امیر آتشانی: از وضعیت کنونی تئاتر راضی نیستم
امیر آتشانی گفت: تئاتر ما با تکیه بر ادبیات عرفانی و کهن دیگر نیازی به غرب و تقلید از آثار آنها ندارد.
شبستان: امیر آتشانی گفت: تئاتر ما با تکیه بر ادبیات عرفانی و کهن دیگر نیازی به غرب و تقلید از آثار آنها ندارد.
این کارگردان تئاتر گفت: کشور ما از ادبیات کهن و غنی برخوردار است و همین امر باعث پربارتر شدن نمایشنامه و فیلمنامه ها شده است.
وی اضافه کرد: متاسفانه با وجود غنی بودن نمایشنامهنویسی در کشورمان نمایشنامه نویسان جوان کمتر مجال خود نمایی پیدا کردهاند.شاید این امر به دلیل عدم هماهنگی اساتید و متولیان تئاتر و عدم سرمایه گذاری در این حوزه است.
این بازیگر با ابراز تاسف از مقطعی بودن تصمیمات تئاتری کشور ادامه داد: هم و غم نمایشنامهنویسهای ما شرکت در تئاتر فجر است و طبعا متنهایی که نوشته میشود نیز بر اساس سیاستهای آن جشنواره است.
وی تصریح کرد: به دلیل هماهنگ نبودن بعضی از متنهای نمایشنامهها با سیاستهای تئاتر کشور بسیاری از آنها بایکوت میشوند و مورد بیتوجهی قرار میگیرند.
کارگردان تئاتر 'خسیس مولیرگ با ابراز تاسف از باند بازیهای موجود در تئاتر کشور خاطر نشان کرد : در تئاتر کشور متاسفانه به علت باند بازی عرصه برای نمایشنامه نویسان و کارگردانان بیواسطه تنگ شده است.
وی با اشاره به فعالیت نویسندگان در حوزه ادبیات عرفانی و کهن گفت: از دهه 0 6به بعد بعضی از نویسندگان آثار خود را به قضیه عرفان معطوف داشتند که از آن جمله میتوان به محمد رحمانیان و محمد چرم شیر اشاره کرد که بسیار از ادبیات کهن و فلکوریک نمایشی و آداب و سنتهای روستایی در نمایشنامهاهی خود استفاده کردهاند.
این نمایشنامه نویس تصریح کرد: دکتر صادقی، عزت الله مهرآوران نیز در کارهای خود ، آداب سنتی روستاها مانند تمنای باران را آوردهاند. دکتر قطب الدین صادقی هم با استفاده از داستان سیمرغ عطار سعی کرده است تا آن را به عرفان خود نزدیک کند. همچنین پورضائیان نیز با استفاده از قصههایی مولانا در نوشتن نمایشنامههای خود آثار جذابی ارائه داده است .
آتشانی در پایان گفت:خوشبختانه آنقدر از لحاظ ادبیات غنی هستیم که دیگر نیاز به غرب و تقلید از ادبیات آنها نیست، زیرا با تکیه بر ادبیات کهن خود میتوانیم آثاری ارائه دهیم که حتی در جشنوارههای جهانی مطرح شود. مانند کاری که پری صابری بر روی شاهنامه انجام داد و آن را به جهانیان شناسانید.