نشست خبری نمایش”شیطان با سه شاخ طلایی” در تالار اصلی مجموعه تئاترشهر برگزار شد
این نمایش را ما در آلمان اجرا کرده‌ایم و برنامه اجرای آن را در ایران نداشتیم اما به طور کل باید بگویم که من بین ایران و یا ملیت دیگری تفاوت قائل نمی‌شوم چرا که تئاتر از زبان بین‌المللی برخوردار است.
پیمان شیخی:
نشست خبری نمایش”شیطان با سه شاخ طلایی” به کارگردانی دیتر کومل پس از اجرای نمایش در تالار اصلی مجموعه تئاترشهر با حضور جمعی از علاقه‌مندان و تنی چند از خبرنگاران برگزار شد.
به گزارش سایت ایران تئاتر، دیتر کومل با اجرای نمایش”شیطان با سه شاخ طلایی” در بیست‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، سومین بار است که برای حضور در این جشنواره، به ایران سفر می‌کند و می‌توان گفت که با شناخت نسبی نسبت به برگزاری جشنواره این نمایش را روی صحنه آورده است.
این نمایش در حالی اجرا شد که قبل از اجرا خیل عظیم علاقه‌مندان به آثار نمایش خارجی در محوطه مجموعه تئاترشهر و سالن انتظار اصلی این مجموعه به انتظار تماشای این نمایش ایستاده بودند. پس از اجرای نمایش، نشست مطبوعاتی با حضور کریستل هافمن استاد دانشگاه برلن، دکتر قطب‌الدین صادقی، آتیلا پسیانی، جمعی از علاقه‌مندان و تنی چند از خبرنگاران روی صحنه نمایش برگزار شد.
در ابتدای جلسه کریستل هافمن که یکی از اساتید تئاتر برلن و برشت شناسان آلمان است از دیتر کومل پرسید که چرا برای اجرای این نمایش از افسانه کودکان استفاده کرده که کومل در پاسخ به این محقق آلمانی گفت:«ما در افسانه‌ها با عناصری مثل امید، زیبایی و ... برخورد می‌کنیم. در حقیقت افسانه‌ها معمولاً بیانگر جامعه هستند و چنان چه نتوان از طرق دیگر، مسائل جامعه را بیان کرد بهترین راه مطرح کردن آن و استفاده از افسانه‌هاست. البته افسانه‌ها به عکس اسطوره‌ها پایان خوشی را در بر دارند، به همین دلیل مخاطبان خردسال تحت تاثیر این نمایش قرار می‌گیرند و به آینده با امید نگاه می‌کنند.»
وی در خصوص انتخاب این افسانه برای نمایش اظهار کرد:«در این نمایش از سویی دربار و قشر مرفه را داریم و از سوی دیگر مردم عادی جامعه را و طی آن با سطوح مختلف جامعه برخورد می‌کنیم. در این بین جهنم و شیطان نیز وارد داستان می‌شوند. به دلیل این که جهنم محلی است که انسان به خاطر اعمالش مورد مجازات قرار می‌گیرد و انسان و خصوصاً کودکان از آن تراس و هراس بسیاری دارند. نکته جالب این جاست که در این افسانه، مادر شیطان به این غازچران می‌رسد و او را زنده می‌کند و در حقیقت سرنوشت بهتری را برای او فراهم می‌کند. برداشت شخصی من از این افسانه این است که ما می‌توانیم بر سرنوشت غالب شویم و آن را تغییر دهیم و آینده بهتری را برای خود رقم بزنیم.»
در ادامه نشست کریستف تروشتت بازیگر نقش شیطان گفت:«من شیطانی نیستم که مختص به فرهنگ و آئین خاصی باشد بلکه شیطان برای من مظهر بی‌ثباتی و بی‌نظمی است. یکی از نکات قابل توجه نمایش این است که وقتی مادر شیطان به آن سه نفری که به دار آویخته شده‌اند، می‌رسد، به شیطان اشاره می‌کند که چرا این کار را مرتکب شده است و شیطان به او پاسخ می‌دهد که جنگ است. به اعتقاد من جنگ انسان‌ها را احمق می‌کند و این مایه خوشحالی و خوشبختی پادشاهان و قدرتمندان است. در این نمایش در جنگ هستیم و پادشاه نیز برای جنگ به سرباز نیاز دارد. او غازچران را سرباز می‌کند در ضمن برای جنگ به طلا نیز احتیاج دارد.»
هافمن در خصوص پادشاه نمایش گفت:«شاید پادشاه این داستان مظهر محافظه کاری نیز باشد، به همین دلیل از غازچران می‌ترسد و فقط به خاطر ازدواج او با دخترش نگران نیست.»
بازیگر نقش پادشاه در ادامه این مطلب افزود:«پادشاه و غازچران دو قطب مختلف جامعه هستند، پادشاه محافظه کار است، ضمن این که پیش گویی هم شده که غازچران موجب خلل در حکومت او می‌شود. بازیگر نقش غازچران نیز در خصوص این شخصیت نمایش گفت:«غازچران این نمایش به طور مادرزاد فردی خوش شانس است، البته از طرفی او اطمینان بسیار قوی نسبت به سرنوشت دارد و هر اتفاقی را می‌پذیرد.»
هافمن در این رابطه گفت:«از یک سو غازچران به خاطر نداشتن ترس فردی موفق است از سوی دیگر او انسانی است که برای دیگران نیز آرزوهای خوب و زیبا دارد و برای آن‌ها آینده‌ای خوب را رقم می‌زند و فرد خودخواهی نیست. البته این نمایش براساس افسانه”برادران گریم” نوشته شده و تغییراتی نیز در مورد آن صورت گرفته است. به همین دلیل دیده می‌شود که راهزنان برخلاف سیر اصلی داستان نقش بدی ندارند و کسی را نمی‌کشند.»
بازیگر نقش پادشاه در ادامه این مطلب گفت:«البته این برمی‌گردد به نقش مادر راهزنان که نقش پررنگ‌تری دارد و او راهزنان را از کشتن غازچران باز می‌دارد.»
در ادامه این نشست کومل در خصوص اجرای این نمایش گفت:«این نمایش را ما در آلمان اجرا کرده‌ایم و برنامه اجرای آن را در ایران نداشتیم اما به طور کل باید بگویم که من بین ایران و یا ملیت دیگری تفاوت قائل نمی‌شوم چرا که تئاتر از زبان بین‌المللی برخوردار است.»
هافمن در تایید این مطلب گفت:«ویژگی این نمایش در این است که تماشاگران می‌توانند با تمام نقش‌های آن احساس نزدیکی کنند.»
در ادامه کومل خاطر نشان کرد:«شیطان دارای نمادهای مختلفی است. مثلاً عینک او مظهر نظامی‌گری است، چرا که افسران نازی از این نوع عینک استفاده می‌کرده‌اند و یا چمدانش مظهر پول است و یا لباس او مظهر نماد طبقه بالای جامعه است.»
دکتر قطب‌الدین صادقی که از ابتدای جلسه حضور داشت خطاب به دیتر کومل گفت:«قبل از هر چیز فکر می‌کنم که نمایش”شیطان با سه شاخ طلایی” نمایش آموزشی است که ویژه نوجوانان در نظر گرفته شده است. این افسانه‌ها برای تربیت و آموزش نوجوانان است که در جامعه بسته قرون وسطایی ذات آموزشی داشته و به نوجوانان درس می‌داده است. اول این که ماجراجویی است که از طریق ماجرای این افسانه برای نوجوانان در نظر گرفته شده، دوم تاکید بر هوش اوست چرا که غازچران این نمایش هر سعادتی را که به دست می‌آورد به نحو احسنت مورد استفاده قرار می‌دهد. نکته‌ای که بسیار مهم است توسل به این افسانه‌هاست، تخیلی که در تلویزیون و روزنامه‌ها کشته شده‌اند. نکته جالب دیگر تاکید بر نشانه‌هایی همچون ظروف آشپزخانه بود که حافظه‌ای جدید پیدا کرده و کاربردهای تازه‌ای دارد. البته این درست است که در وهله اول، نمایش برای نوجوانان است، اما جذابیت اجرایی آن این است که برای هر گروه سنی قابل اجراست.»