سمینار پژوهشی میکروتئاتر لیو برگزار شد

اولین جلسه از سمینار پژوهشی میکروتئاتر لیو با سخنرانی محمدحسن معجونی، دیروز در خانه عروسک برگزار شد و طی آن قطعاتی از سه پروژه این کارگردان پخش شد.
به گزارش سایت ایران تئاتر، در این جلسه که با حضور مرضیه برومند، حمید جبلی، افسانه زمانی و جمعی از هنرمندان و دانشجویان تئاتر و تئاتر عروسکی برگزار شد، تمرکز بر ایده، ریتم، ماکت و تصویر خروجی به عنوان مهمترین عناصر میکروتئاتر بیان شد.
محمدحسن معجونی در ابتدای این نشست ارائه تعریف مشخص از میکروتئاتر را فعلاً غیر ممکن عنوان کرد و افزود: در کشورهای مختلف افراد با قواعد متفاوت کار میکنند و هیچجا برای ارائه تعریف توافق نشده است. ولی در همه میکروتئاترها از پروجکشن استفاده میشود و یک ماکت وجود دارد؛ گرچه ممکن است تعریفمان از ماکت متفاوت باشد.
او ادامه داد: از دید من در این تئاتر تکیه اصلی بر ایده است. ایده افراد مهم است. ایده اولیه که چه چیز میخواهم بگویم و چه چیز میخواهم نشان بدهم.
معجونی در پاسخ به سوالی درباره نزدیکی این تئاتر به تئاتر اشیا یا تئاتر کاغذی گفت: میکروتئاتر جایی در محدوده همه این انواع نمایشی قرار گرفته ولی مجموعه آنها نیست. ژنهایی از آنها را با خود دارد ولی ترکیب آنها نیست.
او در بخش دیگری از این سخنانش گفت: از دید من میکروتئاتر نوعی عقبنشینی از ساخت و ساز به شمار میرود و وجوه نمایشی فوقالعاده قوی دارد. معمولاً در تئاتر ماکت اجازه میدهد به دنبال ایدههایم بروم. در میکروتئاتر دوربین به عنوان نماینده چشم مخاطب خود را تثبیت میکند. تصویر ماکت را زنده میکند و به آن جان میدهد.
این کارگردان تئاتر در پاسخ به چگونگی ارتباط مخاطب با سه تصویر متفاوتی که بر پرده، بر ماکت و بازیدهنده میبیند، گفت: مخاطب با دو مدیوم متفاوت روبهرو میشود. ولی در تجربهای که طی سه اجرای آخرین نمایشمان داشتیم نقش ریتم را در این ارتباط به دست آوردیم. در واقع اجرا، تمرینی است که ملموس نیست. یک اتفاق است که از ذهن ما میگذرد. هماهنگی ماکت، حرکت و ویدئو باید در یک ریتم خاص انجام شود.
او تأکید کرد که دراماتورژی یک ایده اتفاق لازم برای میکروتئاتر و تئاتر عروسکی است که باید جدی گرفته شود.
در ادامه این نشست بخشی از آخرین پروژه میکروتئاتر لیو اجرا شد و توضیحاتی درباره دور بعدی این فستیوال، فراخوان و نزدیکی حوزه تئاتر عروسکی به این گونه جدید تئاتر بیان شد.