میکائیل شهرستانی از آمادگی گروهش برای اجرای متن‌های اکبر رادی خبر داد
رادی و بیضایی در قله درام نویسی ایران قرار دارند و به شخصه اردات خاصی نیز نسبت به آنان دارم. ویژگی‌های آثار رادی مرا بر آن داشت که گروه یک کار غیر کلاسیک را نیز تجربه کنند تا اگر بعد از این شرایط فراهم شد، در عرصه کارهای ایرانی، راه سخت و دشواری را سپری نکنیم./.”شب بخیر جناب کنت” در فضایی قدیمی می‌گذرد و”آهنگ‌های شکلاتی” به نوعی دوره بعد از آن را تصویر می‌کند. در این نمایش مسئله تقابل دو نسل در یک نگاه کلی، قابل طرح و گفت‌وگو است.
همواره دلم می‌خواست که اعضای گروهم، در ادامه دوران تکمیلی آموزشی خود در بوته امتحان‌های جدی چون متن‌های استاد بیضایی و استاد رادی محک بخورند.
میکائیل شهرستانی، بازیگر و کارگردان تئاتر که دو نمایشنامه تک پرده‌ای اکبر رادی را از امروز در تالار قشقایی روی صحنه آورده است، درباره دلایل انتخاب این دو اثر نمایشی به سایت ایران تئاتر گفت:«رادی و بیضایی در قله درام نویسی ایران قرار دارند و به شخصه اردات خاصی نیز نسبت به آنان دارم. ویژگی‌های آثار رادی مرا بر آن داشت که گروه یک کار غیر کلاسیک را نیز تجربه کنند تا اگر بعد از این شرایط فراهم شد، در عرصه کارهای ایرانی، راه سخت و دشواری را سپری نکنیم.»
وی با اشاره به کوتاه بودن زمان تمرین گفت:«به دلیل تکاپو و همراهی که در این چند ساله با اعضای گروه داشتم کار خیلی سریع به نتیجه رسید و تک پرده‌ای‌ها آماده شد.»
این کارگردان تئاتر که پیش از این نمایش”آرش” را با همین گروه در خانه نمایش اداره تئاتر روی صحنه برده بود، درباره اجرای متوالی دو نمایشنامه گفت:«ابتدا”شب بخیر جناب کنت” را برای اجرا آماده کردیم. استاد رادی به دلیل کوتاه بودن مدت زمان اجرای این نمایش پیشنهاد داد اگر نمایشنامه دیگری در کنار آن قرار اجرای نمایشنامه دیگری را کنار این نمایش داد. بدین ترتیب”آهنگ‌های شکلاتی” که یکی از تازه‌ترین نمایشنامه‌های این نویسنده است از سوی خودش پیشنهاد شد.”شب بخیر جناب کنت” در فضایی قدیمی می‌گذرد و”آهنگ‌های شکلاتی” به نوعی دوره بعد از آن را تصویر می‌کند. در این نمایش مسئله تقابل دو نسل در یک نگاه کلی، قابل طرح و گفت‌وگو است.»
وی درباره شیوه اجرایی نمایش‌اش گفت:«بگذارید از پاسخ صریح به این سوال بپرهیزم، به عقیده من اگر کارگردان متن را درست بشناسد، مفاهیم و قصد اصلی مولف در قصه را تشخیص دهد و تحلیلی منطقی از آن داشته باشد مسیری درست را پیش می‌گیرد.»
وی ادامه داد:«درست‌ترین انتخاب بازیگر از میان بازیگران موجود و شیوه درست هدایت بازیگران نیز در این مسیر به یاری کارگردان می‌آید.»
شهرستانی درباره شیوه‌ای که در هدایت بازیگر این کار برگزیده است گفت:«برخی از کارگردان‌ها دست بازیگر را باز می‌گذارند که فکر می‌کنم به آن دلیل است که خود ایده‌ای ندارند. دسته دیگر اتودهایی فراهم می‌کنند و براساس آن چه از دل آن اتودها برای بازیگر حاصل می‌شود، رفتار و حرکات او را هدایت می‌کنند. دسته سومی هم هستند که همه طراحی‌ها را از پیش می‌دانند. مانند نقاشی که ریخت شفافی از مدل را در طرح اولیه‌اش منعکس می‌کند و در روند کار امکان دارد این طرح اندکی دستکاری شود. در”آرش” این شیوه را برگزیدم و در”اژدهاک” با اتودهای مختلف پیش رفتم ولی در کار روی آثار رادی باید طراحی کاملاً مشخص بوده و مدل روشنی پیش رو باشد به گونه‌ای که تکلیف افراد با رزومه‌ای واضح معین شود.»
وی با تذکر این نکته که در تولید یک اثر نمایشی نمی‌توان طرح و ذهنیت را به سادگی عملی کرد، افزود:«از آن جا که بازیگر باید به شکل ناتورالیستی با اثر مواجه شود به نظر می‌رسد دست بازتر است ولی این شکل نیز در عمل کار سختی است. بازیگر وقتی خودش را بازی می‌کند باید از برخی قیود رها شود که همین امر کار را سخت می‌کند.»
شهرستانی که سال گذشته در نمایش‌های”خرده جنایت‌های زن و شوهری”، ”زکریای رازی” و”سانتا کروز” به عنوان بازیگر حضور داشت، با اشاره به شیوه‌های بازیگری حال حاضر گفت:«در سال‌های اخیر بازیگری ایرانی از حالت خود جوش خارج شده و دارای متود و طریق خاصی برای تبلور کاراکترها شده است ولی به هر صورت کار کردن به شیوه بازیگری ایرانی را شاید برخی نپذیرند و آن چه با تاریخچه سیاسی و اجتماعی ما ارتباط دارد شاید به نظر علمی نیاید، به این دلیل باید دانشجویان را به سوی به کارگیری روش‌های مختلف هدایت کرد تا به نویسنده‌ای چون رادی نزدیک شوند.»
شهرستانی در پایان گفت:«گمان می‌کنم این نمایش که نزدیک دو ماه آن را تمرین کرده‌ایم دیدنی شده باشد. ضعف‌هایی در آن هست که به آن اشراف دارم ولی اجتناب ناپذیرند. اگر ضعف‌هایی در کار وجود داشته باشد که من نسبت به آن واقف نباشم باید در مواجهه با تماشاگر شناسایی شود.»
گفتنی است در”شب بخیر جناب کنت” مینو زاهدی، فرزین محدث، پیمان قاسم‌زاده و احسان پویا و در”آهنگ‌های شکلاتی” علی میلانی، محمدرضا علی‌اکبری، الکساندر آوانسیان، وحید سلطانی‌نژاد و بهاره خداوردیان به عنوان بازیگر حضور دارند.
طراحی صحنه هر دو نمایش را مریم میرحبیبی و طرحی لباس را شیرین فرخنده‌نژاد انجام می‌دهند. داود ماه‌زاده طراحی آفیش و بروشور و عکاس گروه میثم خویی است. محمود بخرد نیز کار موسیقی این دو نمایش را بر عهده دارد. بهمن صنیعی نیز طراحی گریم را انجام می‌دهد.
در میان دیگر اعضاء گروه نام صنم صالحی، دستیار کارگردان، ندا ربانی منشی صحنه، مسعود زنوزی‌راد، آرش عسگری، علیرضا کیانی و سمانه زندی‌نژاد مدیران صحنه و آرمین جوان دستیار صحنه دیده می‌شود.