پرستو گلستانی: وضعیت تئاتر فرقی نکرده است

روزنامه آسیا
لاله عالم:
پرستو گلستانی، دهه 60 وارد عرصه بازیگری شد، دورانی که بسیاری آمدند و رفتند. در این میان تنها کسانی توانستند بمانند که علاوه بر داشتن معیارهای ظاهری بازیگری، توانمند و پرتلاش نیز بودند، نگاهی تنها به کارنامه چند سال گذشته‌اش در عرصه تئاتر شاهدی بر این نوشته است، نیلوفر آبی، شب سیزدهم و پستوخانه (حمید امجد)، گل‌های شمعدانی و قرمز و دیگران (محمد یعقوبی) ناتمام (اقبال نژاد)، سه خواهر (اکبر زنجانپور)، از آثار شاخص سینمای گلستانی می‌توان به مجنون (رسول ملاقلی‌پور)، همسر (مهدی فخیم‌زاده) اشاره کرد. با وی گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که از نظرتان می‌گذرد.
مشغول چه کاری هستید؟
به تمرین‌های دو نمایش مشغول هستم.
کی اجرا می‌شود؟
در جشنواره تئاتر فجر.
چه نمایش‌هایی؟
دشمن مردم نوشته ایپسن و به کارگردانی آقای زنجانپور.
و دیگری؟
«رکاب» نوشته و کارگردانی آقای عزت‌اله مهرآوران.
از نقشتان در نمایش دشمن مردم بگویید.
این نمایش مضمونی اجتماعی دارد و من در نقش پترا، (یک معلم)، بازی می‌کنم.
و در نمایش «رکاب»؟
در این نمایش که به سال‌های پس از جنگ یعنی در واقع به زمان صلح می‌پردازد، در نقش مهری بازی می‌کنم و نمایش پیام اجتماعی دارد.
پس در حقیقت هر دو مایه‌های اجتماعی دارد؟
بله.
نقش‌ها به هم شبیه نیستند؟
اصلا متن یکی خارجی و دیگری ایرانی است.
دو نقش بازی کردن برایتان مشکل‌آفرین نیست؟
خب، به هر حال این از مشکلات سیستم تئاتر است که کارها در جشنواره فشرده می‌شود.
آیا این نمایش آقای زنجانپور، شباهتی به دیگر کارهایشان دارد؟
من که فکر نمی‌کنم ایشان کارهایشان شبیه به هم باشد. مثلا سه خواهر یا گوریل پشمالو و ایوانف.
اما همه کارهایشان به نوعی تلخ است؟
موافق نظر شما نیستم اما به هر حال نمایشنامه دشمن مردم اثر شیرینی نیز نیست.
اخیرا کار تلویزیونی یا سینمایی نداشته‌اید؟
تلویزیونی خیر و آخرین کار سینمایی‌ام عروس فراری بوده که همچنان در اکران است.
از بازی در سه رسانه تلویزیون، سینما و تئاتر کدام یک را ترجیح می‌دهید؟
هر یک جذابیت خاص خود را دارد اما تئاتر را بیشتر دوست دارم.
درباره وضعیت تئاتر چه نظری دارید؟
همان که بود، چندان فرقی نکرده است.
از نمایش‌هایی که اخیرا دیدید، کدام یک را دوست داشتید؟
کار آقای مرزبان، ملودی شهر بارانی، چه از نظر کارگردانی و چه از نظر متن بسیار خوب بود و اینکه نمایش برایم حالت نوستالژیک داشت.
با توجه به اینکه خواهرزاده آقای اخوان ثالث هستید آیا در شما نیز مایه‌های شاعری وجود دارد؟
گاهی اوقات شعر می‌گویم که در واقع خیلی شخصی است و بیشتر به درد و دل شباهت دارد.
هیچ وقت نخواستید آنها را چاپ کنید؟
یک دوره به آن فکر کرده بودم اما بعدا منتفی شد.
نوشتن را چطور؟
متن‌هایی از سریال، دنیای شیرین نوعی دیگر را نوشته‌ام اما به بازیگری علاقه بیشتری دارم.