نادر برهانی مرند:متأسفانه، برای سیاستگذاران فرهنگی تئاتر تعریف نشده است

عمده‌ترین مشکل تئاتر تعریف نشدن هنر تئاتر در بین سیاستگذران کلان فرهنگی کشور است.
نادر برهانی مرند کارگردان تئاتر کشور در آستانه برگزاری بیست‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در گفت‌وگویی با بیان این مطلب افزود: وقتی تئاتر مفهوم مدنی خودش را نزد سیاستگذاران ندارد مشکلات متعددی در خصوص بودجه ریزی برای تئاتر، ندادن امکانات ساخت سالن و ... نتیجه آن است.
وی ادامه داد: البته، بخش عمده مشکلات تئاتر به متولیان و مسئولان فرهنگی کشور بر می‌گردد مضافاً اینکه، هنرمندان هم در مرتفع نشدن این مشکلات بی تقصیر نیستند.
به گفته وی اگر هنرمندان با خلق آثار ارزشمند و پر مخاطب قاطبه مردم را به تئاتر بکشانند و آنها را با این هنر آشتی دهند آنها هم جذب تئاتر خواهند شد.
وی بر این باور است عدم درک درست تصمیم گیری و برنامه‌ریزان بودجه‌ای در خصوص هنر نمایش باعث بروز مشکلات و افزایش آن در این حوزه شده است.
برهانی مرند خاطرنشان کرد: وقتی آنها ندانند تئاتر اساساً، چه تعریف، و کار آمدی و جایگاه و مکانیزم کاربردی دارد طبیعی است نه برای بودجه آن و نه برای توسعه فضاهای فعالیت و سالن سازی آن تصمیم نگیرند. وی با اشاره به لزوم و ضرورت ایجاد ”سازمانی به نام سازمان تئاتر کشور“ یادآور شد: متأسفانه، به اسم تئاتر از سوی سازمان‌ها و مراکز مختلف از جمله شهرداری تهران، سازمان تبلیغات اسلامی و... هزینه‌های زیادی می‌شود بی‌آنکه ثمری در پی داشته باشد.




این کارگردان با اشاره به آماری مبنی بر 13 میلیارد تومان هزینه سالانه تئاتر از سوی ارگانها و سازمان‌های مختلف تصریح کرد: بدون انسجام دهی و سامان دهی این اعتبارات و هزینه‌ها در قالب تشکیلاتی به نام ”سازمان تئاتر کشور“، این هنر نه رشد می‌کند و نه اثر گذار خواهد بود.
وی با بیان اینکه جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر جایگاه مؤثری در روند فعالیت‌های تئاتر دارد عنوان کرد: زمانی این جشنواره نبض تپنده تئاتر کشور و تضمین کننده حیات سالانه آن بود، ولی در سالهای اخیر، کم خون، کم رنگ و کم جان و بی‌رونق شده که امیدوارم با مدیران جدید، جان دوباره پیدا کند.
برهانی مرند تاکید کرد: نباید به جشنواره فجر به صورت یک سنت اداری نگاه کرد بلکه باید ویترین بهترین‌ها و کانون تجمع و همایش بزرگ سالانه تئاتر کشور باشد و بستری باشد برای تازه‌ترین‌ها و غیرمترقبه‌ترین‌ها. وی با اشاره به وضع نا امید کننده آینده تئاتر کشور اظهار کرد: اگر روند فعلی تداوم یابد نمی‌توان چندان امیدوار بود.
به اعتقاد وی، مدیران میانی و مسئوولان فعلی تئاتر، اشخاص دردمند، دلسوز و خاک صحنه خورده‌اند و باید، برنامه‌ریزی کنند تا نگرش تصمیم گیرندگان کلان فرهنگی متحول شود و به تئاتر به صورت یک پز فرهنگی نگاه نکنند و به جایگاه کار آمد فرهنگ‌ساز و تمدن ساز آن باور داشته باشند.