بهاره رهنما:کمیت نقش در تئاتر برایم اهمیتی ندارد!
بهاره رهنما که پیش از این با نمایش”پنجره‌ها” به کارگردانی فرهاد آئیش روی صحنه تالار اصلی ایفای نقش می‌کرد،درباره تجربه جدید خود با گروه هنرهایی اجرایی ویرگول گفت:سعی می‌کنم هر چه خوانده‌ام را پشت در بگذارم و خود را به این جریان بسپارم. جریان این”گل بازی” به قول کارگردان برایم جذاب شده است.
بهاره رهنما، بازیگر سینما و تئاتر با حضور در تمرین نمایش”قدم زدن روی ابر با چشمان بسته” نوشته محمد چرم‌شیر و به کارگردانی آروند دشت‌آرای به جمع بازیگران گروه هنرهای اجرایی ویرگول پیوست.
بهاره رهنما که پیش از این با نمایش”پنجره‌ها” به کارگردانی فرهاد آئیش روی صحنه تالار اصلی ایفای نقش می‌کرد، درباره تجربه جدید خود به سایت ایران تئاتر گفت:«برنامه‌ام این بود که بعد از کار آقای آئیش و اکران دو فیلم سینمایی‌ام، حتماً یک کار تئاتر دیگر داشته باشم، بنابراین این بار در قالبی متفاوت‌تر و تجربه‌ای که بیشتر به یک چالش شبیه است روی صحنه می‌روم. با این حال سیستم کار تجربی در آغاز باعث حیرت من شده بود که با تلاش کارگردان از بهت بیرون آمدم.»
وی ادامه داد:«این قالب کار برای بازیگران سینما چندان راحت نیست. با این همه احساس می‌کنم یک دختر 18 ساله‌ام که برای اولین بار تئاتر کار می‌کنم.»
وی که در این نمایش نقش”لری” را به عهده دارد درباره این نقش گفت:«نقش شیرین و جذابی است که احساس می‌کنم از چهار شخصیت زن دیگر این نمایشنامه بیشتر با من سنخیت دارد.»
وی ادامه داد:«در سینما همواره نقش اول داشته‌ام و بازی در نقش دوم برایم سخت است ولی نقش‌های کوتاه تئاتر نیز جای درخشیدن وجود دارد.»
رهنما تاکید کرد:«در تئاتر کمیت نقش برایم اهمیت ندارد ولی از آن جا که به قصه و ابعاد شخصیت‌ها علاقه دارم کارهایم را انتخاب می‌کنم. با این همه در تئاتر دست آدم برای انتخاب نقش مورد علاقه بازتر است و خلاقیت بیشتری در این مسیر وجود دارد.»
وی با ابراز علاقه نسبت به بازی در یکی از نوشته‌های محمد چرم‌شیر افزود:«تئاتر خوانده‌ام و در خانواده‌ای تئاتری رشد کرده‌ام. تصمیم دارم به طور پیگیر در کنار نویسندگی و بازی برای سینما به تئاتر بپردازم. تصور می‌کنم این کار، بازگشت به جایی است که قرار بوده به آن برسم.»
وی خاطر نشان کرد:«می‌دانم که در ایران نمی‌‌توان حرکت به سوی آرمان‌ها را پیش‌بینی کرد ولی قصد دارم از تئاتر جدا نشوم.»
وی درباره تفاوت تجربه حضور در کار حرفه‌ای با حضور در کار تجربی گفت:«در کار آقای آئیش دوستانی حضور داشتند که برای اولین بار روی صحنه می‌رفتند ولی در گروه آروند دشت‌آرای افرادی هستند که همه از بازیگران پرسابقه تئاتر هستند.»
وی با اشاره به این که در زمینه نوشتن به داستان نویسی علاقه دارد افزود:« قهرمان داستان‌هایم غیر قابل پیش‌بینی هستند و در عین حال در تئاتر تجربی هم هر لحظه یک اتفاق غیرقابل پیش‌بینی به وقوع می‌پیوندد که برایم بسیار جالب است.»
رهنما درباره ارتباط خود به عنوان بازیگر با کارگردان نمایش گفت:«سعی می‌کنم هر چه خوانده‌ام را پشت در بگذارم و خود را به این جریان بسپارم. جریان این”گل بازی” به قول کارگردان برایم جذاب شده است.» وی ادامه داد:«کار تجربی حس خودخواهی آدم‌ها را کم می‌کند زیرا همان قدر که دریافت می‌کنی باید بپردازی. این کار انسان را به یک خودشناسی می‌رساند و خودشناسی آرمان یک هنرمند است.»
وی که در اسفند ماه نمایشنامه”خرده جنایت‌های زن و شوهری” نوشته امانوئل اشمیت را در فرهنگسرای نیاوران خواهد خواند گفت:«کارگردانی تئاتر جزء افق‌های دوردست برنامه هنری من است.»