در حال بارگذاری ...
...

برگزاری ورک‌شاپ و تهیه یک نمایش مشترک دستاورد گروه تجربه از هند

علاقه هیئت علمی دانشکده به کار ما آن قدر زیاد بود که به یک توافق و قرارداد با دانشکده رسیدیم تا در بهار سال آینده یک ورک شاپ با هزینه دانشکده NSD داشته باشیم.دیگر دستاورد ما این بود که قرار شد یک نمایش مشترک با آن دانشگاه تهیه شود تا در نهمین جشنواره در سال بعد اجرا شود.

نمایش”شکلک” با کسب عنوان بهترین نمایش خارجی از هشتمین جشنواره تئاتر ماهوتسا و باهاماترا به تهران بازگشت.
کیومرث مرادی، کارگردان این نمایش که برای دومین بار در این جشنواره که از سوی دانشکده NSD دهلی نو برگزار می‌شود، حضور داشته با اعلام این خبر به سایت ایران تئاتر گفت:«در این جشنواره گروه‌هایی از کشورهای کانادا، آمریکا، کره جنوبی، ژاپن، بنگلادش، پاکستان، سریلانکا، ویتنام و مالزی حضور داشتند که نمایش‌های متعددی را نیز اجرا کردند.»
وی با اعلام دو کار برگزیده دیگر بخش بین‌الملل این جشنواره گفت:«حضور دو کار از ژاپن و کره جنوبی از ویژگی‌های این جشنواره بود. کره جنوبی با نمایش”رومئو و ژولیت” که براساس تئاتر سنتی کره تهیه شده بود و از ژاپن نیز نمایشنامه”اتللو” که براساس تئاتر نو ژاپن کار شده بود حضور داشتند که در روز پایانی همراه نمایش”شکلک” موفق به دریافت جایزه نمایش‌های خارجی شدند و”شکلک” عنوان بهترین کار خارجی را به خود اختصاص داد.»
وی درباره استقبال تماشاگران از نمایش”شکلک” گفت:«قرار بود یک اجرا در روز چهارشنبه داشته باشیم اما بعد از اجرایمان که با استقبال بسیار زیادی نیز روبرو شد فستیوال از ما خواست تا یک اجرای فوق‌العاده نیز در همان روز برویم. گمان نمی‌کردیم کار تا این اندازه با تماشاگر ارتباط برقرار کند و مورد استقبال قرار گیرد.»
وی درباره ویژگی‌های برگزاری جشنواره باهاماترا گفت:«یکی از تجربه‌هایی که به عنوان کارگردان شاهد آن بودم این بود که دکور سنگین نمایش”شکلک” ظرف شش ساعت و توسط 48 تن که به طور همزمان کار ساخت، مونتاژ و رنگ و غیره را انجام می‌دادند آماده شد. هر سالن کارگاه دکور و افراد متخصص مخصوص خود را داشت.»
وی افزود:«دانشکده NSD دارای چهار تالار تئاتر است که شباهت بسیاری به مجموعه تئاترشهر دارند. دو سالن اندازه تالار قشقایی، یک سالن در اندازه تالار چهارسو اما همه با سقف‌هایی به مراتب بلندتر از تالارهای ما و یک سالن نیز در اندازه تالار اصلی در این دانشکده وجود داشت.»
وی ادامه داد:«درباره نورپردازی اصلاً دغدغه نداشتم زیرا در سالن اجرای ما که دومین سالن معروف این دانشکده بود، 270 پروژکتور تولید 1998 از شرکت زیمنس وجود داشت که مجهز به سیستم صوتی دالبی بود. گرچه سالن‌های شیک و فوق‌العاده‌ای نبودند ولی امکانات خوبی داشتند.»
وی با بیان بخش‌های دیگر این فستیوال گفت:«بعد از اجرای نمایش”شکلک” یک سمینار سه ساعته با موضوع تئاتر معاصر ایران و نمایش”شکلک” داشتیم که از رسانه‌های مختلف هند نیز در آن شرکت داشتند.»
وی افزود:«یکی از دغدغه‌های تئاتر آسیای شرقی رسیدن به شکلی جدید و تلفیقی از تئاتر مدرن و سنتی است. در این سمینار گفتم که این دغدغه در تئاتر ایران نیز وجود دارد و خوشبختانه ما به لحاظ کارگردانی، نویسندگی و بازی از آسیای شرقی جلوتر هستیم.»
وی با بیان این مطلب که این سمینار مجال خوبی برای معرفی نویسندگان ایرانی بود گفت:«یک نکته بسیار جالب برای من شنیدن نام دو کارگردان مطرح ایرانی آتیلا پسیانی و امیررضا کوهستانی در هند بود که همه آنان را می‌شناختند.»
وی با نام بردن از دیگر بخش‌های جشنواره افزود:«در میزگرد جنبی این جشنواره مقاله‌ای از حامد محمدطاهری با عنوان بازیگر و بدنش خوانده شد.»
وی افزود:«”یوهانگ” کارگردان نمایش کره جنوبی در حاشیه سمینار به ما گفت فکر نمی‌کردم که ایران آن قدر تئاتر داشته باشد که بر مبنای رئالیست جادویی آثاری را خلق کند.»
مرادی دستاورد گروه خود را از این جشنواره چنین بیان کرد:«علاقه هیئت علمی دانشکده به کار ما آن قدر زیاد بود که به یک توافق و قرارداد با دانشکده رسیدیم تا در بهار سال آینده یک ورک شاپ با هزینه دانشکده NSD داشته باشیم.
در زمینه درام نویسی نغمه ثمینی، کارگردانی خودم و طراحی صحنه پیام فروتن برگزار کننده‌های این ورک شاپ خواهند بود.
دیگر دستاورد ما این بود که قرار شد یک نمایش مشترک با آن دانشگاه تهیه شود تا در نهمین جشنواره در سال بعد اجرا شود. نمایشنامه کارگردانی و طراحی با گروه تئاتر تجربه و بودجه، بازیگران و دیگر بخش‌های مورد نیاز با دانشکده NSD است. در حال حاضر با خانم ثمینی در حال طراحی یک پلان برای این فعالیت‌ها هستیم.»