گزارشی از هشت دوره برگزاری تئاتر خیابانی در شهر مرزی مریوان
" فاتح بادپروا " مسوول انجمن نمایش مریوان و نایب رییس انجمن نمایش استان کردستان به تحلیل هشت دوره برگزاری نمایش خیابانی در شهر مرزی مریوان پرداخت.
" فاتح بادپروا " مسوول انجمن نمایش مریوان و نایب رییس انجمن نمایش استان کردستان به تحلیل هشت دوره برگزاری نمایش خیابانی در شهر مرزی مریوان پرداخت.
وی گفت: طرح برگزاری اولین یادواره تئاتر مریوان را با نگاهی به امروز ریختیم و با مطرح کردن آن در انجمن نمایش و با موافقت اداره فرهنگ و ارشاد مریوان در سال ۱۳۷۳اولین یادواره تئاتر مریوان را در سطح شهرستانی برگزار کردیم.
وی افزود: اجراهای خوب هنرمندان مریوان در اولین یادواره تئاتر مریوان ما را بر این داشت بیشتر تحقیق کنیم، بخوانیم، از اساتید و پیشکسوتان یاد بگیریم و بر داشتههایمان بیفزاییم.
به گفته وی طرح دومین یادواره تیاتر مریوان با همدلی و همکاری تمامی هنرمندان در سطحی وسیعتر به شکل تیاتر استانی و با شرکت گروههای تیاتر کردستان، برگزاری خوب یادواره دوم کمک و همیاری هنرمندان مریوان و استان کردستان ما را مصمم تر کرد که یادواره مریوان را در سطحی وسیعتر برگزار نماییم.
وی افزود: برگزاری سه دوره یادواره تیاتر مریوان تاثیر بسزایی در رشد کیفی تیاتر مریوان داشت، اجراهای عمومی، نشستهای تخصصی تیاتر در انجمن، قدرت دوباره به ما داد که طرح یادواره چهارم را که مصادف بود با سالروز فاجعه و جنایت بزرگ قرن بیستم یعنی فاجعه حلبچه مظلوم، ما را بر این داشت که یادواره به نام حلبچه برگزار شود.
بادپروا ادامه داد: در این زمان عنوان یادواره تیاتر مریوان تبدیل شد به یادواره تیاتر حلبچه که خوشبختانه با شرکت گروههای بیشتر و حضور دو استان همجوار و شرکت اساتید همراه بود، یادواره چهار امیدی شد برای دوره های دیگر!.
وی تصریح کرد: با نگاهی مختصر به چهار دوره برگزاری و حضور اساتید و نظر مساعد دستاندرکاران، طرح یادواره پنجم را در وسعتی بیشتر و حضور گروههای زیادتری برنامهریزی کردیم.
وی اظهار داشت: نبود سالن مناسب، نبود سیستم نوری سالنها، نبود هتل و مشکلات اسکان هنرمندان در خوابگاهها، از جمله کاستیهای این پنج دوره بود.
به گفته مسوول انجمن نمایش شهرستان مریوان همکاری انجمن نمایش و اداره ارشاد مریوان، همدلی هنرمندان، بولتن مناسب یادواره که به راستی زحمات شبانه روزی آنان ماندگار است را میتوان از جمله مزایای این چند دوره دانست.
وی ادامه داد: اجرای نمایش ضیافت استاد بهرام بیضایی با اجازه استاد و ترجمه آن به زبان کردی توسط جمال ایمانی و اجرای آن توسط گروه تیاتر باران به به صورت تیاتر میدانی در ۱۳روستای مریوان ما را شگفت زده کرد، از برخورد عالی و منطقی روستاییان، ارتباط مستقیم و صمیمی مردم، که پس از اجرا کتبا و شفاها از گروه تشکر میشد، ما را وسوسه کرد که بیشتر در این عرصه نمایشی تامل کنیم.
وی ادامه داد: مانده بودیم که ششمین یادواره را چگونه و به چه شکلی برگزار کنیم، ارتباط خوب ضیافت در روستاهای مریوان و درک ضرورت نمایش خیابانی نسبت به وضعیت اکنونمان، به این باورمان رساند که طرح جشنواره تیاتر میدانی خیابانی مریوان را مطرح نماییم که در اوایل برای توجیه طرح ، با هنرمندان و اداره ارشاد مشکلاتی داشتیم.
به گفته وی با اصرار و روشنگری بیشتر در خصوص تیاتر خیابانی و ضرورت آن بالاخره جشنواره تیاتر خیابانی میدانی مریوان از طرف اداره فرهنگ وارشاد و انجمن نمایش تصویب شد و از سال ۱۳۸۱عنوان یادواره تیاتر مریوان تبدیل شد به جشنواره تیاتر میدانی خیابانی زریبار.
بادپروا افزود: ششمین جشنواره تیاتر مریوان در سطح منطقه غرب، شور و شوق و استقبال بینظیر مردم مریوان و اجراهای خوب گروههای شرکتکننده خستگی را از تن تمامی دستاندرکاران جشنواره زدود و همه شادمان از این موفقیت بدون هیچ بحثی جشنواره هفتم را برنامهریزی کردیم.
به گفته وی جشنواره هفتم و معرفی برگزیدگان آن به جشنواره سراسری تیاتر فجر خستگی شش دوره را از بین برد، دورههایی که همراه بود با مشکلات عدیده- ای از قبیل نبود بودجه، سالن مناسب، مکان مناسب برای اسکان هنرمندان و به جای آن خستگی تبدیل شد به اشتیاق و کار مدام، و این امر میسر نمیشد مگر با مساعدت مرکز هنرهای نمایشی کشور.
بادپروا افزود: هشتمین جشنواره تیاتر خیابانی مریوان با حضور هشت استان ایران فضای جشنواره را به سمت سراسری و حتی بینالمللی شدن آن سوق داد.
وی ادامه داد به این نتیجه رسیده بودیم که ما میتوانیم برگزار کنیم و همه میدانستیم که به تنهایی قادر به انجام هیچ کاری نیستیم، پس باید باهم باشیم تا بیشتر موفق شویم، مردم مریوان نیز نشان دادند شعور و فرهنگ بالا و والایشان را به همه قبولاندند که این شهر زیبا میتواند شهر جشنوارهها و فستیوالهای مختلف هنری باشد.
وی در مورد اولین جشنواره سراسری تئاتر خیابانی مریوان نیز میگوید: پس از حضور مسوول کانون نمایشهای خیابانی کشور، در جشنواره هشتم به عنوان ناظر و داور و نظر مساعد ایشان و مصمم بودن ما به برگزاری سراسری جشنواره و انتخاب مریوان به عنوان دبیرخانه دایمی جشنواره نمایشهای خیابانی کشور در بهار ۱۳۸۴در شهر اصفهان این مهم به نتیجه رسید.
به گفته وی هر چند ما دوست داشتیم این جشنواره در تابستان برگزار شود، ولی تغییر و تحولات و دیر برگزار شدن جشنوارههای استانی از مهمترین دلایل به تعویق انداختن جشنواره بود.
در جشنواره تئاتر مریوان ۲۰گروه نمایشی از استانهای آذربایجان شرقی و غربی، مازندران، بوشهر، کرمان، کرمانشاه، زنجان، کردستان، یاسوج، خراسان شمالی، ایلام و همدان به مدت چهار روز با هم به رقابت میپردازند.
۱۸گروه از منتخبین این جشنواره به جشنواره بینالمللی تاتر فجر راه مییابند.