درباره نمایش خیابانی « باچایی دارچین» -ایرج زهری

ایرج زهری
از ویژگی های نمایش خیابانی هنر بدیهه سرایی و حاضرجوابی هنرمندان آن است. نمایش خیابانی یک اتفاق (هاپنینگ) است. به این جهت تنها می تواند به صورت طرح و چارچوب برای بازی و اجرا مورد استفاده قراربگیرد. حنی درصورتیکه متنی مشخص و به نوشته آمده هم داشته باشد، نمی توان آن را‏ همانگونه که هست اجرا کرد. این نوع نمایش درحین اجرا قوام پیدامی کند. نمایشگر تئاترخیابانی بایدبتواند هرآن، براساس اتفاقی که ممکن است روی بدهد، شگردی تازه ارائه دهد، بامبولی تازه بزند، از هنر حاضرجوابی و بدیهه سرایی خود برای گفتگو و ایجاد رابطه با تماشاگرش استفاده کند.
اما تماشاگران نمایش های خیابانی دو انتظار یا آرزوی نهان دارند: یکی اینکه نمایش‏ به زبان آنها و شاد و سرگرم کننده‏، دیگراینکه بازگو ی حال و روز آنها‏، نگرانی ها و دردهای آنها باشد.

سلمانی دوره گرد ما همان بود که تماشاگران حول و حواشی تئاترشهر، که شاید هیچوقت رنگ سالن های نمایش مجموعه ی تئاترشهر را از درون ندیده اند‏، می خواستند.: یک سلمانی بی در و دکان، که باهمه ی تنگدستی ها هنوز دل و دماغش راحفظ کرده است و کنار او جوانی اهل دود که چقدرهم این نقش را خوب بازی می کرد.
شایداگر همکاران ما از زبان طنز، ‏ طنزی آگاه کننده و سازنده استفاده کنند کارآنها کمی تلخ تر، اما رساتر به گوش دل و جان برسد.