این شکل نمایشنامه‌خوانی اشتباه است
حاضران در نشست نمایشنامه‌خوانی تئاتر مقاومت اجرای روخوانی همراه با میزانسن را نمایشنامه‌خوانی ندانسته و اعلام کردند باید روی این نوع اجرای نمایش نام دیگری گذاشته شود.
مهر: حاضران در نشست نمایشنامه‌خوانی تئاتر مقاومت اجرای روخوانی همراه با میزانسن را نمایشنامه‌خوانی ندانسته و اعلام کردند باید روی این نوع اجرای نمایش نام دیگری گذاشته شود.
در حاشیه نشست نمایشنامه‌خوانی انجمن تئاتر مقاومت که اوایل هفته جاری در تالار شماره 3مجتمع فرهنگی هنری اسوه پس از اجرای نمایشنامه‌خوانی "آن سوی رویاها" به کارگردانی سعید نجفیان برگزار شد، حاضران به بررسی شکل و روند نمایشنامه‌خوانی در ایران پرداختند.
عبدالله حسینی، یکی از نمایشنامه‌نویسان، ضمن انتقاد به این شکل اجرایی نمایشنامه‌خوانی همراه با میزانسن که مدتی است در ایران رواج پیدا کرده، خاطرنشان کرد: "ما در هیچ جای دنیا شاهد چنین اجرایی از نمایشنامه‌خوانی نبوده‌ایم، هر چیزی اصول خود را دارد، خارج از این اصول کار کردن چیز دیگری است."
سعید نجفیان نیز به عنوان کارگردانی که نمایشنامه "آن سوی رویاها" را در این جلسه روخوانی کرده، تصریح کرد: "وقتی عنوان کارگردان برای یک نمایشنامه‌خوانی مطرح می‌شود، قرار نیست ما از اجرا فقط انتظار یک روخوانی رادیویی داشته باشیم. به نظر من دغدغه و هدف یک اجرای نمایشنامه‌خوانی، حرف زدن است، من به عنوان کارگردان این حرف را می‌توانم به اشکال مختلف و با تحلیل خودم اجرا کنم."
وی افزود: "اگر من از حرکت و نور و موارد دیگر در اجرای نمایشنامه‌خوانی استفاده می‌کنم، علتش این است که معتقدم این حرکت‌ها می‌تواند به فهم اثر کمک کند. به نظر من امروز پس از 70 سال باید تغییراتی در اجرای روخوانی نمایشنامه داده و از تکرار مکرارت جلوگیری شود. تماشاگر حق دارد از جلوه‌های ویژه در اجرای نمایشنامه‌خوانی بهره بگیرد."
در ادامه علی فرهادزاده یکی از نمایشنامه‌نویسان و کارگردانان انجمن تئاتر مقاومت که تحصیلات تئاتری خود را در دانشگاه استرالیا به پایان رسانده و هم اکنون از استادان دانشکده‌های تئاتر ایران است، خاطرنشان کرد: "ما در اجرای نمایشنامه‌خوانی قواعدی را به عنوان نمایشنامه و درام قبول کرده‌ایم، بنابراین نمی‌توانیم خارج از این قواعد و با قواعد خود عمل کنیم، اجرای روخوانی همراه با میزانسن، نمایشنامه‌خوانی نیست و باید برای آن عنوان دیگری بگذاریم."
وی گفت: "من در اجراهای نمایشنامه‌خوانی کشورهای دیگر هم تاکنون با این شکل اجرایی مواجه نبوده‌ام و این نوع نمایشنامه‌خوانی مختص ایران است."
فرهادزاده افزود: "اگر می‌خواهیم نمایشنامه‌خوانی کنیم باید با محوریت روخوانی نمایشنامه عمل کنیم و اگر به خاطر نداشتن امکانات و سالن اجرا به سراغ نمایشنامه‌خوانی می‌رویم، این دیگر نمایشنامه‌خوانی نیست و یک اجرای نیمه‌کاره تئاتر است."