یادداشت”سپیده نظریپور” کارگردان نمایش”در سایه سار سوگ سکوت”
آئینهای عاشورایی از فرهنگی سخن میگوید که دلها و قلبها از آن اوست. عاشورا و قیام امام حسین(ع)، حسی نوستالژیک و همگون را در انسان امروز مسلمان ایجاد کرده و سهم هر یک از ما در تعامل با این حس متفاوت است. دنیای تئاتر و نمایش، یک سویش به ارتباط با تماشاگر و سوی دیگرش به درونیات هنرمندان مرتبط است.
اشاره:
نمایش”در سایه سار سوگ سکوت” نوشته”میلاد اکبرنژاد” و به کارگردانی”سپیده نظریپور” در دومین همایش آئینهای عاشورایی، روز 22 بهمن ماه در تالار سایه، ساعتهای 17 و 19 روی صحنه خواهد رفت. یادداشت کارگردان این نمایش را در سایت ایران تئاتر میخوانید.
سپیده نظریپور:آئینهای عاشورایی از فرهنگی سخن میگوید که دلها و قلبها از آن اوست. عاشورا و قیام امام حسین(ع)، حسی نوستالژیک و همگون را در انسان امروز مسلمان ایجاد کرده و سهم هر یک از ما در تعامل با این حس متفاوت است. دنیای تئاتر و نمایش، یک سویش به ارتباط با تماشاگر و سوی دیگرش به درونیات هنرمندان مرتبط است.
قصه مظلومیت انسان، زمینه بسیاری از آثار دراماتیک است و تامل در ابعاد مختلف ظلم و جفایی که همواره بر دور آدمی محاط است، میتواند زمینه مناسبی را برای خلق آثار دراماتیک فراهم آورد.
قطعاً آدمی با گذشته و حال خویش همراه است و بدون آن به آینده نمیاندیشد. فرهنگ هر کشوری با داشتهها، پیشینه و اندوختههایش شکل میگیرد و تفسیر حال با رویکرد به همین نکات بهتر تبیین میشود.
محرم و قیام حسینی(ع) از جمله مسایلی است که در گذشته به وقوع پیوستهاند، اما به دلیل ریشههای مشترک مضمونی، وصف حال بشریت در تمام اعصار است و کهن الگویی است برای اشتراک فهمی و ارتباطی. اگر بتوانیم ظرفیتهای دراماتیک را با چنین مضمون و الگویی در هم آمیزیم، بیتردید میتوانیم در تاثیرگذاری و ارتباط درونیات آفرینشگران با مخاطب موثر واقع شویم؛ مشروط بر آن که دقایق و توقعات تئاتری، استوار شود و دستمایه گرانقدر ذکر شده در حد و حدود خطابه، سخنرانی و امثالهم قرار نگیرد.