نشست مطبوعاتی نمایش”گفت‌وگو” به کارگردانی خسرو خورشیدی برگزار شد
خسرو خورشیدی کارگردان این نمایش در نشست مطبوعاتی گفت:در این نمایش انسان‌هایی حضور دارند که متعلق به زمانهای مختلف هستند اما علی‌رغم مشکلات موجود و امکانات کمی که نه من بلکه تمام گروههای نمایش با آن درگیر هستند، سعی کردم تا فضای نو و جدیدی را بوجود بیاورم. اصولاً باید امکانات به گونه‌ای باشد که به فرم و فیزیک بازیگر لطمه نخورد.
نشست مطبوعاتی نمایش ”گفتگو” به کارگردانی خسرو خورشیدی با حضور وی و ریحانه سلامت بازیگر نمایش در خبرگزاری مهر برگزار شد.
به گزارش سایت ایران تئاتر، در ابتدای این نشست، خسرو خورشیدی در خصوص نمایشنامه ”گفتگو” گفت: این متن از نوشته‌های فریندخت زاهدی است و من کوشش کردم که با نوعی کارگردانی که بتواند مورد نقد و بررسی صحیح قرار گیرد آنرا ارائه دهم و اجازه ندهم که کار هدر برود چرا که معتقدم کارگردان باید با تمام وجود برای جلوه تئاتر به معنای حقیقی کوشش خود را به کار گیرد. در این نمایش انسان‌هایی حضور دارند که متعلق به زمانهای مختلف هستند اما علی‌رغم مشکلات موجود و امکانات کمی که نه من بلکه تمام گروههای نمایش با آن درگیر هستند، سعی کردم تا فضای نو و جدیدی را بوجود بیاورم. اصولاً باید امکانات به گونه‌ای باشد که به فرم و فیزیک بازیگر لطمه نخورد. ما از امکانات نوری مناسبی برخوردار نیستیم تا بتوانیم با استفاده از آن مانورهای مناسبی دهیم و کار مورد قبولی را ارائه دهیم چرا که با استفاده مناسب از امکانات موجود می‌توانیم در ارائه شخصیت مناسب و اصولی عمل کنیم.
وی در ادامه افزود: اصولاً هر متن دو رو دارد، یکی رو نثر سلیس و یک رو ارتباطات اجتماعی و بازدهی آن. در دنیا رسم براین است که روی نمایشنامه می‌نویسند که این نمایشنامه توسط فلان شخص تنظیم شده و در این نمایش من تنظیم صحنه‌ای را انجام دادم، چرا که از نظر خانم زاهدی، فضاهای زیبایی وجود داشت اما از نظر بازیگری و کارگردانی قابل اجرا نبودند، بنابراین صحنه‌هایی که امکان اجرایشان وجود نداشت را حذف کرده‌ایم که بطور مثال می‌توان به وجود همزادهای سه بازیگر اشاره کرد که در این نمایش حذف شده اما ما تمام تلاش خود را به کار بستیم که به متن اصلی نمایشنامه لطمه نخورد.
کارگردان نمایش ”گفتگو” اظهار کرد: در تمام دنیا، هر کارگردان از یک گروه ثابت برخوردار است و چنانچه تصمیم داشته باشد نمایش را کار کند، در زمانهای مناسب و در ساعاتی که برای تمام افراد گروه مقدور باشد تمرین خود را انجام می‌دهد، چرا که تئاتر، اتفاقی حسی است و باید در زمان مناسب به آن پرداخته شود، در حالیکه در کشور ما اینگونه نیست و برای گروههای تئاتری مشکلات عدیده‌ای وجود دارد، با این حساب برخی از آثار شبیه تئاترهای تجربی و دانشجویی دنیا می‌شود چرا که امکانات کاملی در اختیار آنها نیست.
در ادامه این نشست، ریحانه سلامت یکی از سه، بازیگر این نمایش گفت: من بازیگرم و بعنوان یک بازیگر سعی کرده‌ام وظیفه خود را به خوبی انجام دهم.
اما من فکر می‌کنم مشکل اساسی گروه نمایش گفتگو، متن بوده است چرا که از قابلیت بازیگری کمی برخوردار است. اما بطور کلی تجربه خوبی برای من بود، چرا که در نمایش ”ویتسک” که کار قبلی من بود، با گروه جوانی فعالیت داشتم که باعث شد یک نوع تجربه کسب کنم در حالیکه گروه نمایش ”گفتگو“ متشکل از گروهی حرفه‌ای است که تجربیات خاص خود را برای من به همراه داشته است.
سلامت در ادامه افزود: من برای ارائه این نقش، فقط بر بیان تأکید نکردم بلکه بر روی حرکت بدن نیز متمرکز شدم و از بدنم هم استفاده کردم. آقای خورشیدی نیز همواره تأکید داشتند که سعی داشته باشم همانند دختری مدرن و امروزی رفتار کنم و من این کار را انجام دادم. با تمام این احوال، بازیگر روی صحنه بازیگر است و وقتی روی صحنه قرار می‌گیرد موظف است بازی کند و نقش خود را به خوبی ایفا کند.
خسرو خورشیدی در خصوص فمینیستی بودن نمایشنامه ”آنتیگونه” گفت: این متن آنچنان فمینیستی نیست. در تاریخ، زنی مثل آنتیگونه یا مده‌آ وجود ندارد چرا که هیچ زنی اینگونه نیست و اینها تنها یک افسانه است، اما چنان زیبا نوشته شده که هنوز ماندگار باقی مانده‌اند.
ریحانه سلامت در پایان این نشست گفت: یک تماشاگر تئاتر حق دارد که اثر نمایشی خوبی ببیند اما باید این احتمال را در نظر داشته باشد که کار مناسبی به او عرضه نشود ولی بهتر است به خود و صحنه نمایش احترام بگذارد و تمرکز هنرمندان روی صحنه را در نظر بگیرد چرا که سالن‌های تئاتر ما استاندارد نیستند.