در حال بارگذاری ...

نصیر ملکی جو: من تجربه نمی کنم

نصیر ملکی‌جو قصد دارد نمایش «کرگدن» را به شیوه نمایش‌های قبلی‌اش «نان» و «سفید برفی» به صحنه ببرد.

به گزارش سایت ایران تئاتر، نصیر ملکی‌جو از پیش‌تولید نمایش «کرگدن» خبر داد و گفت: «این اثر برداشتی آزاد از تم نمایش «کرگدن» اوژن یونسکو است و نحوه اجرای آن به نوعی در ادامه کارهای قبلی من است.

 او به شباهت سبک اجرای اثر بانمایش «سفیدبرفی» و «نان» اشاره کرد و گفت: در این سبک از اجرا یک اتفاق معروف و شناخته شده دگرگون شده و به روشی جدید، با آکسسوار و ادواتی که در این فرم  می‌گنجند به روی صحنه می رود.

 او ادامه داد: « همان شیوه‌ هایی که در گذشته داشتم  را در نمایش «کرگدن» نیز خواهم داشت چرا که معتقد هستم نگاه هنرمند همیشه باید به یک شکل ثابت باقی بماند.»

کارگردان نمایش «مسخ» در پاسخ به این سئوال که آیا این یکسان بودن در نگاه هنرمند، سبب رکود نمی شود توضیح داد: «این مسئله بستگی به نوع نگاه دارد. من سه بار نمایش «نان» را اجرا کردم. نه به خاطر این که نمی‌توانستم کار دیگری اجرا کنم ، تنها به این دلیل که دوست داشتم در اجرای اثر عمیق تر بشوم تا بخشی از آن‌چه که هنوز ناقص بوده را کامل کنم. این نگاه عمق‌گرایانه به نمایش است. با این روند به کشف و شهود دوباره می‌رسیم. وقتی تمام نقاشی‌های یک نقاش بزرگ را کنار هم می‌گذارید؛ می‌بینید در تمام آنها یک اتفاق تکرار می‌شود و هیچ کدام شبیه هم نیستند. به نظرم خنده‌دار است اثر هنرمندی با کار قبلی‌اش تفاوت چشمگیر داشته باشد.»

او ادامه داد : « وجود چنین تفاوت های بزرگی نشان می دهد که هنرمند به ثبات فکری نرسیده و  در حال تجربه است. من تجربه نمی‌کنم بلکه تمرکز می‌کنم، این تمرکز روزی جواب می‌دهد و کسانی که اکنون آن را نقد می‌کنند، نگاه متفاوت‌تری خواهند داشت.»

نصیری‌جو در رابطه با نقش مخاطب در این روش اجرایی و تغییر نگاه آن اظهار کرد: «نگاه من به مخاطب امروز با گذشته متفاوت است. به نظرم جریان فکری دچار رکود شده است. بیشتر نمایش‌ها تکرار اتفاقات جنبش‌های هنری سی، چهل سال قبل‌ هستند. تا زمانی‌که دنباله‌رو این جنبش‌های هنری هستیم، اتفاق تازه ای نخواهد افتاد.»

او ادامه داد:« در نمایش «مسخ» با آدم‌هایی بی‌نشان روبه‌رو هستیم که تمام دغدغه‌شان پذیرش جریانی همه گیر است. تماشاگران در جریان این پذیرش با واقعیت‌های اجتماعی خودمان روبه‌رو می‌شوند و دلخوشی من افرادی هستند که به تماشای آثارم می‌نشینند و آن را درک می‌کنند.»