پیام دبیر همایش یکصدمین سالگرد درگذشت”هنریک ایبسن” در ایران

تئاتر چون خورشیدی پر مهر و گرما‌بخش همچنان بر صحنه‌های تئاتر عالم می‌تابد و به برکت و اعجاز خود جان‌های مشتاقان را بهم پیوند داده و در پرتو تلالو مهرتابان خود دست در دست یکدیگر بر پایه تفاهم ومهربانی پل‌هائی از دوستی بنا می‌نهد.
تئاتر از مرزها گذشته و زمین‌‌ها و سرزمین‌ها را در می‌نوردد و با قدرت جادوئی خویش پرده‌های جدائی کنارکشیده و به انسان‌‌ها روحی مشترک و متعالی بخشیده‌ تا افق‌های روشن را پیش چشم بگشاید زیرا تئاتر قلب مشترک همه انسان‌هاست .
تئاتر به ما ثابت کرده است که نوع بشر با وجود تنوع و تعدد فرهنگ‌‌ها و آداب ‌و رسوم و عادات سرشار از گونه‌گونی، همواره به جستجو‌ی یک حقیقت مشترک است که ذات تئاتر بر آن متکی است. در روی صحنه‌ای که هیچ چیز آن واقعی نیست تلاش و کوشش هنرمندان بر آن تا با کمک این علل و اسباب حقیقیت ماندگار را رقم زده و عنصر توهم و خیال را به تعهد و ایمان تبدیل نماید ،زیرا تئاتر همواره به غنی سازی روح و احساسات متعالی و آرمان‌های حقیقی بشری اندیشه می‌کند وگوئی ستاره‌ای است که همیشه بر مدار صلح و دوستی می‌چرخد تا با ژرف‌اندیشی زنده‌اش فضیلت‌های انسانی را محقق سازد.
اما «هنریک ایبسن» نمایشنامه‌نویس بزرگ نروژی چهره‌ای نام آشنا برای خانواده تئاتر ایران است. شعله سیالی که در تاریخ ادبیات نمایش قرار نمی‌شناخت و بزرگتر و خالق‌تر از آن بود که در چهارچوب و قواعد بسته و دست و پاگیر گرفتار آید. پرنشاط و سرزنده و پرالتهاب با دل آشوب‌های ویژه‌اش به شخصیت‌ها و خصیصه‌های فردی و اجتماعی آنان جانی تازه می‌بخشید. او نه تنها برای سرزمین خود بلکه برای زمینیان می‌نوشت و از معدود کسانی بود که به نبوغ فکری ملت رفعت بخشید.
بی‌شک”هنریک ایبسن” یکی از قلل مرتفع و پوشیده از برف ادبیات نمایشی است که محیط و دنیای پیرامون خود را به خوبی شناخته و سرافرازانه محیط و دنیای پیرامون را به نقد و مکاشفه کشانده و حقایق پنهان و پیچیدگی‌های روانی و اجتماعی را به زیبایی به صحنه کشانده است.
بیش‌تر از نیم قرن است که نمایشنامه‌های”ایبسن” به مدد عصاره جان و عشق هنرمندان دلسوخته این سرزمین به صحنه رفته و در مرکز دانشگاهی منزلتی یافته و جای بسی خوشوقتی است که امسال در طلیعه سال نو، تئاتر ایران با برپایی چنین رویدادی در خور شأن و شرف هنری خود و نیز رفعت و منزلت آن نمایشنامه‌نویس بزرگ همپا با سراسر جهان به همزبانی و همدلی نشسته است. باشد که این مفاهمه فرهنگی و جشن جهانی زمینه‌های مشارکت هرچه بیشتر را فراهم آورد.
امیدواریم تئاتر ایران همچنان پرشور و عاشقانه به فعالیت‌های خود ادامه داده زیرا تئاتر منشاء عشق است و علی رغم همه بیم و امیدهای این دنیایی این حلقه‌های دوستی به اتحادی عمیق میان ملل مختلف بیانجامد، چرا که تنها با عشق و مهربانی و هنر می‌توان به این جهان نظم و اعتدال بخشید.
در پایان لازم است تا تلاش همه عزیزانی را که در برپایی این رویداد، نقش و سهمی داشته‌اند، قدر بدانیم و صمیمانه از همیاری آنان سپاس‌گذار باشیم. همکاری سفیر و رایزنی فرهنگی سفارت نروژ در ایران، معاونت هنری و اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مرکز ایبسن شناسی نروژ، خانه هنرمندان ایران، خانه تئاتر، دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران، دانشکده هنر و معماریِ دانشگاه آزاد اسلامی تهران، موسسه آموزش عالی سوره، دانشگاه آزاد اسلامی اراک، بوشهر، الیگودرز، تنکابن، شیراز و موسسه آموزش عالی نبی‌اکرم(ص) تبریز، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و بالاخره جامعه تئاتر ایران و دانشجویان تئاتر کشور و همکاران گرامی معاونت همایش و رابط سفارت نروژ در تهران، سرکار خانم ستاره خرم‌زاده، مدیریت اجرایی، آقای ناصر شهبازی و هیئت علمی همایش مرکب از دکتر فریندخت زاهدی، دکتر فرهاد ناظرزاده کرمانی و دکتر محمود عزیزی و همکاران دفتر طرح و برنامه اداره کل هنرهای نمایشی.
با احترام
اردشیر صالح‌پور
دبیر همایش