تئاتر رشد خوبی داشت و جایگاه و مخاطب خود را پیدا کرد

سال 84 برایم سال خوبی بود، چون در این سال متن‌های زیادی نوشتم.
نغمه ثمینی، درام نویس و مدرس دانشگاه که به تازگی نمایشنامه ”اسبهای آسمان خاکستر می‌بارند“ نوشته و اجرای خود را پایان داده است، درباره دستاوردهای سال 84 به سایت ایران تئاتر گفت: برخلاف سال 83 که متن‌های من زیاد نبود و احساس می‌کردم ذهنم قفل شده است، در سال 84، ”فراموشی“، ”اسبهای آسمان خاکستر می‌بارند“، ”ژولیوس سزار به روایت کابوس“ و نمایشنامه کوتاهی برای رویال کورت به نام ”بدون خداحافظی“ را نوشتم.
وی دستاورد دیگر خود را تجربه کار با گروه‌ها و کارگردانان خارجی یاد کرد و گفت: به تعاریف جدیدی دست پیدا کردم به این درک رسیدم که نمایشنامه‌نویسی ایران، اعتماد به نفس بیشتری نسبت به قبل دارد و پر از ایده‌های درخشان و آوانگارد است. نمایشنامه‌نویسی ما در موقعیت خیلی بحرانی نیست ولی نیاز به کار بسیاری دارد.
ثمینی تنها نگرانی سال 84 را اطمینان نکردن به تئاتر در زمان رشد آن عنوان کرده و گفت: در این سال تئاتر رشد خوبی داشت و جایگاه و مخاطب خود را پیدا کرد. اما با اطمینان نکردن به تئاتر هر جریانی به رکود منجر می‌شود و این باعث نگرانی من است. امیدورام پس از این، وزارت ارشاد و تئاتر به هم اطمینان داشته باشند. این نویسنده درباره برنامه‌های سال آینده خود گفت: کارهای متعددی را در دست اقدام دارم. یک پروژه تحقیقاتی درباره طبقه بندی وضعیت‌های نمایشی در نسخ تعزیه را برای دانشگاه انجام می‌دهم ولی سه سال طول می‌کشد تا این پروژه به ثمر برسد.این عضو گروه تئاتر تجربه ادامه داد: با گروه تئاتر تجربه، یکی دو طرح را باید به سرانجام برسانیم. در ضمن کارهای مشترکی نیز با هندوستان و انگلستان در دست اقدام داریم که از جمله آن برگزاری ورک شاپ‌هایی در زمینه طراحی صحنه، نمایشنامه‌نویسی و کارگردانی است. این استاد دانشگاه که خرداد ماه 85 یک سخنرانی پژوهشی با موضوع تجزیه و تحلیل ظهور اسطوره ضحاک در ادبیات نمایشی ایران در دانشگاه تهران خواهد داشت، درباره چاپ آثارش گفت: نمایشنامه‌ شکلک ” و پایان‌ نامه‌ام را با عنوان ”تماشاخانه اساطیر“ توسط نشر نی زیر چاپ دارم. بعلاوه آن در سال آینده نمایشنامه ”اسبهای آسمان...“ و دو کتاب دیگر را که ترجمه کرده‌ام برای چاپ به این نشر ارائه می‌دهم.
وی درباره پایان نامه دکترای خود که تحت عنوان ”تماشاخانه اساطیر“ چاپ می‌شود گفت: در این کتاب یک الگوی نقد اسطوره‌ای در ایران را ارائه داده‌ام و مهمترین اساطیر را طبقه‌بندی کرده و ریخت شناسی کرده‌ام تا به یک نقد کهن نمونه‌ای دست پیدا کنم. این سیر از بررسی نمایشنامه‌های رئالیستی آغاز و درادامه با نمایشنامه‌های فرا واقعی و نمایشهایی که برداشتی از اسطوره‌ها و نمایش‌های فولکلور بوده‌اند، ادامه یافته است.
ثمینی درباره متن‌های در دست ترجمه خود گفت: ”تئاتر مردمی“ و ”تئاتر هندوستان“ را برای سال آینده ترجمه خواهم کرد. متأسفانه مراحل نشر به خاطر تغییرات ارشاد کند شده بود ولی امیدورام در سال آینده به سرعت لازم رسیده و به حالت طبیعی خود باز گردد.