان افزود: این فستیوال خیلی شبیه بود به جشنواره آئینی و سنتی خودمان، چون که در هر دو، گونههای نمایش آسیایی دیده میشود.