پونه عبدالکریم‌زاده: «سعادت لرزان...» تقطیر زندگی واقعی است
پونه عبدالکریم‌زاده معتقد است در نمایشنامه‌های علیرضا نادری، اتفاقاتی که بیرون و خارج از صحنه رخ می‌دهند، تاثیرگذارند و ما بازتاب آن اتفاقات را در صحنه می‌بینیم.
به گزارش سایت ایران تئاتر، نمایش «سعادت لرزان مردمان تیره‌روز» به کارگردانی محسن علیخانی این روزها در تئاتر باران به صحنه می‌رود. پونه عبدالکریم‌زاده از بازیگران این نمایش است که به خوبی از عهده ایفای شخصیت «مادر» برآمده و توجه مخاطبان و منتقدان را به خود جلب کرده است. او با اشاره به آشنایی‌اش با متن‌های علیرضا نادری و ویژگی‌های آثار او گفت: «پیش از این در نمایش‌هایی چون «دیوار»، «سعادت لرزان مردمان تیره‌روز» و «کوکوی کبوتران حرم» که همگی بر اساس نمایشنامه‌هایی از آقای نادری بودند حضور داشتم و نمایشنامه «چهار حکایت از چندین حکایت رحمان» را نیز برای انتشارات نمایش به انگلیسی ترجمه کردم.»
او ادامه داد: «رویکرد این کارها رئالیستی است و به مسائل اجتماعی می‌پردازد و اغلب افراد فرودست جامعه را در نظر دارد. البته این مسائل از شاخصه‌های رویکرد رئالیستی است. زوال اخلاقی جامعه در کارهای نادری بسیار مهم است، این روند در نمایش «سعادت لرزان مردمان تیره‌روز» هم وجود دارد. نکته مهم این است که اتفاقی که بیرون و خارج از صحنه رخ می‌دهد، تاثیرگذارتر است و ما بازتاب آن اتفاقات را در صحنه می‌بینیم. همچنین نمایش شخصیت‌محور است و شخصیت‌ها بسیار اهمیت دارند. این شخصیت‌ها پیچیده‌اند. تیپ نیستند، کاراکترند. شما به عمق آدم‌ها می‌روید. شخصیت‌ها سیاه و سفید نیستند، جمع اضدادند. نمی‌توانید در مورد کاراکترهای داستان به راحتی قضاوت کنید و مثلاً بگویید حق با پدر است یا برادر اشتباه کرده است.»
عبدالکریم‌زاده درباره شخصیت «مادر» که نقش‌اش را در نمایش ایفا می‌کند، اظهار کرد: «این مادر رنج‌کشیده است و با تمام وجود سعی می‌کند زندگی‌اش را سرپا نگه دارد، اما نمی‌تواند. در اواخر نمایش صحنه‌ای هست که در آن مادر تلاش می‌کند تا مانع بروز فاجعه‌ای شود و خود را به آب و آتش می‌زند. این صحنه تجسم فوران طبیعت در برابر چهارچوب‌های برساخته است. در میان شخصیتهای نمایش، شخصیت «حمیرا» که فهیمه امن‌زاده آن را بازی می‌کند، شخصیت جذابی است. او شخصیتی است که می‌تواند با هر جور فضایی سازگار شود و موقعیت را سر و سامان بدهد، توانایی‌ای که شخصیتهای دیگر آن را ندارند و زیادی سر عقیده‌شان ایستاده‌اند و این‌گونه خیلی چیزها را از دست می‌دهند و نمی‌توانند به آن‌چه می‌خواهند برسند.»
این بازیگر تئاتر، درباره تغییرات اجرای این اثر نسبت به اجرای 15 سال پیش توضیح داد: «در گذشته کار را کاملاً رئالیستی اجرا می‌کردیم. اکنون تغییراتی داده‌ایم و تمام این موارد وارد کار بازیگر شده است یعنی با تغییر فضا اتفاقات به دوش بازیگر افتاده است. حتی فضاسازی و بنا کردن مکانها توسط بازیگر انجام می‌شود. کار مبتنی بر بازیگر است و شخصیت‌ها قوی‌ترند. من از این اتفاق استقبال کردم، چون برایم چالشی در بازیگری بود. باید توجه داشت که این اثر شبیه زندگی واقعی نیست، منتخبی از رویدادهای واقعی است، تقطیر زندگی واقعی است. عصاره واقعیت است که به ما نشان داده می‌شود.»
بازیگر نمایش «کوکوی کبوتران حرم» تعامل را یکی از ویژگی‌های محسن علیخانی، کارگردان نمایش دانست و بیان کرد: «او با بازیگرانش تعامل بسیار خوبی دارد. اتودهای زیادی برای این کار زدیم، البته به دلیل این‌که پیش از این برای نمایش تمرینات زیادی انجام داده بودیم، فاصله گرفتن از آن بسیار سخت بود. آقای علیخانی اجازه می‌داد بازیگر بداهه‌سازی کند. اما به نظرم حرف نخست را در هر کاری کارگردان می‌زند و ما داریم تفکرات او را به صحنه می‌بریم. او به عنوان کارگردان به خوبی ما را هدایت کرد تا از فضای 15 سال پیش فاصله بگیرم و کار جدیدی انجام دهیم.»
عبدالکریم‌زاده در پایان سخنانش بازی خوب‌اش در این نمایش را به دلیل همراهی سایر بازیگران عنوان کرد و گفت: «بازی در صحنه با بازی در برابر دوربین تفاوت دارد. اگر خوب بازی می‌کنم، به خاطر افرادی است که با من همراهند، افرادی حرفه‌ای که در این اثر بسیار خوب نقش‌آفرینی می‌کنند.»
