دکتر سعید کشن‌فلاح:جشنواره فجر، یک نقطه عطف در حوزه فرهنگ و هنر جامعه است
دکتر سعید کشن‌فلاح از صاحب‌نظران و کارشناسان تئاتر کشور گفت:به دلایل مختلف”سیاستگذاری متغیر”، ”محدودیت بودجه”، ”وجود مشکلات در نظام و برنامه‌ریزی محتوایی” و... باعث شده‌اند ما هنوز در مطلوب‌ترین کیفیت برگزاری این جشنواره نیستیم و علی رغم تلاشی که صورت می‌گیرد و من شاهد آن هستم هنوز، یک برنامه محکم و منسجم برای به اوج رسیدن این حوزه نداریم و همه چیز به صورت آزمون و خطا درآمده است.
جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به عنوان یک نقطه عطف در حوزه فرهنگ و هنر جامعه ما به حساب می‌آید و به طور طبیعی باید به آن با یک نظام، برنامه‌ریزی و حمایت ویژه نگاه شود.
به گزارش سایت ایران تئاتر دکتر سعید کشن‌فلاح از صاحب‌نظران و کارشناسان تئاتر کشور در آستانه برگزاری بیست‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در گفت‌وگویی با بیان این مطلب افزود:«باید شرایطی فراهم آید تا این حرکت فرهنگی در جایگاه مناسبی قرار گیرد و در حقیقت به عنوان بازتاب اوج توانمندی‌ها در حوزه هنر به ویژه تئاتر بتوانیم برآینده سالانه توانایی و رشد زیبایی شناسانه آثارمان را عرضه کنیم.»
وی ادامه داد:«به دلایل مختلف”سیاستگذاری متغیر”، ”محدودیت بودجه”، ”وجود مشکلات در نظام و برنامه‌ریزی محتوایی” و... باعث شده‌اند ما هنوز در مطلوب‌ترین کیفیت برگزاری این جشنواره نیستیم و علی رغم تلاشی که صورت می‌گیرد و من شاهد آن هستم هنوز، یک برنامه محکم و منسجم برای به اوج رسیدن این حوزه نداریم و همه چیز به صورت آزمون و خطا درآمده است.»
به گفته وی تاکنون پس از گذشت بیش از دو دهه از انقلاب در این زمینه ما می‌بایست به نوعی استحکام و نظام درستی قرار گرفته باشیم.»
این استاد دانشگاه با بیان این که جشنواره فجر ویترین اصلی بهترین فعالیت‌های سالیانه تئاتر کشور به شمار می‌آید خاطر نشان کرد:«نباید این جشنواره را به تهران محدود کنیم و در استان‌های دیگر هم به طور موازی لازم است شاهد این اتفاق باشیم.»
وی روند فعالیت‌های تئاتر کشور را رو به رشد توصیف و اضافه کرد:«ما در طی این سال‌ها رشد کرده‌ایم اما این به معنای آن نیست که به کیفیت مطلوب و نهایی رسیده‌ایم.»
به اعتقاد وی به لحاظ کمیت تولید آثار تئاتر نسبتاً وضعیت خوبی داریم اما شایسته است که از لحاظ کیفیت، ساختار و محتوا، سر و سامان بهتری بگیریم تا بتوانیم اشکال مختلف گونه‌های تئاتری را داشته باشیم.
دکتر کشن‌فلاح، ”مشکلات، امکانات و شرایط سخت‌افزاری” و نیز”سازمان‌دهی و سیاستگذاری و برنامه‌ریزی” را دو دسته از مشکلات تئاتر کشور نام برد و افزود:«این مشکلات باعث شده است تا تماشاگر از تئاتر ما دور شود و ما تماشاگران عمومی را از دست بدهیم و به جایی برسیم که عموماً، تئاتر به جریان خصوصی تبدیل شود و بیشتر در میان دست‌اندرکاران تئاتر رواج پیدا کند.»
از دیدگاه وی تئاتر ما پایگاه مردمی ندارد و این موضوع به اتخاذ روش هنرمندان نیز معطوف می‌شود.
وی تصریح کرد:«هنرمندان ما اغلب به جای درک شرایط و موقعیت‌ها و نیازهای ذهنی، روحی، روانی، زیباشناسی مخاطب به نوعی مدگرایی گرایش پیدا کرده‌اند.»
این استاد دانشگاه با بیان این که سالانه بیش از هزار تن فارغ‌التحصیل رشته تئاتر می‌شوند عنوان کرد:«بسیاری از این‌ها، جذب تلویزیون و رادیو می‌شوند، برخی دنبال پایگاه و محلی برای ابراز وجود می‌گردند و عده‌ای هم در حوزه اصلی خود تئاتر جایگاه پیدا می‌کنند و ... اما در مجموع تشکیلاتی با نظام و برنامه‌ریزی و سازمان دهی درست برای این نیروها و توانایی‌‌ها متاسفانه، نداریم.»
وی با اشاره به لزوم استفاده سازمان‌ها، نهادها و وزارتخانه‌ها از هنر تئاتر یادآور شد:«اکر کاربردهای تئاتر شناسانده شود این هنر می‌تواند در مراکز و سازمان‌های مختلف در خدمت بسیاری از ارکان سازمان‌ها قرار گیرد. آموزش پرسنل، بهره‌گیری مدیران فرهنگی، تامین امکانات و سرگرمی و ایجاد یک فضای فرهنگی با نشاط و آموزنده و موثر برای رشد نیروهای انسانی در مراکز مختلف از جمله اثرات این هنر است.»
دکتر کشن‌فلاح گفت:«متاسفانه، نه مراکز و سازمان‌ها، پتانسیل تئاتر را می‌شناسند و نه ما حاضریم مقداری تئاتر را از حالت روشنفکرانه‌اش خارج کرده و به حوزه‌های کاربردی‌تر نزدیک کنیم.»
وی ادامه داد:«اغلب به یک نوع خاصی از تئاتر در جایی معین با زبانی ویژه فکر می‌کنند که فی‌نفسه تعدادی تماشاگر ویژه هم می‌تواند داشته باشد.»
این کارشناس تئاتر بر این باور است به رغم همه افت و خیزها جریان تئاتر کشور رو به رشد است و باید بیشتر به سمت کیفیت‌های مطلوب‌تر حرکت کنیم.