چیستا یثربی در گفت‌وگو با سایت ایران تئاتر، دستاوردها و ناکامی‌های امسال و امیدهای سال آینده‌اش را تشریح کرد
به طور قطع هر سال مجموعه‌ای از کامیابی‌ها و ناکامی‌ها را در خود دارد. یکی از آرزوهایم، روی صحنه آوردن”یک شب دیگر هم بمان سیلویا” بود که در سال ۸۴ عملی شد. اجرای این نمایش خاطره‌ای فراموش نشدنی و تاثیرگذار بود که با استقبال تماشاگران و اساتید مواجه شد. به علاوه آن که بعد از هفت سال فرصت و شرایط کارگردانی دوباره برایم ایجاد شد./یکی از دو متن”دخترک و مرد مرده” یا”مرگ با ترنم عشق” را برای اجرا پیشنهاد خواهم داد ولی هنوز تصمیم قطعی درباره آن نگرفته‌ام زیرا بستگی زیادی به سالنی که در اختیارم قرار می‌گیرد دارد.
بهترین دستاورد امسال برای من، بودن در کنار نسل تازه نفس و مستعد دانشجویان به ویژه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی اراک بود که به من نشان داد نسلی پرقدرت، حساس و آگاه از نویسندگان تئاتر خواهیم داشت.
چیستا یثربی، با بیان این مطلب درباره دستاوردهای شخصی‌اش در سال 84 به سایت ایران تئاتر گفت:«به طور قطع هر سال مجموعه‌ای از کامیابی‌ها و ناکامی‌ها را در خود دارد. یکی از آرزوهایم، روی صحنه آوردن”یک شب دیگر هم بمان سیلویا” بود که در سال 84 عملی شد. اجرای این نمایش خاطره‌ای فراموش نشدنی و تاثیرگذار بود که با استقبال تماشاگران و اساتید مواجه شد. به علاوه آن که بعد از هفت سال فرصت و شرایط کارگردانی دوباره برایم ایجاد شد.»
وی ادامه داد:«در این چند سال فکر می‌کردم که باید به عنوان یک نمایشنامه‌نویس فعالیت کنم و اگر شرایط کارگردانی نیز فراهم می‌شد به اشکال مختلف از دست می‌رفت.»
وی که امسال نمایشنامه”زنی برای همیشه” را در حوزه هنری اجرا کرده و نمایشنامه”دخترک و مرد مرده” او در فرهنگسرای نیاوران نمایشنامه خوانی شد گفت:«گرچه به دلیل محل اجرا، افراد بسیاری فرصت دیدن این نمایشنامه‌خوانی را نیافتند ولی کار در فضایی خوب اجرا شده و با استقبال تماشاگران مواجه شد.»
وی موفقیت دیگر خود در این سال را برگزیده شدن متن”آخرین پری کوچک دریایی” در جایزه دو سالانه ادبیات نمایشی دانست و افزود:«هفت سال است در آرزوی اجرای این اثر هستم. قرار بود گلاب آدینه آن را کارگردانی کند که به دلیل تعداد و مشخصات ویژه‌ای که برای بازیگران در نظر دارد این اجرا عقب افتاد. این متن توسط نشر قطره برای چاپ آماده می‌شود. نمایشنامه دیگری نیز از من به نام”بادها برای که می‌وزند” نیز در این سال توسط نشر نامیرا چاپ شد که پیش‌تر برداشت دیگری از این متن، با نام”عروسک فرانسوی” روی صحنه رفته است.»
این درام نویس ناکامی‌های خود در سال 84 را چنین برشمرد:«نمایشنامه”مرگ با ترنم عشق” را که برگرفته از اعتقادات معنوی و مذهبی من است و به نسلی از جوانان جامعه امروز می‌پردازد را برای اجرا در تالار وحدت پیشنهاد داده بودم که متاسفانه جوابی منوط به اجرای آن به من ندادند و فقط از متن تعریف و تمجید کردند. این متن قرار است توسط دفتر نمایش‌های مذهبی چاپ شود.»
وی ادامه داد:«یکی دیگر از ناکامی‌های امسال برای من این بود که بعد از 14 سال که به صورت متوالی در کسوت نویسنده یا کارگردان در جشنواره فجر حضور داشتم، در فجر امسال بنا به ضرورت نمایشی نداشتم. این تنها سالی بود که فقط به عنوان داور کارها را می‌دیدم.»
وی تشکیل نشدن کارگاه تئاتر درمانی را یکی از فعالیت‌های به سرانجام نرسیده خود برشمرد و گفت:«بخش پژوهش مرکز هنرهای نمایشی در پاسخ به من گفتند که تئاتر درمانی به تئاتر ربط مستقیم ندارد و از حیطه وظایف مرکز خارج است. من عقیده دارم هر چیزی که باعث ارتباط تئاتر با مردم شود به تئاتر ربط دارد. چه چیز بهتر از تئاتر درمانی می‌تواند تئاتر و زندگی روزمره مردم را به هم ربط دهد. علاوه بر آن من برای این کار مجوز دارم و تحصیلات من در این رشته بوده است و چند سالی به عنوان مسئول واحد تئاتر درمانی سازمان بهزیستی فعالیت داشته‌ام.»
یثربی افزود:«در حال حاضر در جستجوی اسپانسر خصوصی یا دانشگاهی هستم. پیش از این نیز در جهاد دانشگاهی دانشگاه الزهراء و بهزیستی این کارگاه را تشکیل داده‌ام و اکنون هم صحبت‌هایی با جهاد دانشگاهی دانشکده پیراپزشکی شده است.
وی با اشاره به تمرین نمایش”جن کوچک عزیز” برای اجرا در جشنواره آئینی ـ سنتی گفت:«”جن کوچک عزیز” را برای شرکت در این جشنواره پیشنهاد داده بودم که تمرینات آن نیز شروع شده بود ولی هنوز بلاتکلیف است.»
یثربی در یک جمع بندی کلی سال 84 را چنین توصیف کرد:«سالی نبود که تعداد مخاطبان هنرمندان را ارضاء کند. فقط امید ما را نگه داشت. امید به این که تئاتر پلی بین قلب‌ها و تخیلات آدم‌ها شود و امید به این که تئاتر بتواند هوای تازه‌ای را برای تفکر در جامعه ایجاد کند. امیدوارم ثمره آن را در سال‌های آینده ببینیم. به هر حال تغییر مدیریت‌ها، برنامه‌ها را به هم می‌ریزد. جای خالی دوستان زیادی را دیدم. یعقوبی، طلوعی، تیرانداز، میمندی‌نژاد و بسیاری دیگر در این سال حضور نداشتند. امیدوارم تغییرات مدیران حداقل تا سه یا چهارسال دیگر رخ ندهد تا به ثبات نسبی دست پیدا کنیم.»
چیستا یثربی با بیان این که در سال 85 یک نوبت اجرا دارد برنامه سال آینده خود را چنین عنوان کرد:«یکی از دو متن”دخترک و مرد مرده” یا”مرگ با ترنم عشق” را برای اجرا پیشنهاد خواهم داد ولی هنوز تصمیم قطعی درباره آن نگرفته‌ام زیرا بستگی زیادی به سالنی که در اختیارم قرار می‌گیرد دارد. علاوه بر این مجدداً روی برداشت جدیدی از نمایش”جنایت و مکافات” کار می‌کنم که دو سال پیش در باکو اجرا کرده‌ام. اگر سالن اصلی را به من بدهند”مرگ با ترنم عشق” را اجرا می‌کنم که با اعتقادات فعلی و امروزی من همخوانی دارد.»
وی ادامه داد:«متن‌های”یک شب دیگر بمان سیلویا”، ”دخترک و مرد مرده” و”چشم‌هایش می‌خندد” سال 85 چاپ خواهد شد. ”چشم‌هایش می‌خندد” پیش از این با اسم”یلدا” در جشنواره بیست‌ودوم حضور داشت که حسین پارسایی آن را کارگردانی کرده بود ولی متاسفانه بعدها فرصت اجرای عمومی آن فراهم نشد.»
این استاد دانشگاه از استمرار در نوشتن نمایشنامه”از آواز تو تا ماه” خبر داده و گفت:«این نمایشنامه که برایم خیلی عزیز است و دو سال است که با وسواس روی آن کار می‌کنم، درباره فرهنگ ایرانی است و به آشتی قومیت‌ها و ملیت‌های ایرانی از طریق هنر موسیقی و تئاتر می‌پردازد. مشابهت آیین‌های عشق ورزی و مرگ باوری در قومیت‌های مختلف و مشابهت رنج‌ها و شادی‌های بشری همه جهان در آن پرداخته می‌شود که به عقیده من به راحتی با همه جهانیان نیز ارتباط برقرار می‌کند. این نمایشی فارغ از زبان است اما رنگ و بوی شرقی و ایرانی آن غیر قابل انکار است و همین دشواری نگارش آن را به درازا کشانده است.»
وی ادامه داد:«طرحی دیگر را برای سیما تیرانداز در دست نگارش دارم که یک کار اجتماعی است و براساس اتودهای اجتماعی هنرجویان تیرانداز تنظیم شده است. این که در کجا اجرا می‌شود را نمی‌دانم ولی سیما تیرانداز برای سال 85 نوبت اجرا دارد.»
چیستا یثربی در پایان گفت:«ساخت تله تئاتر”دخترک و مرد مرده” را با حمایت بخش خصوصی در دست اقدام دارم که جزء برنامه‌های سال آینده من است.”دخترک و مرد مرده” که اخیراً نمایشنامه‌خوانی آن را پشت سر گذاشتیم کاری بزرگ است که تولید آن بودجه و امکانات مناسبی می‌طلبد.»