محمد یعقوبی درباره جریان جوان‌گرایی در تئاتر:حضور سه نسل در کنار هم؛ رسیدن به موقعیت تعادل در تئاتر
با سوق داده شدن پیشکسوتان به سوی سینما و تلویزیون به دلیل وجود نداشتن امنیت اجتماعی و شرایط نامتناسب اقتصادی در سال‌های قبل می‌توان این گونه ارزیابی کرد که جوانان بیش از پیشکسوتان آمادگی کار تئاتر را دارند. به طور مثال اگر به نظر می‌رسد که در بررسی‌های آماری چهار جوان و دو میان سال و... کار روی صحنه برده‌اند به سیاست‌های مرکز باز نمی‌گردد بلکه بخش عمده آن از وضعیت اقتصادی تئاتر ناشی می‌شود.
محمد یعقوبی، کارگردان و نویسنده تئاتر بحث جوان‌گرایی در تئاتر را متعلق به سال‌های انتهایی دهه 70 دانسته و وضعیت موجود را کاملاً متعادل می‌داند.
یعقوبی در گفت‌وگو با سایت ایران تئاتر، و با یک نگاه کلی نسبت به اجراهای یک سال گذشته گفت:«جوان‌گرایی نیمه دوم دهه 70 موجی شد که تا مدتی قبل نیز ادامه داشت. از آن جا که در دوره‌ای پیشکسوتان کار نمی‌کردند و یا امکان اجرا نداشتند فرصت برای جوانان ایجاد شد. اما اینک به یک تعادل رسیده‌ایم. سه نسل در کنار هم کار می‌کنند. وقتی به اجراهای یک سال گذشته نگاه می‌کنم می‌بینم از بیضایی و قادری تا نیما دهقان و آروند دشت‌آرای کار روی صحنه داشته‌اند. تقریباً در اجراهای سال گذشته و امسال همه هستند.»
وی در ادامه تفاوت آماری نسبت کار کردن پیشکسوتان و جوانان را جزء عواقب سیاست‌گذاری‌های دهه 60 اوایل و دهه 70 دانست و توضیح داد:«با سوق داده شدن پیشکسوتان به سوی سینما و تلویزیون به دلیل وجود نداشتن امنیت اجتماعی و شرایط نامتناسب اقتصادی در سال‌های قبل می‌توان این گونه ارزیابی کرد که جوانان بیش از پیشکسوتان آمادگی کار تئاتر را دارند. به طور مثال اگر به نظر می‌رسد که در بررسی‌های آماری چهار جوان و دو میان سال و... کار روی صحنه برده‌اند به سیاست‌های مرکز باز نمی‌گردد بلکه بخش عمده آن از وضعیت اقتصادی تئاتر ناشی می‌شود.»
وی با بیان این که در گذشته برای مقابله با پیشکسوتان به جوانان پر و بال داده می‌شد به طوری که خود من بارها شاهد حرف‌های نادرست و غیر اخلاقی در تایید این رویکرد بوده‌ام گفت:«من فقط به شایسته سالاری اعتقاد دارم. این که فردی بیست سال کار کرده باشد ملاک شایسته سالاری نیست. پیشکسوتان بسیاری را داریم که کارشان بیگانه با مخاطب است به همان صورت که جوانانی هم هستند که کارشان با مخاطب ارتباط نمی‌گیرد. هر مدیری با نگاه به سابقه کسی که دو یا سه کار روی صحنه داشته می‌تواند روی او و اثرش ارزشگذاری کند.»
وی تاکید کرد:«اهمیت و ارزشگذاری نسبت به مخاطب و ارتباط با او در یک اثر نمایشی باید در ارزشگذاری آثار مورد توجه قرار گیرد و فارغ از مرزهای پیشکسوت و جوان باید دید که کدامیک درست و متناسب با نیازهای جامعه تئاتری کار می‌کنند.»
وی در پایان از آغاز تمرینات نمایش”تصویر ماه در آب” نوشته خودش خبر داد و افزود:«تمرین این کار را چند روزی است که شروع کرده‌ایم. از آن جا که در مرحله تمرین نیز روی نمایشنامه کار می‌کنم اعضای گروه هنوز کامل نشده‌اند.»
گفتنی است”تصویر ماه در آب” اواخر مرداد ماه در تالار سایه روی صحنه می‌رود.