در زمینه درامنویسی مشکلات زیادی داریم
میهن بهرامی منتقد جلسه نمایشنامهخوانی گفت: در تاریخ نمایشنامهنویسی ما افرادی چون اسماعیل خلج توسط آثار خود زشتیهای جامعه را به نمایش میگذاشتند و افرادی چون غلامحسین ساعدی با رنگ و طعم سیاسی دست به قلم میبردند اما این نمایشنامه با یک تم اثر گذار و تلخ به ما ارائه شد که جابر انصاری با نگاه موشکافانه خود آن را ارائه داد.
نمایشنامه”عنکبوت” نوشته و کار رضا جابرانصاری در سالن 24 اداره تئاتر خوانده شد . نقی سیفجمالی، جواد زیتون، میثم یوسفی، صادق حماتی، مهشید پاکزاد، مجید نوروزی، شهروزه دهقان، محمد یگانه و مهرانه مهینترابی نقش خوان این نمایش نامه خوانی بودند. بهزاد فراهانی، عبدالحی شماسی، محمد متوسلانی، خسرو احمدی، کاظم هژیرآزاد، حمید مظفری از جمله حاضران در این جلسه بودند. پس از خوانش این نمایشنامه، نگین صادقیپور از حمید کاکاسلطانی و میهن بهرامی به عنوان منتقدان جلسه نمایشنامهخوانی دعوت به عمل آورد تا در کنار کارگردان و گروه نمایش نظرات و پیشنهادات خود را انتقال دهند.
میهن بهرامی ضمن ابراز خوشحالی از حضور در جلسه نمایشنامهخوانی”عنکبوت” گفت:«جابر انصاری وابسته به جامعهای سنتی است که از قشرشناسی و جامعهشناسی قدرتمندی برخوردار است. نمایشنامهای که ایشان ارائه کردهاند از قدرت فنی خوبی برخوردار است و چنان چه روی صحنه مشاهده میشد لذت بیشتری به همراه داشت چرا که این نمایشنامه شنیداری نیست و بیشتر دیداری است. موفقیتی که در این نمایشنامه میتوان به آن اشاره کرد، حرکتی است که به سوی اوج دارد اما اگر من این نمایشنامه را کار کرده بودم، به طور قطع روی شخصیت خانم افراسیابی و ناصر بیشتر کار میکردم.»
حمید کاکاسلطانی در ادامه صحبتهای میهن بهرامی ضمن اشاره به اجرای خوب جابر انصاری به عنوان کارگردان گفت:«متاسفانه ما در زمینه درامنویسی مشکلات زیادی داریم. با توجه به این که آثار درام از طریق ترجمه به ما رسیده است، آقای جابر انصاری در زمانی دست به نگارش این نمایشنامه زده که در حقیقت یک جسارت شجاعانه از خود نشان دادهاند. در تاریخ نمایشنامهنویسی ما افرادی چون اسماعیل خلج توسط آثار خود زشتیهای جامعه را به نمایش میگذاشتند و افرادی چون غلامحسین ساعدی با رنگ و طعم سیاسی دست به قلم میبردند اما این نمایشنامه با یک تم اثر گذار و تلخ به ما ارائه شد که جابر انصاری با نگاه موشکافانه خود آن را ارائه داد.»
رضا جابرانصاری، کارگردان این نمایشنامهخوانی در ادامه درباره متن گفت:«من قصد ندارم در ذهنیت مخاطب دخالت کنم اما در این جا لازم میدانم به این نکته اشاره کنم که در داستان یک شاهراه وجود دارد و هزاران بنبست، چنان چه قصد داشته باشیم از شاهراه به هر کجای دیگر گریز بزنیم به بنبست میرسیم. شاهراه ما در این نمایشنامه ارائه زندگی یک شخصی است. ما در یک رمان نمیتوانیم دو رابطه اصلی داشته باشیم چرا که داستان جداگانه میشود. در این نمایشنامه قصد نداشتیم که شخصیتها را به گونهای ارائه دهیم که از فقر مالی به راههای نامناسب روی آوردهاند بلکه در حقیقت چیزی فراتر از فقر مالی در جامعه ما وجود دارد و آن نحوه ارتباطات است که باید به آن توجه بیشتری داشته باشیم.»