در نشست مطبوعاتی مدیر مرکز تولید تئاتر کانون عنوان شد
متاسفانه درباره کانون گفته می‌شد که کارهای ارزان را مورد توجه قرار می‌دهد ولی ما معتقدیم که کار باید فی نفسه ارزشمند باشد. اگر کاری ارزش خرج بالا را داشته باشد باید معیارهای سخت‌تری را در پذیرش آن رعایت کرد. محدودیتی در ارائه کار و یا سقف خاصی برای قرارداد نداریم
نشست مطبوعاتی مدیر مرکز تولید تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مرتضی حیدری با حضور حسن باقری مدیر روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و جمعی از خبرنگاران در مرکز تولید تئاتر برگزار شد.
مرتضی حیدری که سال‌های 72 تا 76 به عنوان مدیر کانون پرورش فکری در کردستان فعالیت داشته است. از سال 76 به بعد در سمت مدیر کل اطلاع رسانی نهاد ریاست جمهوری فعالیت می‌کرد که در پاییز 74 به عنوان مدیر مرکز تولید تئاتر منصوب شد.
به گزارش سایت ایران تئاتر، در نشست مطبوعاتی امروز، حیدری ضمن ارائه آماری از فعالیت‌های کانون در زمینه تولید تئاتر به تشریح طرح جامع تئاتر پرداخت و گفت:«کانون برای پرنشاط کردن زندگی بچه‌ها برنامه‌های مختلفی دارد که تئاتر یکی از این برنامه‌هاست. در این راستا و پس از سی و چند سال فعالیت مرکز تولید تئاتر، 123 عنوان نمایش تولید شده که 32 عنوان آن از تولیدات پیش از انقلاب بوده است.»
وی ادامه داد:«از میان این 32 عنوان نه نمایش به طور حرفه‌ای و 22 نمایش دیگر، غیر حرفه‌آی و آماتوری بوده‌اند و 90 عنوان دیگر پس از انقلاب تولید شده‌اند که نام اغلب پیشکسوتان شناخته شده عرصه تئاتر کودک در این آثار دیده می‌شود.»
حیدری با اشاره به این که بعد از گذشت سه دهه از فعالیت مرکز تولید تئاتر این مرکز باید به بازنگری در فعالیت‌های خود بپردازد افزود:«رشد تکنولوژی و تغییر ذائقه کودکان در طی این مدت ما را بر آن داشت تا با جلسات متعددی به یک طرح جامع دست پیدا کنیم.»
وی ادامه داد:«در این مسیر مسائل متعددی مطرح بود که می‌توان در ابتدا از لزوم بازبینی وظایف و مسئولیت‌های مراکز تولید تئاتر نام برد. لزوم سامان بخشی به امر تولید تئاتر و بررسی و چگونگی علل کاهش فعالیت‌های گروه‌های عروسکی و تئاتر نوجوانان در کانون، لزوم بستر سازی برای تبادل افکار و اندیشه‌ها، سامان‌دهی به سمینارهای آموزشی، پژوهشی و جشنواره‌های تئاتر، بررسی راه‌های تعامل با انجمن‌های داخلی و بین‌المللی برای استفاده از اندیشه‌ها و روش‌های نو و خلاق و همچنین ضرورت گسترش مراکز تئاتر در سطح استان‌ها و در نهایت ضرورت تدوین ساختار سازمانی و تشکیلاتی جدید، از جمله مسائلی است که مدیریت مرکز تئاتر را به چالش کشانده است. بنابراین تدوین برنامه‌ای جامعه به منظور پاسخگویی به موارد فوق، مسئله اصلی این پژوهش بوده است.»
وی سپس به تشریح طرح جامع مرکز تولید تئاتر کانون پرداخت و گفت:«تبیین جایگاه تئاتر توصیف وضعیت موجود و ارزیابی عملکرد مرکز تئاتر در سه دهه اخیر، تبیین فرصت‌ها، امکانات و چالش‌ها از دیگر اهداف این طرح بوده که در نهایت طرح جامع در پنج بخش تنظیم شد.»
وی در ادامه به پرسش خبرنگاران پاسخ گفته و درباره تحلیل فعالیت‌های گذشته کانون گفت:«آن فعالیت‌ها را عالی نمی‌دانم ولی خوب ارزیابی می‌کنم. با توجه به چالش‌های موجود در جامعه و مشکلات عرصه هنرهای نمایشی گاه این فعالیت با رکود یا کاهش رو به رو می‌شود. تئاتر جزء فعالیت‌های فرهنگی خاصی است که روی یک مرز حرکت می‌کند و اگر در آن دقیق نشویم از مرزهای شناخته شده فرهنگی تجاوز خواهیم کرد. از این رو در مرکز تئاتر کانون حرکت‌ها آهسته‌تر و ارزیابی‌ها بسیار دقیق‌تر انجام شده است. پیش‌بینی ما این است که با ارائه معیارهای شناخته شده‌ای به هنرمندان باعث تولید آثاری با این معیارها باشیم.»
وی در پاسخ به پرسشی درباره این که تا عملی شدن طرح جامع، کانون چگونه فعالیت خواهد کرد گفت:«این طرح زمان بندی شده و حداکثر تا شش ماه دیگر به پایان می‌رسد. اینک بخشی از طرح که به تئاتر سیار مربوط می‌شود انجام شده است اما در عین حال ما فعالیت‌های جاری را تعطیل نکرده‌ایم. به عنوان مثال چهار نمایشنامه هم اکنون در این مرکز در حال تمرین هستند.»
وی برنامه کانون برای گسترش تالارهای آن را چنین بیان کرد:«با گسترش مراکز استان‌ها که در این طرح پیش‌بینی شده استان تهران نیز دارای یک مرکز تولید تئاتر استانی می‌شود و تا پایان سال 85، 70 درصد از مراکز استان‌ها دارای این مرکز تولید تئاتر خواهند شد.»
وی در پاسخ به پرسش خبرنگار ما درباره نحوه قرارداد کانون با هنرمندان این مرکز گفت:«در بخش بازنگری در مراحل تولید، این مسئله مورد ارزیابی قرار گرفته است. متاسفانه درباره کانون گفته می‌شد که کارهای ارزان را مورد توجه قرار می‌دهد ولی ما معتقدیم که کار باید فی نفسه ارزشمند باشد. اگر کاری ارزش خرج بالا را داشته باشد باید معیارهای سخت‌تری را در پذیرش آن رعایت کرد. محدودیتی در ارائه کار و یا سقف خاصی برای قرارداد نداریم.»
وی در پاسخ به این پرسش که عدم تعیین حداقل‌ها و ارزیابی به وسیله اشخاص، آیا در طی زمان این روند را شخصی نمی‌کند؟ گفت:«قیمت گذاری روی کار فرهنگی مشکل است و نیازها هستند که اولویت‌ها را مشخص می‌کنند. ما در کانون با هر کار به شیوه‌ای فرهنگی رفتار می‌کنیم. در این شیوه جدید برخی از معیارهای محتوایی و ساختاری مد نظر قرار دارند که از قضاوت پشت درهای بسته جلوگیری می‌کنند. در مرحله کارشناسی متن، موارد با حضور شخص تذکر داده شده و اگر دفاعی باشد انجام می‌شود. حتی در جلسه بازبینی نیز همه گروه حضور دارند و به نوعی جلسه نقد انجام می‌گیرد. به عقیده من با این شرایط، زمینه فعالیت دانشجویان و پیشکسوتان به طور مساوی فراهم می‌شود.»
وی ادامه داد:«یکی از نتایج بخش بازبینی وظایف و مسئولیت‌ها به موضوع استخدام هنرمندان می‌پردازد که در این طرح دیگر هیچ یک از هنرمندان استخدام نمی‌شوند و اگر فعالیت‌شان با نظر کارشناسان در این چارچوب بگنجد می‌توانند کار کنند.»
وی در پایان انتخاب درون انجمن‌های تئاتری را برای برگزیده شدن افرادی که تخصص و تجربه‌ای بیشتر دارند یک پیشنهاد برای معرفی افراد خاص به هسته گزینش دانست و افزود:«به این ترتیب درها برای حضور همه افراد و به منصه ظهور رساندن خلاقیت‌هایشان باز می‌شود.»
در پایان این نشست باقری مدیر روابط عمومی کانون به خبرنگاران مژده داد که از این به بعد و در جهت ارزیابی و نقد تولیدات کانون برای هر نمایش یک اجرای ویژه برای خبرنگاران گذاشته می‌شود.