همراهی با همراهان بیماران مبتلا به سرطان

کارگردان نمایش «متاستاز» پروژه خود را تلنگری عاطفی معرفی می‌کند که هدفش جلب توجه جامعه به همراهان بیماران مبتلا به سرطان است؛ کسانی که به گفته او واسطه‌اند تا دیگران را از حال بیمار خود مطلع ‌کنند در حالی که خودشان فراموش شده‌اند.

به گزارش سایت ایران تئاتر،‌ نشست مطبوعاتی نمایش «متاستاز» با حضور علی اصغر دشتی، طراح متن و کارگردان،‌ آرش وفاداری، تهیه‌کننده، و اصحاب رسانه صبح امروز 4 آبان ماه در سالن مشاهیر تئاترشهر برگزار شد.

در ابتدای این جلسه، علی‌اصغر دشتی درباره روند شکل‌گیری نمایش گفت: این نمایش حاصل کارگاهی است که با شاگردانم داشتم. در حین این کارگاه،‌ مادر دو نفر از شاگردان کلاس به بیماری سرطان مبتلا شدند. وضعیت عاطفی این دو بازیگر شرایطی را پیش آورد که باعث شد این موضوع را دستمایه نمایش کنیم.

دشتی ادامه داد: در آذر‌ماه سال 93 از شاگردانم خواستم تا در مورد اولین مواجهه با بیماری سرطان یکی از نزدیکانشان مونولوگی را تهیه کنند و همین مونولوگ‌ها بستری را فراهم کرد تا پروژه «متاستاز» شکل بگیرد.

سرپرست گروه تئاتر دن ‌کیشوت بیان کرد: متاستاز یک اصطلاح پزشکی است و به اتفاقی که در بدن بیمار مبتلا به سرطان رخ می‌دهد، گفته می‌شود. به این صورت که سلول‌ها از یک نقطه به نقطه دیگر حرکت می‌کنند و در آن‌جا تکثیر می‌شوند. اجرای نمایش هم بر همین اساس از 9 آبان تا 1 اسفند از یک سالن به سالن دیگر می‌رود و درآن افزایش می‌یابد.

علی‌اصغر دشتی پرداختن به همپا را موضوع اصلی نمایش دانست و گفت: در زمان برگزاری کارگاه، صحبت‌های دو شاگردی که از نزدیک با بیمار مبتلا به سرطان در ارتباط بودند و به عنوان همپا از آن‌ها مراقبت می‌کردند بسیار تاثیرگذار بود و باعث شد به موضوع وسیع‌تر نگاه کنیم. حتی با افرادی از اقشار مختلف جامعه گفت‌وگو کردیم. این گفت‌وگو‌ها ثابت کرد که همپاها تنها یک واسطه‌اند تا دیگران را از حال بیمار خود مطلع ‌کنند در حالی که خودشان فراموش شده‌اند.

دشتی افزود: در جامعه ما علاوه بر متاستاز سرطان، متاستاز دیگری نیز هست و آن غافل شدن از افرادی است که همپای این بیماران هستند و از آن‌ها مراقبت می‌کنند. نمایش «متاستاز» یک یادآوری است و امیدوارم این تئاتر منجر به گسترش توجه به همراه بیماران شود.

کارگردان «متاستاز» معتقد است این پروژه فراتر از یک تئاتر است و می‌توان آن را یک کمپین تئاتر نامید که تمایل دارد تلنگری به جامعه بزند.

او درباره شیوه اجرایی این نمایش گفت: 54 اجرا نزدیک به چهار ماه در 8 سالن نمایشی تهران به صورت پراکنده و به صورت الگوی اعداد فیبوناچی به صحنه می‌رود.

دشتی عنوان کرد:‌ اجرای این نمایش را از سالن تئاتر مجموعه آزادی آغاز می‌کنیم که زمانی اهمیت ویژه‌ای داشته و بعد از آن 4 اجرا در دو سالن تئاترشهر خواهیم داشت. سپس اجرا را در سالن‌های دیگر ادامه می‌دهیم. معادله اجرا به شکلی است که هر تعداد اجرایی که به صحنه می‌بریم، به همان تعداد در شب‌های بعد اجرا نخواهیم داشت.

او در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر توجه بیشتر به بیماران سرطانی خانواده تئاتر تصریح کرد: همان‌طور که همه بیماران مبتلا به سرطان،‌ نزدیکانی دارند که در این بیماری درگیر می‌شوند، هنرمندان تئاتر مبتلا به سرطان هم نزدیکانی دارند که درگیر بیماری عزیزان خود می‌شوند و همه زندگی خود را وقف بیمار می‌کنند. هدف اصلی ما پرداختن به آن‌ها است که مورد غفلت واقع شده‌اند.

دشتی بیان کرد: نمایش مستند فیزیکال «متاستاز» یک تلنگر عاطفی است.‌ ما سرمایه عاطفی جمع می‌کنیم و از همه هنرمندان و ورزشکاران و... که موافق این تلنگر هستند دعوت می‌کنیم با نصب دو سنجاق روی سینه خود، به ما ملحق شوند.

او در پایان گفت: از آن‌جایی که این نمایش در مورد زندگی انسان‌ها صحبت می‌کند دوست دارم حیاتش را ادامه دهد و در سراسر ایران به صحنه برود.

در بخش دیگری از این نشست، آرش وفاداری، تهیه‌کننده نمایش «متاستاز»، که بیش‌تر در هنرهای تجسمی فعالیت دارد،‌ درباره همکاری با این نمایش گفت:‌ حضور در این پروژه برای من اهمیت خاصی داشت چراکه این پروژه دغدغه شخصی من را نیز پاسخ داده است. 20 سال پیش به بیماری سرطان مبتلا شدم و مادر و خانواده‌ام بسیار همپای من بودند. مسأله همپا دغدغه همه ماست. ما در اجرای این نمایش از مخاطبان می‌خواهیم از همپاها یاد کنند و به کمک‌شان بروند.

وفاداری بیان داشت: همراهی سایر هنرمندان در کمپین تئاتر «متاستاز» صرفا به جهت یادآوری و ارج نهادن زحمات کسانی است که همه زندگی خود را وقف نزدیکان مبتلا به سرطان خود کرده‌اند. در این کمپین هیچ کمک مالی دریافت نمی‌شود.

نمایش «متاستاز» با اجرای شیما مهدوی، ایلناز شعبانی، یاسمن ادیبی،‌ مهتاب پرنیان، فاطمه صادقی و با همراهی ملیکا روح‌انگیزی از 9 آبان تا 1 اسفند در مجموعه آزادی، سالن‌های سایه و چهارسو مجموعه تئاترشهر،‌ تماشاخانه باران،‌ تالار شمس (اکو)، گالری محسن، تماشاخانه ارغنون و تالار مولوی در ساعت‌های مختلف به صحنه می‌رود.