هر ملتی از گذشته خود بیخبر باشد، همواره در معرض خطر است
علیرضا حنیفی که در مراسم اختتامیه همایش”ایثار و شهادت در آئینه هنرهای نمایشی” حضور داشت،گفت:آموزش و پرورش در راستای ماندگاری شاخصههای هشت سال دفاع مقدس چه کاری انجام داده تا فردا و فرداها بتواند آن را به عنوان سندی ارائه کند و مدعی شود که وظیفه خود را برای ماندگاری ارزشهای دفاع مقدس انجام داده است.
اختتامیه همایش”ایثار و شهادت در آئینه هنرهای نمایشی” با حضور علیرضا حنیفی، اردشیر صالحپور و دیگر مدعوین این همایش در تالار اصلی مجموعه تئاترشهر بدون اعلام نفرات و مقالات برتر به کار خود پایان داد.
به گزارش سایت ایران تئاتر، در ابتدای مراسم اختتامیه علیرضا حنیفی ضمن اشاره به موضوع ایثار و شهادت، گفت:«آن چه برای انسان مهم است جاودانگی است و این برای جسم ناممکن است. اکثر آیات الهی نیز گوشزد میکنند که در پی جاودانگی روح باشید، بحث ما نیز در مورد ماندگاری اندیشه ایثار و شهادت است. موضوع حول محور ایثار و شهادت و الگوبرداری آن در نمایش است و من به عنوان مثال برای این موضوع به واقعه عاشورا اشاره میکنم. بنا به قضاوت تاریخ واقعه عاشورا یک اتفاق نیست که طی یک صبح تا غروب رخ داده باشد، زیرا اثرات آن خود را پس از این فاجعه نمایان میکند.»
حنیفی در ادامه گفت:«شباهتهای واقعه عاشورا با هشت سال دفاع مقدس، زیاد است و من به عنوان مثال به کتاب”تکلیف است برادر” اشاره میکنم که داستان یک گروه سپاهی از همدان را روایت میکند که برای تهیه مهمات به منظور دفاع از خاک وطن دچار مشکل شدهاند.»
وی به وظیفه آموزش و پرورش اشاره کرد و گفت:«آموزش و پرورش در راستای ماندگاری شاخصههای هشت سال دفاع مقدس چه کاری انجام داده تا فردا و فرداها بتواند آن را به عنوان سندی ارائه کند و مدعی شود که وظیفه خود را برای ماندگاری ارزشهای دفاع مقدس انجام داده است.»
سپس حنیفی به عملکرد مثبت بنیاد شهید در جهت ارائه مقوله ایثار در نمایش اشاره کرد و گفت:«بنیاد شهید چندین دوره جشنواره تئاتر برگزار کرده و سعی کرده در ماندگاری رشادتهایی که طی 8 سال دفاع مقدس رخ داده موثر واقع شود، اما خالی از اشکال نبوده و باید مورد بررسی قرار گیرد. باید دید که آیا توانستهاند رسالتهای خود را به سرانجام برسانند. یکی از اشکالات این جشنوارهها این بود که فقط مختص به مدرسههای شاهد بوده و استفاده نکردن از نیروهای متخصص در آن و خصوصاً در شهرستانها مشهود است.»
حنیفی با بیان این مطلب که هر ملتی از گذشته خود و شیوه ماندگاری خود بیخبر باشد همواره مورد خطر است اظهار کرد:«این خطر در گذشته به شکل فیزیکیتری وجود داشته است و هر ملتی میدانست که دشمن در مقابل او قرار دارد اما امروزه شکل آن تغییر پیدا کرده و به صورت تهاجم فرهنگی خود را نمایان کرده است. پس از گذشت دو دهه از عمر انقلاب، جای مقالههای ایثارگرانه در مدارس ما خالی است. هنوز این نکته ظریف در نظر گرفته نشده که بین جنگ و ایثار تفاوت زیادی وجود دارد. اصولاً محیطهای آموزشی، پرورش دهنده نیروهای آتی مملکت است و سرمایهگذاری برای آنها میتواند موفقیتآمیز باشد.»
پس از صبحتهای حنیفی، نماآهنگی از سمفونی چهارم قطعه ایثار ساخته مجید انتظامی پخش شد و با به اتمام رسیدن آن اردشیر صالحپور به سخنرانی پرداخت.
صالحپور با بیان این که ایثار گامی آگاهانه برای رسیدن به خیر و فضیلت و زیبایی است، گفت:«رمز معرفت انسان در ایثار نهفته است و فقط انسانی که نیکی میافشاند رمز این موهبت را دریافته است.»
سپس میرمبینی دبیر اجرایی همایش”ایثار و شهادت در آئینه هنرهای نمایشی” ضمن ابراز تاسف از ضایعه اسفناک سقوط هواپیما که منجر به شهادت جمعی از ارتشیان دلاور، اصحاب مطبوعات و مردم کشورمان شد، از دست رفتن منوچهر نوذری و رضا سعیدی را به جامعه تئاتری کشورمان تسلیت گفت.»
میرمبینی اظهار کرد:«همایش”ایثار و شهادت” فرصت مناسبی بود، هرچند در فرصتی دو روزه و با جمعی محدود برگزار شد، اما حجم بیانات پربار اساتید و پژوهشگران در این همایش بسیار مطلوب بود. همچنین برگزاری این همایش مصادف با هفته پژوهشی است که بیمناسبت نبود و جای تبریک دارد، اما امیدوارم که این حرکت تداوم داشته باشد و در تمام عرصههای هنر و به خصوص تئاتر شاهد این گونه مراسم باشیم.»
میرمبینی خاطر نشان کرد:«امروز قرار بود که از اساتیدی که مقالات و پژوهشهایشان را ارائه دادند، تقدیر و تجلیل به عمل آوریم اما در آیندهای نزدیک و در نشستی دیگر این تقدیر و تجلیل به عمل خواهد آمد.»