محمد حسین جعفریان: تئاتر نتوانسته جای خودش را میان مردم باز کند

شبستان: محمد حسین جعفریان گفت: اختلاط مدرنیسم و ادبیات کهن که مورد پسند خیلی‌ها نیز هست ،همیشه به سمت مدرنیسم گرایش پیدا می‌کند و نتیجه این می‌شود که از ادبیات کهن تنها به عنوان نمک آن استفاده می شود.

این شاعر با انتقاد از نمایشنامه‌نویسانی که بدون شناخت صحیح اوضاع روز جامعه و خواسته‌‌های مخاطبان دست به دامان متون کلاسیک می‌شوند، افزود: بعضی‌ها که جرات صریح‌گویی ندارند و از طرف دیگر می‌خواهند اعتراض خودشان را نسبت به اوضاع روز جامعه اعلام کنند ،بیهوده به داشته‌های عرفانی ادبیات کهن ما متوسل می‌شوند در صورتی که فضای جامعه به گونه‌ای است که در بیان مستقیم حرف‌ها هیچ خطری متوجه کسی نمی‌شود، اما آن ها در توهم‌اند.

وی ادامه داد:‌ در هنرهای دیگر این اتفاق افتاد و هنرمندان دریافتند که می‌توانند حرف خودشان را برهنه‌تر بزنند اما متاسفانه در حوزه نمایشنامه هنوز از قالب سمبولیسم برای بیان حرف عادی مردم کوچه و بازار استفاده می‌کنند. از این رو تئاتر نتوانسته آن‌چنان که شایسته است جای خودش را میان مردم باز کند.

وی همچنین با بیان اینکه غالب نمایشنامه‌ها بین متون عرفانی و سمبولیسم سرگردان هستند، اظهار داشت: ابنابراین این آثار نه در جذب مخاطبان علاقمند به متون کلاسیک موفق بوده و نه توانسته مردم عادی کوچه و بازار را به سالن‌های تئاتر بکشاند و فقط عده‌ معدودی از متخصصان و دانشجویان نمایشنامه‌نویسی به سالن‌ها می‌روند تا بتوانند کار را نقد و بررسی کنند.

وی در ادامه بهره‌گیری صحیح از فرهنگ بومی و داشته های ادبی – عرفانی را عامل موثری در جذب مخاطبان دانست و یادآور شد: ادبیات نمایشی اگر با شیوه‌ای درست از ظرفیت‌های ادبیات عرفانی بهره ‌‌بگیرد می‌تواند در جذب مخاطب عام موفق باشد کما اینکه خود من در مشهد شاهد اجرای دو نمایشنامه‌ بودم که موضوع عاشورا را دستمایه کار خود قرار داده بود و توانست بسیارموثر واقع شود.

جعفریان در پایان با بیان اینکه نباید با ابزار مدرنیسم و چشم‌غربی‌ به ارزش‌های ادبیات عرفانی نزدیک شد و از آن بهره برد، گفت: تماشاگر عام آن‌ها را نمی‌شناسد و نمی‌تواند با آن رابطه برقرار کند و از این جهت است که باید کسانی باشند و بیندیشندکه چطور می‌شود ادبیات آئینی و اصیل خودمان را به صحنه ببریم چون ما در دوره‌ای از سال به خصوص ماه‌های محرم و صفر به آن احتیاج داریم.