هرچه پیش می‌رویم بازیگری تئاتر جذابیت بیشتری برایم پیدا می‌کند
لادن مستوفی بازیگر نمایش”تئاتر بی‌حیوان” که از سال ۷۷ پس از بازی در نمایش”چرخه آتش” به کارگردانی سیاوش طهمورث از صحنه دور بوده این روزها مشغول تمرین نمایش ”تئاتر بی‌حیوان” به کارگردانی دکتر محمود عزیزی است
لادن مستوفی بازیگر نمایش”تئاتر بی‌حیوان” که از سال 77 پس از بازی در نمایش”چرخه آتش” به کارگردانی سیاوش طهمورث از صحنه دور بوده این روزها مشغول تمرین نمایش ”تئاتر بی‌حیوان” به کارگردانی دکتر محمود عزیزی است.
وی در گفت‌وگو با سایت ایران تئاتر، گفت:«فضا و شرایط تئاتر طی این سال‌ها تغییرات زیادی داشته است. با این که بازی نکرده‌ام ولی زیاد تئاتر دیده‌ام و به عنوان یک تماشاگر، تغییر در اجراها و سیاست‌گذاری‌ها که قطعاً بازتاب آن به تماشاگر نیز بازمی‌گردد را احساس می‌کردم و برایم خوش‌آیند بود.»
وی ادامه داد:«نمی‌خواهم قضاوت کنم و بگویم این حد ایده‌آل است یا خیر ولی قطعاً در تئاتر نسبت به سایر هنرها توازن وجود ندارد.»
وی که در اپیزود دوم نقش”لوییز” را بازی می‌کند درباره نقشش گفت:«در اپیزود تراژدی، نقش زنی را بر عهده دارم که همراه شوهرش به تماشای تئاتر آمده و پس از پایان نمایش از شوهرش می‌خواهد که به خواهرش که در تئاتر بازی داشته آفرین گوید.»
مستوفی که در این اپیزود همراه مجید جوزانی و لیلی تجدد ایفای نقش می‌کند درباره ویژگی قرار گرفتن در گروه دکتر عزیزی گفت:«مهمترین ویژگی این کار، همان است که شرایط تئاتر ایجاب می‌کند. فضای نمایش ویژگی این کار است. خوشحالم که با کسانی کار می‌کنم که جزء پیشکسوتان و دارای سبک و سیاق خاصی در تئاتر هستند ولی هیجان انگیزترین بخش قرار گرفتن در شرایط تئاتر است.»
وی”چرخه آتش” را تجربه خوبی ندانست و افزود:«یک تجربه تئاتر در سال 77 برای جشنواره داشتم که تجربه خوبی نبود و باعث شد هیچ پیشنهادی را برای بازی در تئاتر نپذیرم ولی اینک خوشحالم که با این عزیزان کار می‌کنم و سهم کوچکی در این کار دارم.»
وی درباره سابقه بازیگری تئاتر گفت:«قبل از بازی در فیلم”روز واقعه” که اولین کار سینمایی‌ام بود در شهرستان شهسوار تئاتر کار می‌کردم و دو یا سه کار را در حد تمرین و چند اجرای خصوصی کار کرده بودم که بعدها با شرایط سینما دیگر امکان کار تئاتر را نداشتم.»
مستوفی که 10 تا 12 روز است همراه این گروه تمرین می‌کند در پایان گفته‌هایش افزود:«بازیگری یک شاهراه است و رسانه‌های گوناگون مسیرهای مختلفی هستند که به این شاهراه ختم می‌شوند. بعد از پایان اجرا بیشتر درباره آن قضاوت خواهم کرد. اینک هرچه پیش می‌رویم بازی در تئاتر جذابیت بیشتری برایم پیدا می‌کند با این همه نمی‌خواهم حالا درباره آن قضاوت کنم.»