در حال بارگذاری ...

اکران ٨ ویدئو تئاتر در خانه هنرمندان

گروه « کلاغ و کلمه » در بیست و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر برای نخستین بار نمایشگاهی با عنوان « ویدئو تئاتر » را بر اساس شاهکارهای ادبیات نمایشی دنیا برگزار کند .

شیما بهره مند : گروه « کلاغ و کلمه » در بیست و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر برای نخستین بار نمایشگاهی با عنوان « ویدئو تئاتر » را بر اساس شاهکارهای ادبیات نمایشی دنیا برگزار کند . مهدی میر محمدی نماینده گروه کلاغ و کلمه درباره شکل گیری این گروه می گوید : « هسته اصلی گروه کلاغ و کلمه در سال ٧١ شکل گرفت . زمانی که ما در هنرستان صداو سیما همکلاس بودیم. در دوران دانشگاه نیز این گروه با نام « کلاغ » و با تعداد نفرات بیشتری فعالیت خود را ادامه داد . و اکنون حدود ٣ سال است که به کلاغ و کلمه تغییر نام داده و در رشته های مختلف از جمله نقاشی ، عکاسی وتئاتر فعالیت دارند . تجربه تصویری گروه نیز از همان دوران هنرستان آغاز شده و در زمینه ویدئو آرت حدود ٣ ماه پیش نمایشگاهی باعنوان « مرگ » را برگزار کردیم . رامین سیار دشتی نیز در یک از نمایش های خود از ویدئو آرت استفاده کرد .
وی در مورد علت برپایی نمایشگاه ویدئو تئاتر در جشنواره امسال می گوید : « تئاتر و تصویر از دغدغه‌های اساسی گروه ما است و ما برای ایجاد پلی میان این دو و تلفیق آنها، ایده ویدئو تئاتر را مطرح کردیم .»
ابتدا بین گروه جلساتی در این باره تشکیل شد. پس از آن طرح برپایی نمایشگاه ویدئو تئاتر را تهیه و به مرکز هنرهای نمایشی ارائه دادیم . ٨ کار برای باز بینی ساخته شد و این کارها برای حضور در جشنواره انتخاب شد . ما برای برپایی این نمایشگاه تالار تجربه در خانه هنرمندان ایران را پیشنهاد دادیم و مرکز نیز پذیرفت البته تمام هزینه ها و امکانات لازم بر عهده خود گروه بوده است . در این نمایشگاه ٨ ویدئو تئاتر با نام های « در انتظار گودو » و « آخر بازی » نوشته ساموئل بکت و کارگردانی فرهاد فزونی و هوپند لشگری نژاد ، « هملت » نوشته ویلیام شکسپیر به کارگردانی مهدی میر محمدی ، « ویتسک » نوشته بوخنر به کارگردانی یونس لطفی ، « کالیگو لا » نوشته آلبر‌کامو به کارگردانی میثم امیر اصلانی ، « کودک مدفون شده » نوشته سام شپارد ، به کارگردانی کیوان رغیب مطلق ، «مده آ » نوشته اوریپید به کارگردانی رامین سیار دشتی و یرما نوشته لور‌کا به کارگردانی پانته آ اصلانی به نمایش در می آیند .
میر محمدی در مورد چگونگی انتخاب این نمایش نامه ها می گوید : « هریک از افراد گروه ، نمایش‌نامه های مورد علاقه شان را که از آن نشانه های تصویری در ذهن داشتند ، پیشنهاد کردند‌.» و در آخر انتخاب های مشترک از بین این نمایش نامه ها به تصویر در آمد . وی ادامه داد : « فضای این ویدئو تئاتر ها متفاوت است . برخی ازآنها به لحاظ بازی ها و ... یادآور صحنه تئاتر است و برخی دیگر اصلاً بازیگر ندارد و بیشتر مبتنی بر تصویر است . به هر حال تمامی این ویدئو تئاترها تلفیقی از تئاتر و تصویر است .»
یونس لطفی ، هوپند لشگری نژاد ، مهدی میر محمدی ، رامین سیار دشتی و میثم اصلانی اعضای گروه کلاغ و کلمه و پانته آ اصلانی، کیوان رغیب مطلق و فرهاد فزونی به عنوان میهمان، این ویدئو تئاتر‌ها را کارگردانی کرده اند . تصویر برداری و تدوین « در انتظار گودو » و « هملت » را فرهاد فزونی ومهدی میر محمدی کارگردانان آنها انجام داده اند .
مدت زمان کل ویدئو تئاتر ها ٨۵ دقیقه است که کمترین زمان ( حدود ۴ دقیقه ) مربوط به یرما و در انتظار گودو و بیشترین زمان مربوط به آخر بازی است . این ویدئو تئاتر ها از ساعت ١٠ صبح تا ۴ بعداز ظهر در سانس‌های ٨۵ دقیقه ای با ۵ دقیقه آنتراک به نمایش در می آیند .
میر محمدی واژه ویدئو تئاتر را یک نشانه می داند و می گوید : « ویدئو تئاتر واژه غریبی است . چون تا کنون نمونه های زیادی از آن وجود نداشته است . این واژه دقیقاً مانند یک نشانی عمل می کند . یعنی ویدئو تئاتر تلفیقی از ویدئو و تئاتر است . »
وی تلفیق یا گفت و گوی رسانه ها را جریانی نو در این عصر می داند و می گوید : « گفت وگوی رسانه‌ها در آثار هنری از جریانات نو است .»
البته نمونه های این گفت وگو پیشتر نیز وجود داشته است . به طور مثال قرن ها پیش ، از تلفیق تئاتر و موسیقی اپرا شکل می گیرد و یا از ترکیب دو هنر موسیقی و تصویر ویدئو موزیکال به وجود آمد . آثاری که دراین جشنواره تحت عنوان ویدئو تئاتر به نمایش در می آید از ترکیب تصویر و تئاتر ایجاد شده است . »
وی ادامه داد :« نمایش این ویدئو تئاترها نه چیزی به تئاتر یا تصویر اضافه می کند و نه چیزی از آن‌ها کم می کند . بلکه این تنها یک تجربه جدید است . ما هم مانند هر فردی که کار هنری می کنند ابتدا در گیر تعریف ها و تئوری ها نمی شویم و ساخت این ویدئو تئاتر ها تنها بر اساس علاقه و انگیزه گروه بود . »
وی در پایان ابراز امیدواری می کند که آثارشان از سوی کارشناسان و منتقدان و ... دیده شود .
و تأکید می کند « این نمایشگاه تنها یک تجربه است و اگر جریان موفقی باشد مقدمه ای است برای ارتقای این هنر و‌گرنه این جریان به خودی خود از بین می رود . »